W kajdankach namiętności
Piotr Kołodziejczak

Tym razem zdecydowałam się przeczytać powieść z gatunku kryminał miłosny. Z twórczością Piotra Kołodziejczaka zetknęłam się po raz pierwszy. Sięgnęłam po tą właśnie książkę, ponieważ zachęcił mnie opis z tyłu i intrygująca okładka.

Akcja książki jest osadzona w pewnym miasteczku w Polsce. Autor przedstawia historię dwóch kobiet - przyjaciółek i ich rodzin. Obie próbują“dojść do ładu” ze swoim życiem. Justyna tkwi w nieudanym związku małżeńskim i znajduje sobie młodego kochanka - Bartka. W tym samym czasie, w dzielnicy w której znajduje się mieszkanie amanta Justyny, zaczynają ginąć osoby zabite przy pomocy młotka. Często wracając od kochanka nasza bohaterka spotyka tajemniczego mężczyznę z plecakiem. Wyraz jego oczu przeraża ją. Czy to on jest bezwzględnym mordercą? Kobieta obawia się, że może stać się kolejną ofiarą. Najbardziej podejrzane jest jednak to, że każda z tych zabitych osób miała styczność z naszą główną bohaterką przed śmiercią. Śledztwo w sprawie tajemniczych morderstw prowadzi inspektor Kolski. Zdrada, zazdrość i zemsta doprowadzają do tragicznego końca...

Książka porusza problemy dnia codziennego. Fabuła jest uatrakcyjniona o wątek kryminalny i dlatego dość szybko się czyta. Bohaterowie główni jak i drugoplanowi nietuzinkowi. Skomplikowana, nieprzewidywalna fabuła, niektóre wydarzenia zaskakujące. Akcja wartka. Do końca nie wiadomo kto jest mordercą. Podejrzanych jest wielu. Zakończenie nagłe i wstrząsające. Książka skierowana do szerokiej grupy odbiorców. Powieść tak mi się spodobała, że nie omieszkam zapoznać się w niedługim czasie z pozostałymi utworami pisarza.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie bardzo wiem jak zacząć, bo ... sama nie wiem co myśleć o książce. Mam do niej mieszane uczucia. Jedne jej elementy mi się podobały, inne zaś drażniły. Może zacznę od plusów. Choć książkę można sklasyfikować jako powieść obyczajowo-kryminalną to część obyczajowa jest tu bardzo rozbudowana. Autor stworzył kilka ciekawych postaci i to nie tylko pierwszoplanowych, ale także pobocznych, jak Pan Leon czy Pani Celina. Główna bohaterka Justyna posiada wady i zalety, nie jest jednoznacznie określona jako dobra czy zła postać - jak w życiu. Bardzo podobał mi się ciąg zdarzeń łączący wszystkie postaci. Autor miał dobry pomysł na książkę i sprytnie pokazał, jak brzemienne w skutkach mogą być pojedyncze sytuacje, niedomówienia czy nadinterpretacje. Wątek kryminalny był zdecydowanie słabszy, ale za to zakończenie - rewelacja! Podobał mi się humor wpleciony w treść i subtelne mieszanie czytelnikowi w głowie (w kwestii typowania sprawcy). Chętnie poznałabym więcej z życia Ireny oraz Inspektora Kolskiego. To co w pierwszej chwili mnie pozytywnie zaskoczyło, w kolejnej zaczęło drażnić, a później niestety skutecznie obniżyło ocenę książki to... ciągłe odwołania do innych książek autora. Raz, dwa razy rozumiem, ale żeby aż tyle? Wychodzi na to, że wszyscy od dawna znają książki Pana Piotra Kołodziejczaka (dla mnie to pierwsze spotkanie), a już Justyna musi być jego wierną fanką, bo część tekstów zna na pamięć, a jak nie to potrafi je bezbłędnie wyszukać w książce. Dla mnie było to mocno przesadzone i niesmaczne. Szkoda, bo psuje mi to obiektywny osąd książki. Na półce mam kolejny tytuł autora i już zastanawiam się, czy i w niej będę trafiała na obszerne fragmenty innych Jego książek. Dobrze, że wspomniano także o "Jeźdźcu Miedzianym" ulżyło mi wtedy. Ogólnie książkę odbieram na plus: polskie realia, ciekawe postaci, leki dreszczyk emocji związany z tajemnicą romansów i morderstw oraz nieprzewidywalne postaci. Myślę, że mogę dać autorowi jeszcze drugą szansę, zwłaszcza, że podoba mi się bardzo Jego język - lekki, niewymuszony, bogaty i dostosowany do typu bohaterów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)