Powiedz mi, proszę
Mike Omer ;

„Powiedz mi, proszę” to moje kolejne spotkanie z twórczością Mikea Omera, którego książki za każdym razem mnie zachwycał, jak było tym razem…
Siedmioletnia Kathy zaginęła, jej rodzice poruszali niebo i ziemię, aby ją odnaleźć, niestety poszukiwania prowadziły w ślepy zaułek domu, gdzie znaleziono buta dziewczynki. Jednak po piętnastu miesiącach bezskutecznych poszukiwań pewien mężczyzna, który o świcie wracał do domu, napotkał na poboczu drogi dziewczynkę. Zziębnięta, przerażona, z drobnymi uszkodzeniami na ciele i bez butów. Miejscowość oddalona, blisko trzy godziny drogi, od rodzinnej miejscowości dziewczynki, jednak ku uciesze wszystkich odnaleziona dziewczynka okazała się Kathy. Stan dziewczynki wskazywał jednak, że przez czas, w którym była więziona, przeszła traumę, która wywarły wielki wpływ na jej psychikę. Kathy nie chce z nikim rozmawiać, w ogóle się nie odzywa. Przełom następuje w znalezionej przez matkę dziewczynki terapeutce Robin. Robin stosuje swoje metody, poprzez zabawę próbuje dotrzeć do dziewczynki, a znajdujący się domek dla lalek w jej gabinecie zdradza tragiczne sekrety. Zabawy, które urządza w nim Kathy, odzwierciedlają sceny morderstw, które nie zostały rozwiązane. Dodatkowo terapeutka Robin wciąż boryka się z własnymi przeżyciami i problemami z toksyczną matką… Co działo się z Kathy, co przekazuje innym i co wspólnego może mieć ze zbrodniami...
„Powiedz mi, proszę” to kolejny świetnie napisany thriller autora. Uwielbiam jego styl, przez co zawsze chętnie ponownie sięgam po jego książki i jeszcze nigdy się nie zawiodłam. W tym tytule autor porusza wiele tematów, które wzbudzają emocje, przede wszystkim krzywda dziecka, która zawsze mocno chwyta za serce! Dodatkowo relacje między matką i córką, które niekoniecznie zawsze układają się tak, jak powinny.
Historia została przedstawiona z perspektywy kilku osób, co jeszcze bardziej umożliwia czytelnikowi zrozumienie całej historii i poskładanie wszystkich brakujących elementów układanki! Świetny, trzymający w napięciu thriller, w którym nie brakuje również tak ważnego dla mnie elementu zaskoczenia! Ja zdecydowanie polecam!

Kathy Stone rok temu została porwana. Dziewczynka ma osiem lat i po roku została odnaleziona. Wszyscy chcą dowiedzieć się co się wydarzyło. Ale ona milczy. Nie mówni nic nawet rodzicom.

Robin Hart to terapeutka Kathy, która poprzez zabawę próbuje dotrzeć do dziewczynki. I pewnego dnia Kathy na swoich lalkach opowiada coś mrocznego. Jedna z lalek zostaje zasztyletowana, a inna przypięta łańcuchem do zabawkowego łózka. Na kolejnych sesjach, giną kolejne lalki. Czy dziewczynka była świadkiem morderstw? Czy Robin uda się przy pomocy Kathy dotrzeć wcześniej niż morderca do kolejnych ofiar? Czy dziewczynce grozi coś? Przekonacie się sami.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Mikea Omera i muszę przyznać, że było to bardzo dobre spotkanie. Książka od początku trzyma w napięciu, które rośnie z każdą kolejną stroną. Postać Kathy wzbudzała u mnie najwięcej emocji. Dziewczynka, która odtwarzała sceny niewyjaśnionych do tej pory morderstw to bardzo ciekawy pomysł. Z zapartym tchem śledziłam jak skończy się ta historia. Drugą ciekawą postacią jest sama Robin, która ma toksyczną matkę. I zarówno krzywda Kathy jak i relacja pani terapeutki wywołały u mnie wiele emocji.

Po raz kolejny trafiły w moje ręce książka, której akcja opowiadana jest z punktu widzenia, różnych postaci, dzięki czemu możemy bardziej poznać poszczególnych bohaterów. Książka zawiera również zaskakujące zwroty akcji, ale uważam, że mogłoby ich być więcej.

,,Powiedz, mi proszę" to moja pierwsza książka autora, ale nie ostatnia. Na pewno sięgnę po przerzednie książki i będę wyglądać nowych.