Idealne życie
Minka Kent

" Idealne życie " Minki Kent to thriller psychologiczny. Jednak czytając odnosi się wrażenie, że powieść ma niewiele wspólnego z thrillerem, wyraźniejszy jest aspekt psychologiczny. Jest to taka sobie historyjka o dwóch kobietach, mieszkających obok siebie, o ich życiu, problemach, rozterkach, oczekiwaniach. Właściwie dopiero pod koniec zaczyna się coś dziać. Próżno szukać w tej książce poczucia grozy, dreszczu emocji. Owszem znajdziemy w niej sekrety, zdradę, narkotyki, obsesje, morderstwo, ale to wszystko jest tak lekko podane, że nie budzi większych emocji. Książkę czyta się poprostu lekko i przyjemnie i tyle. Z pewnością nie jest to thriller, który sprawi, że serce zabije szybciej z niepokoju, a kolejne rozdziały pochłania się z wypiekami na twarzy w napięciu oczekując co będzie dalej. Część wydarzeń jest przewidywalna, zakończenie zaskakuje, mimo to jako thriller powieść rozczarowuje.

Głównymi bohaterkami są dwie kobiety i to one na zmianę są narratorkami powieści. Daphne McMullen to szczęśliwa żona Grahama i matka trójki wspaniałych dzieci. Graham jest biznesmenem, właścicielem firmy, dużo pracuje, często nie ma go w domu. Daphne zajmuje się domem i wychowywaniem dzieci. Kobieta prowadzi profil na Instaface i na bierząco wrzuca do internetu zdjęcia i posty relacjonujące ich życie rodzinne. Jej profil cieszy się dużym zainteresowaniem, ma tysiące obserwujących, firmy przysyłają jej darmowe produkty, zarabia na reklamach. Życie rodzinne McMullenów jest bajkowe, idealne. Autumn Carpenter to młoda kobieta mieszkająca ze swoim chłopakiem Benem w sąsiedztwie McMullenów. Autumn jakiś czas temu straciła pracę w klinice dziecięcej, póki co nie znalazła nowego zajęcia. Ben kocha Autumn, jednak kobieta nie do końca odwzajemnia jego uczucia. Właściwie to związała się z nim bo miła w tym ukryty cel. Autumn od lat obserwuje profil Daphne i życie McMullenów. Na bierząco śledzi wszystko co Daphne wrzuca na swój Instaface. Odkąd mieszka z Benem może obserwować ich również w realu. Ma obsesję na punkcie tej rodziny. Ale dlaczego akurat Oni budzą tak wielkie zainteresowanie Autumn? Co takiego jest w rodzinie McMullenów co obsesyjnie przyciąga do nich Autumn? Pewnego dnia okoliczności dają Autumn szansę aby jeszcze bardziej zbliżyć się do rodziny Daphne. Wtedy kobieta zdaje sobie sprawę, że pozory mylą. Idealne życie McMullenów to mrzonka wykreowana przez Daphne. Wszyscy skrywają swoje sekrety, które stopniowo wychodzą na światło dzienne.

Czy polecam książkę Minki Kent? Trudno powiedzieć. Powieść czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Fabuła jest nawet ciekawa, aczkolwiek momentami przewidywalna. Całość ratuje nieco dość zaskakujące zakończenie. Jako thriller książka nie robi wielkiego wrażenia i jestem wręcz zaskoczona ilością pozytywnych opinii na jej temat. Ja myślę, że do przeczytania ale bez wygórowanych oczekiwań.

"Na Instaface zawsze panuje słoneczna pogoda, nawet jeśli to słońce jest sztuczne."

Warto sięgnąć po książkę, potrafi zrelaksować, jednakże nie należy spodziewać się wyjątkowo silnych wrażeń czytelniczych. Trzyma w napięciu, lecz nie wyzwala mega intensywnych emocji. Liczyłam na mocniejsze pogłębienie psychologicznych wątków, wnikliwszą kreację bohaterów. Pierwsze akapity powieści natychmiast nasunęły mi myśl, że niemal identycznie zaczyna się inna niedawno poznana powieść, nawet przez moment zastanawiałam się, czy faktycznie "Idealnego życia" już nie czytałam. Schematyczność i wtórność może nieco przeszkadzać w odbiorze przybliżanej historii, jednak autorka na tyle intrygująco przedstawia fabułę, że i tak wciągamy się w bieg zdarzeń. A im bardziej zagłębiamy się w powieść, tym bardziej staje się ona mroczna, niejednoznaczna i zaskakująca. Plus za ciekawy pomysł na zakończenie, pogmatwane i pokręcone, ale w dobry i pozytywny sposób, złożone i nie do końca przewidywalne, tak jak oczekuję po thrillerze.

Autorka sięgnęła po tematykę pogłębiającego się uzależnienia i nawyku obecności w mediach społecznościowych, nieustannego śledzenia zamieszczanych zdjęć i informacji, ukazujących życie tylko z idealnego ujęcia, perfekcyjnie inscenizowanego, zupełnie pozbawionego wad i skaz. Rodzaj nałogu, który mocno wkręca, pochłania czas, tworzy iluzję szczęścia i sukcesu. Jak przy tym wszystkim wygląda życie obserwatora, czyż podczas dokonywania porównań nie jest zbyt szare, monotonne i nijakie? Nasuwają się refleksje, jak wiele faktów i elementów, świadomie lub nie, sprzedaje się z życia prywatnego, własnego i bliskich, a zwłaszcza dzieci, które jeszcze nie są w stanie wyrazić na to zgody lub sprzeciwić się temu. Kreowanie sielankowych obrazów, a jednocześnie odsłanianie się przed stalkerami, prześladowcami i naśladowcami, a od tego już tylko krok od prawdopodobnych dramatów i tragedii. Dlaczego coś co powinno być chronione bezrefleksyjnie wystawione zostaje na widok publiczny? Gdzie jest bezpieczna granica?

