Notatnik z wyspy

Ocena: 4 (1 głosów)

"Notatnik z wyspy" to współczesne silva rerum emigrantki, pamiętnik dokumentujący sześć lat pobytu Wioletty Grzegorzewskiej na wyspie Wight w Anglii. Czytelnik może obserwować intymny świat współczesnej „kobiety trzydziestoletniej”, poetki, matki, która zmaga się z nową rzeczywistością, uciekając często w swoje iluzoryczne światy: literatury, wspomnień, imaginacji, w których na plan pierwszy wysuwają się trzy postacie: babka, ojciec i profesor Kopf – być może alter ego autorki.

Grzegorzewskiej udało się stworzyć, zarówno w formie, jak i w treści zapisków, nową nieoczekiwaną definicję emigracji. Wyjazd na stałe z kraju i zamieszkanie na małej wyspie nad cieśniną Solent to nie tylko przekroczenie granic na mapie, ale także proces odwrotny. W tym lirycznym notatniku emigracja została pokazana jako próba zatarcia wszelkich granic w sobie, w czasie. Niejednoznaczny i dziwny stan umysłu jaki autorka opisała w jednej ze swoich sylw: „Życie pomiędzy światami. Życie w żywych i w umarłych. Pomiędzy wiejską pełnią i wielkomiejską pustką. W melodyjnej gwarze i w śląskim bełkocie. W głębi języka polskiego i w zarodku języka obcego. Życie nowe na moich rękach i przy piersi. Na autonomicznej wyspie i w zjednoczonej Europie, na krawędzi.”.

Informacje dodatkowe o Notatnik z wyspy:

Wydawnictwo: inne
Data wydania: 2012-12-20
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-89401-40-3
Liczba stron: 90

więcej

Kup książkę Notatnik z wyspy

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Notatnik z wyspy - opinie o książce

Avatar użytkownika - szmaragdova
szmaragdova
Przeczytane:2017-11-09, Ocena: 4, Przeczytałam, Mam, 52 książki 2017 ,
 

Wyjechałyśmy na emigrację w tym samym roku, ja wróciłam.

Porwane, chaotyczne, pozornie nie związane ze sobą zapiski z 6 lat emigracji ukazują Jej niezaprzeczalny talent językowy i mistrzostwo w obserwowaniu i próbach definiowania świata. Mnogość dygresji, wielka siła wspomnień to to, co bezsprzecznie ją charakteryzuje.
Jej podejście do poezji, próba jej definicji, zakorzenienie w przeszłości i mozolne otwieranie się na nowe. Przepoczwarzanie się w wolnego człowieka, który dzięki językowi nie ma granic.

(Wybaczcie skrótową opinię, ale po tym jak zniknęła mi mozolnie pisana recenzja z cytatami, nie mam już siły na nową...)

Link do opinii
Inne książki autora
Tajni dyrygenci chmur
Wioletta Grzegorzewska0
Okładka ksiązki - Tajni dyrygenci chmur

Tajni dyrygenci chmur to powieść w duchu nowego realizmu magicznego Nathana Hilla czy Donny Tartt o dorastaniu w późnym socjalizmie, kiedy Polska przeżywa...

Czasy zespolone
Wioletta Grzegorzewska0
Okładka ksiązki - Czasy zespolone

Czasy zespolone Wioletty Grzegorzewskiej, nowy tom poetycki autorki nominowanej do nagrody Bookera 2017, w krakowskim Wydawnictwie Eperons-Ostrogi.Czasy...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Smolarz
Przemysław Piotrowski
Smolarz
Babcie na ratunek
Małgosia Librowska
Babcie na ratunek
Wszyscy zakochani nocą
Mieko Kawakami
Wszyscy zakochani nocą
Baśka. Łobuzerka
Basia Flow Adamczyk
 Baśka. Łobuzerka
Zaniedbany ogród
Laurencja Wons
Zaniedbany ogród
Dziennik Rut
Miriam Synger
Dziennik Rut
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy