Rzeźnik drzew

Ocena: 4.86 (21 głosów)

Ścina z nóg. Samo mięcho, dwanaście fachowo sprawionych opowiadań w trzeciej autorskiej antologii Wielkiego Grafomana. Przetrącony kręgosłup ziemskiej cywilizacji. Terroryści. Rewolucjoniści. Łowcy zombiaków. Pokrzyżowane szyki. Mroczne śledztwa. Ci wspaniali Kozacy. Widokówka z Petersburga. Szczypta PRL-u. Trochę po chińskiemu... Trzeszczące granice światów. I spotkanie ze starym znajomym, doktorem Skórzewskim. Jak to u Pilipiuka: zaskakujące koncepty, solidna porcja grozy i humoru. Słowem, wióry lecą. Spis rzeczy: Szkolenie, Rzeźnik drzew, Operacja jajca, Sprawa Filipowa, Szantaż, Czytając w ziemi, Połoz, Bunt szewców, Poddasze, Serce kamienia, Teatralna opowieść, Ślad oliwy na piasku.


Informacje dodatkowe o Rzeźnik drzew:

Wydawnictwo: Fabryka Słów
Data wydania: b.d
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 978-83-7574-079-0
Liczba stron: 488

więcej

POLECANA RECENZJA

Kup książkę Rzeźnik drzew

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Rzeźnik drzew - opinie o książce

Avatar użytkownika - Mamut
Mamut
Przeczytane:2016-10-19, Ocena: 3, Przeczytałam, Wyzwanie 2016-52 książki,
Niestety, nie jest to zbyt dobra książka jak na Pilipiuka. Same początkowe opowiadania jeszcze zabawne, późniejsze już jakieś dziwaczne...
Link do opinii
Krótkie, ale bardzo treściwe opowiadania. Kończące się bardzo nieoczekiwanie. Pełne niezwykłych postaci, nadzwyczajnych zdarzeń. Mroczne, złe drzewo, które zabija w swojej obronie. Walczy z drwalami by przetrwać. Żywi się krwią cmentarną.
Link do opinii
Avatar użytkownika - martaper91
martaper91
Przeczytane:2015-11-04, Ocena: 5, Przeczytałam,
Bardzo lubię tego pana! Szczególnie polecam tytułowego rzeźnika i magiczną opowieść o teatrze.Jak to bywa ze zbiorami opowiadań - jedne są świetne, a inne zwyczajnie bardzo dobre.
Link do opinii
Avatar użytkownika - moonraavi
moonraavi
Przeczytane:2014-09-23, Ocena: 6, Przeczytałem, Mam,
Jedna z lepszych książek jakie przeszły przez moje dłonie. Opowiadania nie pozwalają się oderwać nawet do zajęć, do których zwykłem się odrywać. Szczególnie polecam osobiście opowiadanie: "Rzeźnik Drzew" oraz "Ślad oliwy na piasku" zawarte w w/w książce. Opowiadania mają formy rozbudowanej creepypasty (histori mających na celu wzbudzić strach w czytelniku)
Link do opinii
Avatar użytkownika - Eliszeba
Eliszeba
Przeczytane:2014-07-05, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2014,
Opowiadania Pilipiuka to nieustanna jazda bez trzymanki. Momentami wydaje się, że już, już opanowaliśmy jazdę, a wtedy autor rzuca nas na szczyt góry i kopniakiem spycha w dół. Literacki rollercoaster. Polecam.
Link do opinii
Avatar użytkownika - alnilam
alnilam
Przeczytane:2013-04-23, Ocena: 5, Przeczytałam, 26 książek 2013, Wyzwanie - fantastyka,
Typowy Pilipiuk :) Nawet krótkie opowiadania wciągają, sprawiają że czytelnik utożsamia się z bohaterami, a przede wszystkim - bawią pilipukowym humorem ;) Prawie doskonała książka do czytania w autobusie czy pociągu. Prawie - bo dość gruba i zajmuje trochę miejsca :P ale jak tylko zacznie się czytać, to miejsce w torbie czy plecaku się znajdzie - bo będzie się chciało czytać dalej :)
Link do opinii
Avatar użytkownika - Tula
Tula
Przeczytane:2011-05-16, Ocena: 5, Przeczytałam,
Podoba mi się styl pisania Pilipiuka a moim ulubionym opowiadaniem z wszystkich 12 jest "Bunt szewców".
Link do opinii
Avatar użytkownika - Sumire
Sumire
Przeczytane:2010-10-30, Ocena: 5, Przeczytałam,
Link do opinii
Avatar użytkownika - annamaria2601
annamaria2601
Przeczytane:2010-02-07,
Potrafi nastarzaszyć.....
Link do opinii
Avatar użytkownika -

