Milionerka. Zagadka Barbary Piaseckiej-Johnson
Ewa Winnicka

Książka to bardzo dobra biografia kobiety, która poprzez małżeństwo z współwłaścicielem firmy Johnsosn&Johnson stała się jedną z najbogatszych kobiet w USA. Poznajemy historię kobiety, która wyjeżdża do Stanów w celu osiągnięcia bogactwa i wraca z sukcesem. Ale jednocześnie jest to historia tragiczna - pieniądze nie daję prestiżu, przyjaźni, szacunku itp. Czy dają szczęście?

Autorka dotarła do wielu osób, które na swojej drodze spotkały Piasecka-Johnson. Barbara wzbudzała w nich skrajnie różnorodne emocje - sympatię, współczucie, gniew, wdzięczność. Dzięki temu powstał portret zróżnicowany, który pokazuje wiele oblicz Barbary. Szkoda tylko, że tak mało można się dowiedzieć o tym, jakie emocje towarzyszyły samej Piaseckiej. Niestety nie dzieliła się nimi w żadnych pamiętnikach, wywiadach itp.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dzięki Wydawnictwu Znak trafiła do mnie biografia Barbary Piaseckiej Johnson. Książka napisana przez znaną dziennikarkę Ewę Winnicką. Kojarzymy ją z reportażami w ,,Gazecie Wyborczej" czy z filmem ,,Lońdyńczycy" Co wiedziałam o głównej bohaterce? W zasadzie niewiele nawet prawdę mówiąc, nie skojarzyłam nazwiska. Dopiero podczas czytania zaczęłam kojarzyć pewne fakty, że Johnson &Johnson, że Kopciuszek, że Stocznia Gdańska. Wybaczcie moje niedoinformowanie, ale ja po prostu jakoś nie interesowałam się wcześniej takimi rzeczami. Zaczęłam czytać, książkę rozpoczyna list Danusi do Pani Piaseckiej -Johnsosn, który był dla mnie dość dziwny i w zasadzie nie bardzo wiedziałam co o nim sądzić. Potem zaczyna się historia, w której dziewczyna ze wsi, zostaje milionerka. Zwykła dziewczyna, studentka historii sztuki postanawia wyjechać do Ameryki. Mimo przeciwności losu uda jej się tego dokonać. Tam zostaje kucharką i pokojówką bogatego magnata finansowego pewnej firmy kosmetycznej. Później okaże się, że jak w bajce o Kopciuszku zostanie jego żoną i jednocześnie jedna z najbogatszych kobiet świata. Wydaje się to nieprawdopodobne, ale dzieje się naprawdę. Była kobietą intrygującą, zagadkowa i budząca skrajne emocje. Czym się właściwie zajmowała? Jak wyglądało jej życie? Czy był to faktycznie american dream? Autorka stara się znaleźć na te i wiele innych pytań odpowiedzi. Forma fabuły zbudowana na zasadzie kolejki górskiej takie przynajmniej ja odniosłam wrażenie. Raz bohaterka kojarzy nam się z miłą sympatyczną osobą, za chwilę irytuje nas i zniechęca do siebie. Takie wzloty i upadki jak w kolejce górskiej na wesołym miasteczku. Fabuła jest chronologiczna, poznajemy bohaterkę najpierw jako studentkę, pokojówkę, żonę, wdowę, społecznika. Cała książka jest udokumentowana wieloma zdjęciami. Czytając książkę, można stwierdzić, że milionerki jest niejednoznaczny. Raz jest ona wrażliwa na sztukę i otaczające piękno, kobietą, dla której nie ma rzeczy niemożliwych, wrażliwa na krzywdę ludzką, a za chwilę widzimy ją jako kapryśna, pretensjonalną i zdystansowaną. Powiem szczerze, że ta strona pani Barbary Piaseckiej strasznie mnie irytowała. Taka swoista sinusoida. Raz w górę, raz w dół. Widzimy tu wyraźne, że każdy medal ma dwie strony. Muszę przyznać, że nie jestem fanką biografii, jednak ta wciągnęła mnie bardzo. Poznajemy powoli bohaterkę i czekamy co stanie się dalej. Akcja zwalnia troszkę, kiedy zaczynają się sprawy spadkowe po śmierci Johnsona, by za chwilę, kiedy wracamy do Polski i zaczyna się walka o Stocznię Gdańską, nabrać tempa. Pomoc profesorowi Relidze oraz szeroko pojęta filantropia, pomoc dzieciom autystycznym ukazują ponownie panią Johnson w korzystnym świetle. Milionerka to typowa biografia ukazująca wiele ciekawych faktów z życia bohaterki. Poznajemy tu panią Barbarę dzięki opowieściom jej znajomych, jak i materiałom źródłowym. Autorka nie ocenia swojej bohaterki, pozostawia to czytelnikowi. Pozwala, aby czytelnik wyrobił sobie własne zdanie na ten temat. Powiem szczerze, że ja mimo wszystko polubiłam tę kobietę, a jednocześnie wzbudziła ona we mnie pewien rodzaj współczucia. Ciekawa jestem jakie uczucia wzbudzi książka w Was? Czy polubicie bohaterkę, czy raczej wzbudzi ona w Was złość i irytację?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jedna ze słabszych biografii, z jakimi się spotkałam. Bohaterka interesująca, ale pokazana w nieuporządkowany sposób za pomocą chaotycznie ułożonych wspomnień. Brak wyrazistego zakończenia. Szkoda, bo książka ma potencjał.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)