Kryzys wieku średniego, kryzys egzystencjalny, duszące poczucie, że życie nas przerosło. Kryzysy coraz liczniej dotykają naszego życia - prywatnego, społecznego i globalnego - eksperci zaś mówią, że doszliśmy do momentu nieusuwalnego wielokryzysu. Bartłomiej Dobroczyński i Agnieszka Jucewicz dedykują swoje poszukiwania dróg wyjścia z tej sytuacji ,,wszystkim, którzy czują, że znaleźli się w miejscu, gdzie boli, czasem bardzo, i nie wiadomo, dokąd iść dalej ani co robić, bo stare sposoby radzenia sobie zawodzą". Nawiązując do dorobku wielkich umysłów (ale i tekstów kultury), rysują trajektorię osobistych i zbiorowych kataklizmów, znajdując język dla naszego doświadczenia i sposób na jego ,,odsamotnienie", a także odrobinę nadziei. ,,Ta nadzieja nie jest lukrowana. W dodatku żeby ją posiąść, trzeba się ciut wysilić, ale możemy obiecać, że jest osiągalna dla wszystkich" - mówią.
Żyjąc na krawędzi, musisz się nauczyć balansować. O tym jest ta książka. I oczywiście o tym, na jak wiele, pozornie przemyślnych sposobów nie dopuszczamy do siebie różnych kryzysów - dotykających planety, wspólnoty, kraju, rodziny, wreszcie - nas samych. Wnikliwa, pozbawiona ,,dobrych rad" i moralizatorstwa, ale jednocześnie przejmująco etyczna. Bo odpowiedzi na kryzys są ciągle takie same, mimo zmian natężenia tegoż i zmian w scenografii.
Marta Niedźwiecka
Polubiłem tę książkę za to, że do ostatniej strony utrzymała mnie w napięciu. Dużo się dowiedziałem o sobie. Nie zawsze było to miłe, ale zawsze bardzo ciekawe. Jest w niej wiedza, którą przeczuwałem, ale nie umiałem nazwać. Jest też taka, którą nazywałem źle i dlatego nie rozumiałem. I na koniec - odkryłem rzeczy, o których nie wiedziałem, a dzięki nim będę lepiej rozumiał i świat, i siebie.
Mikołaj Grynberg
"I w kryzysie nie damy się" - głosiło hasło z opakowania wyrobu czekoladopodobnego z PRL. Ale kryzys na pewno przydarzy się wszystkim z nas, i to pewnie wtedy, gdy będziemy najmniej gotowi. Dlatego warto poczytać ten zbiór możliwości, propozycji, sugestii - niekoniecznie łatwych czy lekkostrawnych, może odrobinę wywrotowych - żeby przekonać się, że czasami przez kryzys prowadzi droga do świata niezłożonego z samych towarów zastępczych.
Olga Drenda
Informacje dodatkowe o Tańcząc. Rozmowy o kryzysie i przemianie:
Wydawnictwo: Agora
Data wydania: 2024-04-10
Kategoria: Poradniki
ISBN:
Liczba stron: 328
Kup książkę Tańcząc. Rozmowy o kryzysie i przemianie
Zobacz także
Tańcząc. Rozmowy o kryzysie i przemianie - opinie o książce
W niedużym miasteczku mieszkała rodzina Człowieczyńskich: mama, tata oraz piątka wyjątkowych dzieci: Radość, Złość, Smutek, Wstręt i Lęk. Każde z nich...
Pandemia koronawirusa sprawiła, że uniwersalne kwestie nadziei, tęsknoty, samotności, wyborów etycznych, a także lęku przed śmiercią i jakości relacji...
Ocena: 5, Chcę przeczytać,
Książki zazwyczaj czytam i recenzuje dość szybko, jednak z tą książką się tak nie dało, trzeba było zagłębić się w ten dialog, przemyśleć przetrawić, poczekać chwilę nim ruszy się w dalszą podróż. „Tańcząc, czyli rozmowy o kryzysie i przemianie”. Książka ta pokazuje nam, że czasem kryzys wyzwala nie tylko mnóstwo frustracji, przygnębienia i złych emocji, ale też zastanowienia się jak ruszyć dalej, co zrobić, co zmienić. Książka ta porusza mnóstwo różnych tematów, możemy je zobaczyć z różnych stron. Bartłomiej Dobroczyński z Agnieszką Jucewicz analizują różne sposoby radzenia sobie z kryzysem, nie ma tu sposobów dobrych i złych, każdy może radzić sobie w inny sposób. Chodzi jedynie o to, by gdy już ten kryzys do nas przyjdzie znaleźć na niego sposób, a sposobem tym nie będzie stagnacja, tylko właśnie taniec z różnymi przeciwnościami i problemami. Najważniejsze jest jednak, że trzeba się ruszyć i przystosować. To nie jest książka dająca ukojenie, to książka mobilizująca do wyjścia ze strefy komfortu, by zawalczyć o poczucie szczęścia.