Niebezpieczne Złudzenie
Kami Garcia, Margaret Stohl

"Niebezpieczne złudzenie" to literatura fantasy, ale nie z tej górnej półki. Ta historia nie jest skomplikowana. Raczej książka czysto rozrywkowa, skierowana poniekąd do młodego odbiorcy. Książka jest napisana lekko i bardzo przystępnie. Bohaterowie wykreowani należycie i z sensem. Każdy ma swój, często niełatwy charakter, ale mimo wszystko się ich lubi. To, jak głęboko można zstąpić w mrok i przeżyć, miarę dokładną wyznacza temu, jakie osiągnąć można wyżyny - cytat otwierający, Pliniusz Starszy "Niebezpieczne złudzenie" to zdecydowanie mroczniejsza, bardziej niebezpieczna i interesująca, niż jej poprzedniczka. Powieść ma wszystko, żeby wciągnąć czytelnika bez reszty. Bohaterzy często znajdują się w kiepskim położeniu, ryzykują i wiszą nad nimi czarne chmury. A wszystko dlatego, żeby uwolnić pewną nieznośną Syrenę, którą kochają. Tak, w tym ogarniającym mroku, znalazł się także czas na miłość. Wszystkich zainteresowanych zapraszam na eskapadę pełną niepewności i dynamicznej akcji do Nowego Orleanu. Monotonia i brak urozmaicenia na pewno wam nie grozi. Polecam. ZAPRASZAM na całość - http://monweg.blog.onet.pl/2015/07/30/niebezpieczne-zludzenie-kami-garciamargaret-stohl/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W "Niebezpiecznych istotach" zostały przybliżone losy Wesleya Lincolna i Ridley Duchannes, bohaterów przedstawionych w "Pięknych istotach". Czytelnik obserwował, jak oboje, mając prawdziwy dar, wplątują się w niebezpieczne sytuacje. Jednak nic nie naprowadza ich na trop, co jeszcze czeka przed nimi... Ridley bowiem zostaje porwana i podejrzenia jej przyjaciół szybko padają na psychopatycznego Silasa Ravenwooda. Syrena jest w prawdziwym niebezpieczeństwie, ale jej chłopak - Link, zrobi wszystko, aby ją odnaleźć. Jednak nie tylko on jej szuka. Jest jeszcze tajemniczy i potężny Lennox Gates... Podobnie jak w przypadku pierwszego tomu, w "Niebezpieczne złudzenie" niesamowicie szybko "wsiąknęłam". W zasadzie już od pierwszych stron zaczęłam odczuwać wyjątkowy klimat tego dzieła, który jest zarazem niebezpieczny i pociągający. Można by się spodziewać, że sequel znacznie obniży loty, (co zazwyczaj ma miejsce w kontynuacjach) ale w tym przypadku jest wręcz odwrotnie - Kami Garcia i Margaret Stohl utrzymały poziom "Niebezpiecznych istot". Już śpieszę wyjaśniać dlaczego. Jak już wcześniej wspomniałam to, co zdecydowanie najbardziej jest urzekające w tej serii to klimat. Iście mroczny i tajemniczy, pełen niewypowiedzianych słów i napięcia wiszącego w powietrzu. Autorkom naprawdę udało się roztoczyć nad swoją nową serią aurę czegoś wyjątkowego i świeżego, bowiem w czasie lektury ani razu nie naszły mnie myśli w stylu: "to już było", "to takie oklepane i schematyczne". Wbrew pozorom, to jest bardzo trudne zadanie. Stworzyć coś oryginalnego, całkowicie nową historię paranormalną tworzącą piekielny duet z romansem. Mało tego - Garcia i Stohl jednocześnie oderwały się ze swojej pierwszej serii, Kronik Obdarzonych, rozpoczętych "Pięknymi istotami". Miałam okazję zapoznać się z pierwszą częścią tego cyklu i cóż... mówiąc delikatnie, jakoś mnie nie porwała. Brakowało mi dynamizmu i po prostu tego "czegoś". Właśnie świetne jest to, że "Niebezpieczne istoty" i "Niebezpieczne złudzenie" nie mają tych mankamentów. Akcja jest bardzo dynamiczna, mknie szybko i praktycznie od samego początku czytelnik zostaje wrzucony w wir wydarzeń. A jeśli chodzi o to "coś", to uwierzcie mi, że w tej sadze tego nie brakuje, dlatego nawet, jeśli nie polubiliście Kronik Obdarzonych, po tą serię możecie sięgać bez wahania. Gwarantuję też, że się nie pogubicie w wydarzeniach. Przynajmniej ja bez problemu się w nich odnalazłam. Ogromną zaletą i powodem, aby sięgnąć po tą książkę w leniwe i długie wieczory, jest warsztat pisarski autorek. Lekki, przyjemny i przystępny. Sprawia, że lektura płynie niesamowicie szybko, mało tego, w ogóle nie odczuwałam upływu czasu, tak mocno zaabsorbowała mnie akcja i wydarzenia. Oprócz stylu pisania muszę także wspomnieć o zaskakującym przebiegu fabuły. Podobnie jak w "Niebezpiecznych istotach" i tutaj pisarki postawiły sobie za zadanie zaskakiwać czytelnika i wciąż rozbudzać jego ciekawość oraz fascynację na nowo. Przez te celowe zabiegi ze strony Garcii i Stohl, powieść tą skończyłam w ekspresowym tempie kilku godzin. "Niebezpieczne złudzenie" to świetna kontynuacja, dokładnie taka, jaką sobie wyobraziłam. Jeszcze bardziej wciągająca i emocjonująca. Tą serię mogę polecić nie tylko wielbicielom mrocznych klimatów, ale także i osobom, które poszukują nowych wrażeń czytelniczych. Fani romansu z pewnością też się nie zawiodą, ponieważ autorki zadbały o to, aby miłości w ich cyklu było pod dostatkiem. Przygotujcie się na prawdziwą jazdę bez trzymanki... Polecam! "Przeszedłem to, pomyślał Link. Nadal przechodzę. Nadal wariuję. Nadal się boję. To się nie zmieni na lepsze. Nie, póki kocha się kogoś tak bardzo, że to człowieka łamie."

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie miej złudzeń.

,,Widzisz, istnieją pewne zadziwiające przedmioty, które nazywamy książkami. Są pełne kartek zapisanych słowami. (...) Może o nich słyszałaś. A może nie."

Po przeczytaniu ,,Niebezpiecznych Istot" wiedziałam, że muszę poznać dalszą historię Ridley i Linka. Wiedziałam, że będzie niebezpiecznie Wiedziałam, że nie mogę mieć żadnych złudzeń. I byłam pewna, że się nie zawiodę, że przeczytam dobrą fantastykę. Tak też się stało: przeczytałam dobrą fantastykę, nie zawiodłam się, nie miałam złudzeń i było bardzo niebezpiecznie.

Ridley zostaje porwana przez okrutnego Silasa Ravenwooda. Odtąd jako Pacjentka 13 jest poddawana licznym eksperymentom. Nox, Link i reszta przyjaciół ruszają jej na ratunek. Jednak, ku zdziwieniu wszystkim, Ridley wcale nie wymaga ratowania, wręcz przeciwnie, ona nie chce być ratowana. Co takiego zrobił jej Silas? Do jakich eksperymentów się dopuścił? Czy Ridley jest tą samą syreną, którą była przed porwaniem?

Nie ulega wątpliwości, że na te wszystkie pytania znajdziecie odpowiedzi w ,,Niebezpiecznym Złudzeniu". W końcu mamy możliwość poznania zakończenia przygody trójki głównych bohaterów - Ridley, Linka i Noxa. Bohaterowie, ci pierwszoplanowi, jak i ci drugoplanowi są bardzo dobrze wykreowani. Przez całą serię są dynamiczni, barwni i każdy ze swoim odmiennym charakterem. Autorki zadbały o wszystko, dopieściły każdy szczegół, każdy element w budowie bohaterów. Pomimo fantastyki poruszone zostały bardzo życiowe i trudne tematy - o miłości tej dobrej i tej złej, tej utraconej i tej nieosiągalnej, o przyjaźni, poświęceniu, oddaniu. Z pewnością jest to bardzo dobra książka dla młodzieży, która jeszcze może nie ma ukształtowanych pewnych norm, a która może starać się odnaleźć w tej książce wartości, jakie warto zapamiętać.

,,Niebezpieczne Złudzenie" pisane jest prostym, zrozumiałym językiem, co znacznie ułatwia czytanie, a przede wszystkim je przyśpiesza. Prosty język to nie jedyny powód szybkiego czytania. Dobra, dynamiczna i ciągle rozwijająca się akcja, dobrze skonstruowana fabuła to również powody dosłownego pochłaniania książki. Bardzo podobała mi się narracja. Rozdziały zostały podzielone na trzy osoby: Ridley, Noxa i Linka. Dzięki temu mogliśmy się dowiedzieć, co poszczególni bohaterowie odczuwają, co robią w tym samym czasie i jakie targają nimi emocje. Narracja przedstawiona właśnie w ten sposób przybliża nam bardziej głównych bohaterów, a dzięki temu możemy się z nimi w większym stopniu zżyć i utożsamić.

Jeśli ktoś nie czytał ,,Pięknych Istot" to seria ,,Niebezpieczne Istoty" jest jak najbardziej zachętą do zapoznania się z pierwotną sagą, w której Ridley i Link zajmują miejsce drugoplanowych bohaterów. Muszę szczerze przyznać, że niebawem sięgnę po ,,Piękne Istoty", gdyż bardzo spodobał mi się styl pisania autorek. Nie ma nic lepszego niż mile i przyjemnie spędzony czas na czytaniu książek, a taki czas spędziłam czytając serię ,,Niebezpieczne Istoty".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zdecydowanie lepsza niż pierwsza część. Mam wrażenie, że pierwsza była tylko po to, żeby rozhuśtać naszą wyobraźnię i muszę powiedzieć, że po części autorom to się udało. Wiem na pewno jedno, fantastyka i książka w mojej głowie nie idą w parze, to nie dla mnie literatura.

Ta książka pozostawia bardzo wiele do życzenia i mogłąbym patrzeć przez pryzmat pierwszej, przy której ta to mistrzostwo literackie , ale w ogólnym rozrachunku, to naprawdę słaba bajka dla nastolatków, która nigdy nie zachwyci nawet w postaci filmowej. Nie polecam, uważam , że na tę serię szkoda Waszego czasu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)