Na swiecie istnieją miliardy bóstw. Roja się gęsto jak ławica śledzi. Większość jest zbyt mała, by je zauważyć i nigdy nikt ich nie czci, w każdym razie nikt większy od bakterii, które się nie modlą i nie mają wielkich wymagań w zakresie cudów.
Informacje dodatkowe o Pomniejsze bóstwa:
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2001-08-02
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 296
Tytuł oryginału: Small gods
Język oryginału: Angielski
Tłumaczenie: Piotr W. Cholewa
POLECANA RECENZJA
POMNIEJSZE BÓSTWA
Moim zdaniem w całej serii „Świat Dysku” wyróżniają się dwie książki: „Panowie i damy” i właśnie „Pomniejsze bóstwa”. Jako, że recenzja poniższa dotyczy drugiej z nich, pierwszą z pewnym żalem tymczasowo pominą. „Pomniejsze bóstwa” to książka przede wszystkim filozoficzno-teologiczna, troszkę psychologiczna, na pewno zaś zawierająca wiele trafnych obserwacji socjologicznych i elementów komicznych. Pratchett we wszystkich swoich książkach, do zainteresowania się filozofią namawia tak skutecznie, że mało kto może się oprzeć. Co...
więcej
Kup książkę Pomniejsze bóstwa
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Pomniejsze bóstwa - opinie o książce
Nie jest łatwo być bogiem. Zwłaszcza wtedy, gdy tylko jeden człowiek w niego wierzy, mimo że wiarę tę deklaruje całe duże państwo. Można wtedy mieć spore kłopoty z przeżyciem, szczególnie w postaci jednookiego żółwia. Bo brak wyznawców prowadzi do zapomnienia gdzieś na pustyni, wśród innych pomniejszych bóstw, bez świątyń, ofiar i modlitw do spełniania. Trzeba więc starać się o jak największą liczbę wyznawców, od czasu do czasu zrobić jakiś cud, powołać proroka do głoszenia prawd objawionych i zwalczać herezje, nawet niegodnymi rękami.
Świetna powieść o mechanizmach rządzenia przy pomocy religii, która niewiele ma wspólnego z wiarą, o wykorzystaniu skłonności człowieka do poddawania się pod opiekę sił wyższych i słabości, która do tego prowadzi, o przeinaczeniach historii, tak wygodnych aktualnie rządzącym, ale i o prawdziwej wierze niewiele znaczącego człowieka, która staje się dziwactwem w oczach innych, chociaż jest jedynym warunkiem istnieniem boga. Bardzo mądra książka o tym, jacy jesteśmy w sferze duchowej i jak mocno spłycamy to, co mogłoby nam dać o wiele więcej. Pratchett miał niesamowitą umiejętność oddawania w lekkiej formie prawdy o człowieku, tak często niewygodnej.
Cóż mi mówić? Pratchett mnie nie zaskoczył. Jak zawsze genialny. Jak zawsze uśmiałam się należycie. Co do treści: ciekawa satyra na bóstwo, na wierzących i na wojny na tle religijnym. Interesująca hipoteza powstawania i egzystencji bogów. Pratchettowska filozofia w przyjemnym wydaniu.
Ten tom jest jedyny w swoim rodzaju i chyba raczej nie przypadnie wszystkim do gustu. A bo to dlatego, że jest satyrą (dość łagodną ale jednak) dotyczącą religii jako takiej. Dowiadujemy się trochę o życiu bóstw i co się z nimi dzieje gdy ludzie przestają w nie wierzyć. Zabrakło mi moich ulubionych bohaterów z poprzednich tomów ale Brutha też mi przypadł do gustu. A Om pod postacią żółwia nauczył się trochę pokory.
Jedna z najlepszych pozycji w cyklu. Tym razem Mistrz wziął na warsztat motyw religii, filozofii i budowania społeczeństwa. W powieści podkreślone są paradoksy związane z kulturą antyczną i jej interpretacją przez kolejne pokolenia ludzi. Nie brakuje także motywu śmierci i wiary w życie pozagrobowe oraz zestawienia wszystkich tych elementów ze zwykłą ludzką przyzwoitością.
Piękna, śmieszna, pouczająca.
Inne książki autora
Nomów księga kopania
0
Drugi tom sagi o kosmicznych ludkach z supermarketu. Dla nomów, po opuszczeniu sklepu, rozpoczął się Nowy Czas w kamieniołomie. Wkrótce zaczęły się dziać...
Łups!
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Dolina Koom - to właśnie tam trolle złapały w zasadzkę krasnoludów, a krasnoludy złapały w zasadzkę trolle. To było daleko stąd. To było dawno temu. Sam...
