Od kiedy cię nie ma
Louise Candlish

Bardzo dobra powieść psychologiczno – obyczajowa, która udowadnia, że nawet po największej tragedii człowiek jest się w stanie podnieść i zaakceptować swoje dalsze, inne życie. Bo cóż może być straszniejszego od straty własnego dziecka… 

Rachel Freeman wysyła swoją jedyną, ukochaną córeczkę – 6-letnią Emmę na autokarową wycieczkę szkolną. W imprezie uczestniczy cała klasa wraz z Cat i Daisy – najlepszymi przyjaciółkami Emmy. Nikt nie może nawet przypuszczać, że ten wyjazd będzie ostatnim wydarzeniem w życiu dziecka i odmieni na zawsze życie jego rodziców i przyjaciół. Tragiczny w skutkach wypadek odciska piętno na wielu osobach, ale przede wszystkim niszczy życie Rachel i jej męża Olivera. Kobieta nie może poradzić sobie z bólem i żałobą po stracie córeczki. Nie chce uczestniczyć w żałości i smutku swojego męża, matki i przyjaciół, z którymi byli bardzo mocno związani. Aby zmusić się do dalszego życia bez Emmy Rachel postanawia opuścić Londyn, Olivera i wyruszyć w podróż do Grecji na niewielką wyspę Santorini, skąd pochodzi jej matka. Tutaj, w nieznanym miejscu, wśród obcych ludzi, uczy się dalej żyć w pojedynkę. Powrót do względnej normalności zabiera jej kilka lat. Mała wioska o nazwie Oia staje się jej nowym domem, tutaj poznaje nowych przyjaciół, zakłada własny sklep i z daleka czuwa nad codziennym życiem swoich londyńskich znajomych, a przede wszystkim dwóch dziewczynek – Cat i Daisy…

Temat podjęty w powieści nie jest może zbyt wyszukany, co więcej… podejmowany jest dość często w literaturze, ale już radzenie sobie z traumą po śmierci dziecka i powrót do względnie normalnego życia wydał mi się oryginalny i jak dotąd niespotykany. Powieść Louise Candlish jest wzruszającym świadectwem straty i radzenia sobie z żałobą. Ogrom cierpienia głównej bohaterki i narratorki przenika z każdej niemal strony. Jej decyzje i postępowanie wydają się czasem niezrozumiałe, dziwaczne, ale w pełni usprawiedliwione. I choć od dnia wypadku wszystko się zmienia, powoli rozpada się małżeństwo, zacierają się dawne kontakty, to wszystkie te sprawy wydają się być kontrolowane, akceptowane i w pełni świadome. W tej historii główną rolę odgrywają rozterki wewnętrzne matki. Autorka przeciwstawia wspomnienia Rachel z czasów z Emmą późniejszym przeżyciom po tragedii. W ten sposób otrzymujemy autentyczny obraz sytuacji, która może przerosnąć każdego. Życie bez córki staje się nagle wyzwaniem największym z możliwych i przez cały czas zastanawiamy się, czy Rachel starczy sił aby się z nim zmierzyć.

Zestawienie scenerii deszczowego, pochmurnego i zamglonego Londynu z cudownymi wschodami i zachodami słońca na Santorini to kolejny kontrast, których nie brakuje w powieści. Opisana historia pełna jest wydarzeń, wiele się dzieje, akcja posuwa się dynamicznie. Bohaterowie, których jest naprawdę sporo, są prawdziwymi indywidualnościami. Relacje międzyludzkie odgrywają tu bardzo istotną rolę. Książkę czyta się łatwo, napisana jest w bardzo przystępny i dość lekki sposób pomimo trudnych tematów, jakie porusza.

Jeśli macie ochotę zmierzyć się z rozpaczą matki po stracie dziecka, zaciekawiła Was fabuła powieści, albo po prostu szukacie interesującej historii psychologiczno-obyczajowej to serdecznie polecam. „Od kiedy cie nie ma” na pewno spełni te oczekiwania.