Przeczytane:2010-01-25,
Być może nie jest to arcydzieło literatury polskiej, ale niewątpliwie przyjemne czytadło. Opowiadania są o dość zróżnicowanej jakości, jednak autor podobał zadaniu stworzenia ciekawego zbioru opowiadań. Dwa zdecydowanie zapadły mi w pamięci. Fenomenem Pilipiuka jest to, że sprawdza się w każdej dziedzinie szeroko pojętego fantasy, co urozmaica to, co ma do zaoferowania. Język, którym pisze jest przystępny, czyta się szybko i lekko, czego nie można powiedzieć o niektórych książkach innych autorów fantasy. Czy polecam? Tak, warto umilić sobie tą książką kilka długich, zimowych wieczorów, choćby dla samej przyjemności czytania
Link do opinii

Kolejny tom opowiadań Pilipiuka jest jakby nierówny, nie trzyma poziomu. Może myślę tak dlatego, że wiele opowiadań z tego akurat cyklu dotyczy innych bohaterów niż moi ulubieni Robert Storm i doktor Skórzewski?

Piszę tę opinię po kilku dniach i kilku innych książkach w międzyczasie, spojrzenie nie jest więc świeże, ale za to pokazuje, które z historii zrobiły na mnie większe wrażenie. O opowiadaniu "Szkolenie", pierwszym z cyklu, nic nie umiem powiedzieć. Po prostu, nie wiem, o czym było - mignęło mi w umyśle i zniknęło. "Rzeźnik drzew" jest już bardziej "w stylu" autora, choć też jakby bardziej nijaki, jednak niepozbawiony humoru. "Operacja 'Jajca'" też przemknęła, nie zostawiając po sobie za wiele - ani straszne, ani zabawne, ani szczególnie ciekawe. Kolejne dwa opowiadania - "Sprawa Filipowa" i "Szantaż" - były po prostu lekkimi historyjkami szpiegowskimi. "Czytając w ziemi" podobało mi się bardzo, może też dlatego, że pozwala wejrzeć w pracę archeologów, która zawsze mnie intrygowała, a na której autor się przecież zna. "Połoz" - kolejna z historii, które nie utkwiły mi szczególnie w pamięci. 

Ostatnie pięć historii uważam natomiast za jedne z najlepszych w dorobku Pilipiuka, a trochę mam ich za sobą. "Bunt szewców" to interesujące spojrzenie na ziemskie życie oczami kosmity. Przypomina też, jak - mimo różnic - jesteśmy do siebie podobni. "Poddasze" - co za klimat! "Serce kamienia" to doskonała historia o naszym dziedzictwie i o konieczności odkupienia błędów przodków. "Teatralna opowieść" to, moim zdaniem, doskonały materiał na thriller psychologiczny. Myślę, że każdy z nas znalazłby w życiu taki rok czy dwa, w czasie którego chętnie schowałby się w gmachu Teatru. "Ślad oliwy na piasku", to opowiadanie, w którym powraca postać doktora Skórzewskiego, tym razem na tropach raju. Nieco razi mnie natrętność wątku biblijnego, ale cała opowieść robi doskonałe wrażenie. 

Reasumując: warto doczytać do końca.

Link do opinii
Avatar użytkownika - Wiesia63
Wiesia63
Przeczytane:2018-03-25, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2018,

Książka to zbiór 12 opowiadań. Każde z nich zawiera w sobie nutę grozy i horroru. Dla mnie literatura grozy Andrzeja Pilipiuka doruwnuje dziełom Kinga. 

Link do opinii
Avatar użytkownika - Geronimo26
Geronimo26
Przeczytane:2010-10-06, Przeczytałem, Mam,
świetnie się czyta
Link do opinii
Avatar użytkownika - Zdzislaw4
Zdzislaw4
Przeczytane:2023-10-10, Przeczytałem,
Inne książki autora
Reputacja
Andrzej Pilipiuk0
Okładka ksiązki - Reputacja

Lamus osobliwości,  smak dawnych tajemnic. Mistrz opowiadań w najlepszej formie. Świetna reputacja tekstów Andrzeja Pilipiuka zawsze wyprzedza...

Czarownik Iwanow
Andrzej Pilipiuk0
Okładka ksiązki - Czarownik Iwanow

Jakub Wędrowycz jest jedną z najlepiej wykrojonych postaci polskiej fantasy. Opowiadania o wiejskim egzorcyście łączą wisielczy humor z nader precyzyjną...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy