Miś Uszatek
Czesław Janczarski

"Miś Uszatek" Czesława Janczarskiego to jedna z moich ulubionych bajek telewizyjnych na dobranoc z dzieciństwa. Pamiętam bardzo dobrze jego przygody a tym razem postanowiłam poczytać książeczkę razem z wnukami. Okazało się, że mamy również audiobooka na Legimi, którego czyta Jerzy Stuhr. Zabawa w czytanie i jednocześnie słuchanie opowieści o pluszowym misiu była bardzo udana. Myślę, że jeszcze nie raz do tego wrócimy.
W tej książce można znaleźć sporo ciekawych pomysłów do zabawy, gdyż są bardzo proste i ciekawe. Książka jest ponadto bardzo ślicznie ilustrowana, Zbigniew Rychlicki pokazał misia i jego przyjaciół bardzo dokładnie, aż się chce oglądać takie rysunki. Moje dzieci niestety nie lubiły misia w telewizji, gdyż wtedy był już wysyp bajek zagranicznych, bardzo kolorowych, więc kukiełkowy Uszatek i jego przyjaciele odeszli w kąt. Uważali, że jest to bardzo nudna dobranocka. Teraz jednak po latach, swoim dzieciom czytają takie właśnie historie, gdyż uważają, że są bardziej dla dzieci odpowiednie, no cóż, z wiekiem zmienia się ich podejście do tematu.

"Martwił się Miś coraz bardziej, że nie może bawić się z dziećmi. Z tego zmartwienia oklapło mu jedno uszko. – To nic – pocieszał się niedźwiadek. – Teraz, jak bajka wpadnie mi jednym uchem, to nie ucieknie drugim, bo ją to oklapnięte zatrzyma."

Książka ta potrafi zauroczyć każdego malucha, moje wnuki są w różnym wieku, starsze (9-13 lat) znały już misia Uszatka, lecz bardziej zafascynowane były innymi bajkami, ale gdy czytały tę książkę razem ze mną dla młodszej grupki wnucząt (3-6 lat), jakby doceniły walory tych krótkich opowiadań. Może dlatego, że są takie krótkie, to młodsze dzieci nie nudzą się zbyt szybko, bo akcja w tych opowiadaniach jest bardzo ekspresowa. A, że to właśnie miś jest głównym bohaterem, to jest wielkim plusem, gdyż wszystkie dzieci lubią misie. Tak jak to było w piosence w dobranocce.

"Na dobranoc - dobry wieczór miś pluszowy śpiewa Wam. Mówią o mnie Miś Uszatek, bo klapnięte uszko mam. Jestem sobie mały miś, gruby miś, znam się z dziećmi nie od dziś. Jestem sobie mały miś, śmieszny miś, znam się z dziećmi nie od dziś!"

"Pora na dobranoc, bo już księżyc świeci, dzieci lubią misie, misie lubią dzieci."

Autorem tej piosenki nie jest już Czesław Janczarski, ale Janusz Galewicz i bardzo ładnie śpiewał ją "misiowym" głosem Mieczysław Czechowicz. Piosenka łatwo wpada w ucho i potem wszyscy śpiewają cały czas.
Bardzo dobra jest ta książeczka do czytania właśnie dzieciom przed snem, na dobranoc, jest bardzo ciepłą i spokoju, gdyż nie ma tam żadnych strachów czy innych rzeczy, których boją się dzieci i nie mogą potem spokojnie zasnąć. Dodatkowo jak wspomniałam piękne ilustracje pobudzają fantazję dzieciom i mogą potem śnić o przygodach misia Uszatka.
Miś Uszatek, jak każdy miś o może zbyt małym rozumku poznaje różne rzeczy, zjawiska przyrody i zwierzęta. Potem zaczyna przygodę w przedszkolu a na koniec żegna się z dziećmi, które idą już do szkoły a on życzy im powodzenia, żegna się z nimi i wyrusza w świat.
Fenomenem tej książki jest fakt, że wychowały się na niej całe pokolenia, dziadkowie chyba najbardziej zaprzyjaźniły się z Uszatkiem, bo już ich dzieci miały do wyboru więcej kreskówek, które przyćmiły przygody kukiełkowego misia. Lecz zatoczyło się koło historii i teraz na nowo dorosłe już dzieci przekonują się do Misia Uszatka i czytają jego przygody swoim dzieciom. Książka jest z 1957 roku, więc miś ma już ponad 60 lat i właściwie mógłby przejść na emeryturę, ale właśnie rozpoczyna się na nowo jego czas. Moda na stare bajki zaczęła powracać.
Moim zdaniem każdy mając dzieci, powinien mieć tę książkę w domu.
Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wszystko zaczęło się w sklepie z zabawkami, gdzie na półce z misiami, stał wciśnięty w kącik TEN Miś. Inne pluszaki uśmiechnięte opuszczały sklep z radosnymi dziećmi a on wciąż czekał. Czekał i się martwił... I to właśnie od tego zmartwienia oklapło mu uszko... Jednak miś nie zamierzał spędzić długich lat na tej półce, złapał czerwony parasol i ... zeskoczył na podłogę a później wyszedł ze sklepu. Na ulicy spotkał Zosię i Jacka, z którymi udał się do domu a tam rozpoczęło się dla niego prawdziwe życie. Znalazł tam prawdziwych przyjaciół pieska Kruczka, Kogucika, Zajączka, Pajacyka a lalki Zosi - Róża i Lala - opiekowały się nim jakby był ich dzieckiem. Książeczka została podzielona na cztery części: Przygody i wędrówki Misia Uszatka, Nowi przyjaciele Misia Uszatka, Gromadka Misia Uszatka oraz Bajki Misia Uszatka. Każda z nich rozpoczyna się piosenką misia i zawiera od 10 do 34 krótkich (świetne przed snem, choć u nas jedna nie wystarcza) historyjek z przygodami Uszatka. Są opatrzone barwnymi i prostymi ilustracjami, które idealnie pasują do tekstu i gustu kilkulatka. Serdecznie polecam dzieciom, ale i rodzicom! całość recenzji oraz foto: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2016/01/czesaw-janczarski-mis-uszatek.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Miś ma klapnięte uszko ze zmartwienia, że tak długo stał na półce sklepowej, a nikt go nie kupował...Wybór opowiadań o kultowymjuz Misiu Uszatku z ilustracjami Zbigniewa Rychlickiego.
Pora, aby i twoje dziecko poznało Misia "z klapniętym" uszkiem a ty, rodzicu, przypomnij sobie dzieciństwo i odkryj Uszatka na nowo:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pierwszy tom przygód Misia Uszatka wydany przez Naszą Księgarnię, to zbiór trzech oryginalnych wydań z czasów PRL-u. Każda z tych części składa się z kilkudziesięciu krótkich opowiadań na 1-3 strony. Co jest dobre w czytaniu młodszym dzieciom, które może nużyć zbyt duża ilość tekstu. Niektóre tworzą z sobą całość. 

Tytułowy miś mieszka na półce w sklepie z zabawkami. Niestety nikt go nie zauważa, smuci się więc dlatego do tego stopnia, że aż oklapnie mu jedno uszko. Na szczęście któregoś dnia zgrywa z półki z pomocą czerwonego parasola, wtedy zauważają go dzieci i zabierają ze sobą do domu. Tak wygląda początek tych niesamowitych momentami przygód.

 

Jeśli spodziewacie się po książce tego samego, co w animowanym serialu, możecie liczyć się zawiedzeni, albowiem oryginalna historia znacznie od tego odbiega. Rysunki także są nietypowe dla współczesnych ilustracji z książek. Może być różnie z odbiorem ich przez współczesne dzieci. Jednak książka wciąż zawiera tę magię, która wciąga kolejne pokolenia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)