Autumn Carpenter od siedmiu lat z wielką uwagą i zaangażowaniem obserwuje życie rodziny McMullenów. Przygląda się każdym detalom ich codzienności, inwigiluje ich nie tylko w internecie, ale także w realu, zostaje ich sąsiadką, aby móc w jeszcze większym stopniu zbliżyć się do obserwowanych ludzi. Jej obsesja i fiksacja pogłębiają się, dlatego kiedy traci jedno ze źródeł informacji o rodzinie, wpada w panikę i przerażenie, jej życie wydaje się tracić sens i koloryt. Decyduje się na krok, który znacząco zaważy na dalszym jej losie. Nie zdaje sobie sprawy, w jak niebezpiecznej sytuacji znajdzie się. Zderza się z brudnymi tajemnicami, brzydkimi sekretami, szkaradnymi kłamstwami i niepokojącymi incydentami. Czym kończy się przymierzanie różnych osobowości jakby były kostiumami? Dlaczego tak przyjemnym uczuciem jest zmienić się w kogoś, wyjść ze swojej skóry, codzienności, która tak strasznie uwiera? Książka nie do końca mnie przekonała, ale ma potencjał, aby podobać się innym czytelnikom, intrygujące zaczytanie.

bookendorfina.pl

Historia opwiedziana oczami dwóch kobiet- tej obserwującej i tej obserwowanej. Jedna z nich ma obsesję na punkcie drugiej- śledzi jej profil w internecie, wprowadziła się do domu nieopodal, robi wszystko, aby zbliżyć się do jej idealnej rodziny (a zwłaszca do jednego z dzieci). Druga wiedzie życie z pozoru bez skazy- ma kochającego męża, trójkę dzieci, pieniądze. Jednak czy to idealne życie jest takie naprawdę? Czy mąż rzeczywiście kocha, czy dzieci są takie wpaniałe, czy dla pieniędzy warto upubliczniać swoje prywatne sprawy? Ciekawa lektura z dość zaskakującym zakończeniem.

Moja pierwsza styczność z twórczością Minki Kent oceniam jako całkowicie udaną. Postacie są idealnie przedstawione, fabuła pełna zwrotów akcji, głównie ten na końcu, którego nawet nie spodziewałem się, że nadchodzi. Wszystko to, co lubię w najlepszej formie. Thriller psychologiczny w pełni znaczenia tego słowa. Polecam 

Ludzie w mediach społecznościowych pokazują nam tylko tyle ile chcą pokazać. Widzimy wszystko jakby przez różowe okulary. Wydaje nam się że ktoś wiedzie idealne życie, ma wspanialy dom, małżonka,prace i dzieci. Na zdjęciach wszystko jest cudowne ale co kryje się za drugą stroną aparatu?

Ta książka wciągnęła mnie na całego i nie mogłam się oderwać. Historia opiera się na internecie i niesie ze sobą przesłanie i przestrogę by uważać na to co umieszczamy w mediach społecznościowych. Przez pokazywanie naszych codziennych czynności i zdjęc swoich bliskich narażamy się na to że każdy będzie mógł dowiedzieć się o nas wszystkiego a nie tylko tego co pokazaliśmy. 

Książka dobrze ukazuje ten temat i każdy pewnie się zastanowi zanim wrzuci kolejne zdjęcie 

Książka początkowo średnio wciągająca, skupia się głównie na obsesyjnej obserwacji pewnej rodziny przez główną bohaterkę, a także na jej staraniach, aby zbliżyć się do obiektu obserwacji. Duży plus za ciekawe, nieoczywiste zakończenie. 

"Na Instaface zawsze panuje słoneczna pogoda, nawet jeśli to słońce jest sztuczne."

Daphne McMullen to kobieta idealna. Zawsze pięknie i świeżo wygląda,prowadzi wygodne i bogate życie z mężczyzną, którego kocha, jest matka trójki cudownych dzieci, a swój wolny czas spędza na prowadzeniu bloga ukazującego perfekcyjne życie jej rodziny.

Autumn Carpenter jest zafascynowana McMullenami, wie o nich niemal wszystko i obserwuje w każdej możliwej chwili. Zrobiłaby wszystko, by móc się do nich zbliżyć. Pewnego dnia otrzymuje na to dość niespodziewaną szansę. Dziewczyna szybko przekonuje się jednak, że nic nie jest takim na jakie wygląda...

Jak dla mnie „Idealne życie” jest raczej powieścią obyczajową, która przedstawia fasadowość życia ludzi  niż pełnoprawnym thrillerem, ponieważ ten gatunek literacki ujawnia się w książce Minki Kent dopiero na samym jej końcu. 

Autorka dość brutalnie  odziera świat stereotypowego amerykańskiego społeczeństwa z tej wyidealizowanej otoczki szczęśliwego i beztroskiego życia, ukazując tym samym jego sztuczność oraz pozorność. 

Finał tej powieści nie jest zły, chociaż sprawia wrażenie nieco odklejonego od reszty książki, jakby nie do końca pasował do całokształtu fabuły. Gwoli sprawiedliwości trzeba jednak też przyznać, że bez niego książka Minki Kent byłaby najprawdopodobniej zwyczajnie nijaka.