Tajemnica profesora w meloniku
Beata Sarnowska;

Ekspozycja w rodzinnym domu astronoma, odwiedziny pokoju, w którym się wychowywał… (s. 8)

Polonistka Kamy i Zuzy zadała na weekend pracę domową – napisać wypracowanie na temat odwiedzonej wystawy. Mama Zuzy wpadła na pomysł. Zawiozła dzieci do Torunia, do swej siostry Agaty, by zwiedziły wystawę w Domu Mikołaja Kopernika. Do dziewcząt dołączyli Wojtek i Krzysiek. Ciotka Agata zapewniła dzieci, że zwiedzą nie jedną wystawę. Ciekawe, co miała w planach? Na pewno coś interesującego, w końcu zawód i obietnica złożoną rodzicom dzieci zobowiązują!

…mieliśmy spędzić dzień na toruńskiej starówce i dobrze się bawić. (s. 10)

W sobotę rano ciotka Agata zaopatrzyła Kamę, Zuzę, Wojtka i Krzyśka w listę miejsc do zwiedzenia w Toruniu, mapę, legendy toruńskie, wodę i pieniądze. Dziewczęta same udały się pod Krzywą Wieżę, gdyż chłopcy nie wierzyli w historię miłości Krzyżaka do kupieckiej córki i ich potajemnych spotkań. Przyjaciółki robiły sobie zdjęcia pod wieżą, gdy nagle pod nogą Zuzy poruszyła się cegła. Instynkt detektywa odezwał się w Kamie i po chwili trzymała w ręku kartkę. Potem zauważyła puzzla z wiadomością. Momentalnie zrobiło się niebezpiecznie. Starszy mężczyzna dziwnie ubrany spojrzał na Kamę i wyrwał jej puzzla! Na dodatek groził… bronią?! Sprawa stała się jasna – Zuza i Kama wpadły na trop szajki, która chce dopaść profesora z psem. Cóż pozostało? Znaleźć chłopaków i uruchomić klub detektywistyczny.

Bez wątpienia wpadłyśmy na wielką toruńską aferę. Bankowo! (s. 21)

Akcja została zawiązana w dramatycznych okolicznościach. Kama i Zuza szybko odnalazły kolegów i przedstawiły sytuację. Drużyna detektywistyczna zaczyna działać, rusza śledztwo, a kapelusznik ma na nich oko. Detektywi z Olsztyna poruszają się tropem – od zagadki do zagadki, od zabytku do zabytku, od puzzla do puzzla, od legendy do legendy. Układanka nie chce się ułożyć, a pytań przybywa. Przy okazji dzieci zwiedzają Toruń, poznają jego historię i ciekawe zakątki oraz legendy. Bezpośrednie zwroty do młodszych czytelników angażują ich w śledztwo, choć na początku powieści w liście umieszczonym na skrzydełku Kama zaprasza każdego czytelnika z osobna do udziału w dochodzeniu. Rozwiązanie zagadek doprowadzi do zaskakujących wydarzeń i wyjaśnienia niebanalnej tajemnicy, a groźna szajka okaże się…

A teraz zamierzam zobaczyć słowa. (s. 38)

Rezolutności i pomysłowości małym detektywom nie odmówię, bystrości i inteligencji też, choć są chwile, gdy ich dochodzenie utknie lub gdy zdobywają informacje od obcych ludzi. Wiedzą doskonale, jak pociągnąć innych za język, by zdobyć informacje. Potrafią analizować dane i podejmować ryzyko w sytuacji wyższej konieczności, a strach przed więzieniem motywuje ich do działania. Muszą rozwikłać sprawę i uratować jakiegoś tajemniczego profesora z psem. Czas nagli! Zegar tytka! Dynamiczna akcja rozgrywa się tak naprawdę jednego dnia w sobotę. Napięcie rośnie, atmosfera grozy przy finiszu gęstnieje. Jest tajemniczo, czasem zatrważająco. Niebezpieczeństwo wisi też nad ciotką…

Tworzymy paczkę i musimy trzymać się razem. (s. 91)

Kama, Krzysiek, Zuza i jej brat Wojtek to paczka przyjaciół z Olsztyna. Ich pasją są zagadki i tajemnice. Stworzyli drużynę detektywistyczną, wspaniały team, który rozwiązał już kilka zagadek. Weekend w Toruniu nie zapowiadał się tak „atrakcyjnie”. Kama to liderka grupy, ma najlepsze pomysły, a jej wypowiedzi cechują dygresje. Jej piłkarskie szaleństwo daje o sobie znać. Zuza nie odstępuje jej na krok, jest nieco strachliwa tym razem. Wojtek wyjątkowo często wspomina o policji, aż grozi to wejściem rodzeństwa na ścieżkę wojenną. Rozsądny Krzysiek wie w praktyce, co znaczy powiedzenie: koniec języka za przewodnika. Umie czytać w myślach Kamy.

Nie wiem, jak wy, ale ja od dziś zamierzam chodzić na wystawy, bo to niesłychana frajda. (s. 163)

Autorka w kolejnym tomie cyklu Miejskie tajemnice w naturalny sposób splotła historię i legendy Torunia z przygodą i tajemnicą, dając do rąk czytelnika powieść o walorach edukacyjnych i rozrywkowych. Połączyła edukację z kulturą i sztuką w grze miejskiej. Zachęca małych czytelników do zwiedzania muzeum, galerii, wystaw w różnych instytucjach kultury i nauki. Dużo starsi czytelnicy przy okazji przypomną sobie komiks publikowany na łamach „Przekroju”. Wszyscy bez wyjątku zachwycą się ilustracjami i kolażami Artura Nowickiego,

Tajemnica profesora w meloniku zaprasza do rodzinnego domu Mikołaja Kopernika pachnącego piernikami, nad Wisłę i na spacer uliczkami toruńskiej starówki w poszukiwania m.in. smoka i gmerków, lecz trzeba się mieć na baczności. Kapelusznik krąży! Ja wiem jedno – następnym razem na toruńskiej starówce zjawię się z książką Beaty Sarnowskiej, ze wskazówkami do zwiedzania i mapą zamieszczoną na wewnętrznych okładkach.