Piersi i jajeczka
Mieko Kawakami

🎶 Być kobietą, być kobietą… 🎶

Ta książka właśnie jest o kobietach, o tym z czym mierzą się w młodości i później będąc dorosłymi ludźmi. To sprawy, których żaden mężczyzna nie zrozumie, bo nigdy ich nie doświadczy…

To książka bardzo osobista i intymna, bo mówiąca o kwestiach, o których rozmawia się sporadycznie, czasem ze względu wstydu, niepokoju, czy braku odwagi, a może strachu przed niezrozumieniem. Bo powiedz mi Droga Kobieto, czy często rozmawiasz z innymi kobietami o macierzyństwie, ale o tych kwestiach trudnych w tym temacie? O niemożności zajścia w ciążę, o skorzystaniu z pomocy specjalistów, aby ta ciąża stała się faktem nie mając partnera? A wcześniej kiedy byłaś dziewczynką czy z innymi koleżankami dyskutowałyście o momencie kiedy „stałaś się prawdziwą kobietą”. Ja przyznam, że nie przeprowadziłam w swoim życiu takich rozmów wiele, z różnych względów, z powodu moich obaw, ze względu na to, że to kwestie bardzo prywatne, ale wielokrotnie bardzo poważnie się nad nimi zastanawiałam.

Temat dojrzewania dziewcząt mam już za sobą, więc poznając przemyślenia Midoriko (to ona jest tą nastolatką, której dotyczy sprawa) jej matki i ciotki Natsuko, która w zasadzie jest główną bohaterką książki, przyglądałam się temu jakby z boku. To oczywiście bardzo ważna część życia, ale kiedy przyszedł moment rozważań na temat macierzyństwa, samotnego macierzyństwa i różnych jego aspektów stałam się bardziej uważna. Autorka przedstawiła wiele swoim dywagacji, które i mnie zmusiły do przemyśleń. Czasami łapałam się za głowę, czasami przytakiwałam.

To książka o roli współczesnej kobiety, o tym jaka powinna byś według niektórych, o tym jakie ma skryte marzenia, które czasem są nie do zrealizowania, o relacjach między nami kobietami, siostrami, matkami i córkami, o cielesności.

Ważna, potrzebna, choć trudna…

Natsuko jest trzydziestoletnią niespełnioną pisarką. Pewnego dnia odwiedzają ją jej siostra, Makiko, oraz trzynastoletnia siostrzenica Midoriko. Ta pierwsza chce za wszelką cenę poddać się operacji powiększenia piersi, a ta druga nie odzywa się do matki już pół roku. Jedną formą komunikacji, jaką stosuje, są krótkie zdania, pisane na kartce. Nastolatka prowadzi pamiętnik, któremu zwierza się ze swoich rozterek związanych z dojrzewaniem.

Mija dziesięć lat. Natsuko ma na swoim koncie jedną wydaną książkę, ale chciałaby napisać kolejną, bo boi się, że zostanie zapomniana. Jej uwagę zajmują jednak myśli o posiadaniu dziecka. Kobieta jest samotna, a przed fizycznym zbliżeniem odczuwa blokadę. Coraz częściej zastanawia się nad skorzystaniem z dość kontrowersyjnej metody. Natsuko z jednej strony wie, czego chce, z drugiej boi się podjąć ryzyko, szuka wsparcia i próbuje zasięgać opinii wielu osób. Ta najważniejsza decyzja należy jednak tylko do niej…

Z twórczością Mieko Kawakami spotkałam się przy okazji cudownej książki “Heaven”. Autorka w swoich tekstach dotyka tematów intymnych i kontrowersyjnych zarazem, które dla wielu osób na co dzień są bardzo osobiste, czasami wstydliwe. Kawakami podaje je czytelnikowi w sposób bezpośredni, a postaci w jej książkach otwarcie nazywają rzeczy po imieniu.

“Piersi i jajeczka” to, w moim odczuciu, książka niezwykle smutna, a jej treść odzwierciedla stan emocjonalny głównej bohaterki. Z kart tej powieści wyziewa hermetyczność, zagubienie, strach, brak wiary w siebie. Autorka w literacko piękny sposób stworzyła wielowarstwową, emocjonalną historię o szukaniu własnego szczęścia.

Kawakami porusza tematy związane z kobiecością. Bierze na tapet kwestie dojrzewania, macierzyństwa, siostrzeństwa, cielesności i oczekiwań, które narzucone zostały odgórnie na płeć. Myślę, że w tej książce może przejrzeć się wiele z nas. Ona jest jak lustro, które obnaża nasze lęki, słabości, pożądania, instynkty lub ich brak, ale też udowadnia, że nie ma rzeczy niemożliwych i jeśli czegoś się bardzo chce, to jedyne ograniczenia są w głowie.

Wow wow i jeszcze raz wow. Nie pamiętam kiedy ostatnio tak spodobałaby mi się jakaś książka. Jest to piękna i pouczająca lektura, którą uważam powinien przeczytać KAŻDY niezależnie od płci. To jak pięknie poruszane są tutaj tak ciężkie, ważne społecznie tematy to naprawdę jestem pod wrażeniem dla autorki. Jest to druga dla mnie książka z pozycji Mieko Kawakami, ale na pewno nie ostatnia, ponieważ kolejny raz udowodniła mi, że wie co robi,  a co najlepsze- ŻE ROBI TO ŚWIETNIE. Wspaniale jest czytać tak mądrą i ważną lekturę, która napisana jest w ciekawy i przystępny, nierozciągany niepotrzebnie sposób. 

Możliwe, że najlepsza książka, jaką czytałam w tym roku, a na pewno jedna z najlepszych. Pozycja według mnie obowiązkowa dla każdej kobiety. Od czasu kiedy ją przeczytałam, przekazuję jej wszystkim i każdy jest tak samo zachwycony, co wskazuję na to jak uniwersalna jest ta pozycja. Temat ciąży nigdy nie będzie obojętny żadnej kobiecie, nieważne czy planuje dzieci, czy nie.