Gwiazdy kina PRL
Sławomir Koper

O kinematografii PRL-u można powiedzieć wiele. Można denerwować się na nachalną propagandę np. przyjaźni polsko-radzieckiej lub krytykować dialogi. Jednak prawdą jest, że zachodni recenzenci wyczekiwali na filmy z Polski. Niektóre z filmów nakręconych nad Wisłą zyskały uznanie w Hollywood a polscy aktorzy stawali się gwiazdami festiwali filmowych. Tym razem mamy szansę poznać bliżej tych, którzy byli częścią historii polskiej kinematografii m.in. Andrzeja Wajdę, Tadeusza Łomnickiego, Bogumiła Kobielę, Jerzego Skolimowskiego, Daniela Olbrychskiego oraz Beatę Tyszkiewicz.
Do tej pory co jakiś czas można w telewizji obejrzeć filmy i seriale nakręcone w czasach PRL-u. Jedne nas bawią, inne irytują. Większość jest nam dobrze znana. Niejednokrotnie mamy szansę zobaczyć starsze pokolenie znanych i w większości przypadków lubianych. aktorów albo poznać do tej pory nieznanych.
Czasami też świat filmu decyduje się na nakręcenie dalszych losów bohaterów, których widzowie poznali w filmach i serialach peerelowskich. Jednak moim zdaniem ,,kontynuacje'' nie dorównują swoim poprzednikom. To pokazuje, że czas PRL-u nie był najgorszym okresem dla polskiej kinematografii. Pisano wtedy nienajgorsze scenariusze. Byli wtedy nienajgorsi reżyserzy i aktorzy. Kilka takich osobistości z dziedziny filmu mamy szanse poznać dzięki powyższej lekturze. Ich pochodzenie było różne. Różnymi drogami byli prowadzeni by stanąć w miejscu, w którym mieli kręcić swoje filmy lub tworzyć filmowe kreacje. Łączyło ich natomiast jedno: barwne życie i dawanie  swojej pracy siebie w stu procentach.
W większości przypadków ich problemy były dalece inne niż mieli typowi mieszkańcy PRL-u. Czytając tę książkę nie raz dziwiłam się ich stylowi życia. Niejednokrotnie podchodzili do niego absurdalnie beztrosko. Autor nic nie przemilczał. Pisał uczciwie o ich wadach i zaletach. Czuć było, że starał się przekazywać wiedzę jak najrzetelniej. Nie szafował datami ani suchymi faktami rodem z encyklopedii, ale barwnie i ciekawie snuł historię życia przedstawionych bohaterów. Co chwilę podrzucał czytelnikowi ciekawostki, sprawiając, że z zainteresowaniem a często też ze zdziwieniem śledziło się koleje losów tych, którzy tym razem gościli na kartach jego książki. Polecam ją każdemu kto zechciałby lepiej poznać historię polskiej kinematografii.