Droga do piekła
Przemysław Piotrowski

Mam problem z oceną tej książki. Czyta się ją błyskawicznie, historia wciąga od pierwszych stron, ale – no właśnie – mam ‘ale’. Jest zbyt drastycznie, zbyt brutalnie, nie jestem przekonana, że to wszystko było potrzebne w takiej ilości.

Sama historia bardzo ciekawa, wizja piekła – przerażająca i dająca do myślenia. I choć zorientowałam się dość szybko, co jest grane, czytałam z ciekawością i zainteresowaniem. Tylko te opisy tortur i gwałtów – dla mnie za dużo, za bardzo i niepotrzebnie. Niepotrzebne też ciągłe ‘omiatanie wzrokiem’ wszystkiego przez bohaterów – co najmniej jedno na stronie 😉 Za dużo dla mnie!

To jedna z pierwszych książek Autora i da się to odczuć (zwłaszcza, jeśli czytało się serię z Igorem Brudnym), ale, moim zdaniem, historia jest warta poznania. To przerażająca wizja świata, która, kto wie, czy w jakimś stopniu nie jest prawdziwa…

Nie polecam wrażliwym, bo będą czytać co drugą stronę 😉

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Były amerykański żołnierz John Pilar po powrocie z pracy do domu, zastaje makabryczny widok. Ktoś brutalnie zamordował jego dzieci oraz ciężko ranił żonę, której mimo prób nie udaje się mężczyźnie uratować. Na domiar złego to właśnie on zostaje o ten bestialski czyn oskarżony i skazany na karę śmierci. Ale to nie koniec jego udręki. Kiedy po egzekucji budzi się, czuje woń siarki i ciężar łańcucha...
Lukas, młodszy brat Johna, nie wierzy w jego winę. Kiedy dowiaduje się, że zwłoki starszego Pilara zostały skremowane, co nie było zgodne z wolą zmarłego, zaczyna własne dochodzenie. Wplątana w nie zostaje również młoda dziennikarka – Rosa Parker – która właśnie poszukuje materiału na artykuł życia. Ich prywatne śledztwo wprowadza ich do świata brutalnego i przepełnionego złem, a oni natrafiają na ślad spisku, który może wstrząsnąć nie tylko nimi, ale i całym światem.

„[…] człowiek od początku istnienia był najgroźniejszym drapieżcą na całej planecie. W przeciwieństwie do zwierząt, które zabijały tylko dlatego, aby przetrwać, człowiek zaczął mordować dla przyjemności, wykształcił w sobie popędy, które obudzone rosły i zatruwały jego duszę po dziś dzień.”

W posłowiu autor napisał, że podczas tworzenia tej książki zależało mu w dużej mierze na realizmie. Kiedy opisywał jakieś miejsca w powieści, miał w głowie prawdziwe zakątki, w których bywał lub o których bardzo dokładnie czytał. Kreując postacie, częściowo dawał im cechy ludzi, których znał, przez co wydawały się być stworzone z krwi i kości. To bardzo urzeczywistniło całą książkę. Mało tego nie ma tutaj nużących czy przydługich opisów. Wszystko nakreślone jest bardzo dokładnie, ale w ciekawy i niemęczący czytelnika sposób. To bardzo duży plus, szczególnie dla osób, które wolą wciągającą akcję niż rozbudowany świat przedstawiony.

Cała recenzja: http://biblioteka-feniksa.blogspot.com/2018/01/39-droga-do-pieka-przemysaw-piotrowski.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nigdy nie czytałam żadnej książki z gatunku "horror". Chociaż może to jest thriller albo połączenie jednego i drugiego?  Stwierdziłam, że w końcu czas to zmienić. Nadarzyła się do tego świetna okazja i mój wybór padł na "Drogę do piekła". Opis intrygował, recenzje w sumie też, a więc nastawiłam się pozytywnie.
Od horrów wymagam jednego: aby paraliżowały mnie ze strachu. Od thrillerów, aby były krwawe i zaszokowały mnie.
Jednak czy dobrze zrobiłam, że swoją przygodę zaczęłam z nieco drastycznym, ale odrażającym horroro-thrillerem?
Zdecydowanie nie wiem co mam myśleć.

John Pilar jest byłym żołnierzem, który trafia do piekła, bo o to poprosił, po tym, jak niesprawiedliwie skazano go. Pewnego dnia, w dzień urodzin jego córeczki, gdy wrócił do domu zastał wstrząsający widok. Ktoś zabił jego rodzinę. Stracił wszystkich, których kochał, żonę i dzieci. Nie zależało mu już na życiu i chciał trafić na dół, aby odnaleźć sprawców, którzy wymordowali jego skarby.

Lucas, brat Johna, który nie wierzy w winę brata i za wszelką cenę pragnie udowodnić, że to nie była jego wina. Jako były policjant, który popadł w alkoholizm, postanawia odnaleźć sprawców tragedii, bo wie, że jego brat kochał rodzinę i to z pewnością nie on ją zabił. Razem z pomocą Rose Parker, dziennikarki, która dla zdobycia genialnego materiału, który wzbogaci karierę jest w stanie zrobić bardzo wiele, podejmują wszelkie działania, aby poznać prawdę.

„[…] człowiek od początku istnienia był najgroźniejszym drapieżcą na całej planecie. W przeciwieństwie do zwierząt, które zabijały tylko dlatego, aby przetrwać, człowiek zaczął mordować dla przyjemności, wykształcił w sobie popędy, które obudzone rosły i zatruwały jego duszę po dziś dzień."

Piekło, które przedstawił autor jest ciekawe, wstrząsające, ale na mnie mimo wszystko nie wywarło jakiegoś ogromnego lęku. Jest krwawo, są tortury i zło. Niby jest to miejsce, do którego nie chciałabym trafić, a z drugiej strony podobała się mi jego wizja. Nie wywarło na mnie ono jakichś tam mocno wstrząsających emocji, po których bałabym się gdziekolwiek ruszyć bez zapalonego światła. Tak nie było, ale za to spodobało mi się odniesienie do teraźniejszości, do świata, który powoli zmienia się w takie piekło, gdzie ludzie nie zważają na szczegółu, są zapatrzeni w siebie. Świat okrutny, ale prawdziwy, w którym są tortury, seks, cierpienie.
I jeśli już jesteśmy przy seksie, to bardzo zawiodłam się. Z ciekawej książki zrobił się niesmaczny kąsek, którego nie chciało się mi czytać, gdy nadchodził opis scen erotycznych. Były niesmaczne, zahaczały nawet o porno. Nie wiem, może autor chciał tym wywrzeć silne emocje? Jak dla mnie wzbudziło to tylko obrzydzenie.
Do tego doszła jeszcze wulgarność, której było dużo za dużo. Może miały podkreślić odczucia wobec książki? Tego nie wiem, ale mnie to skutecznie zniechęciło. Nie mówię wulgaryzmom NIE, jeśli występują one z umiarem, a tutaj tego zabrakło.

"Droga do piekła" to książka, która zawiera w sobie wiele przemocy wywołującej wiele emocji. Czytanie jest wyjątkowo ciekawe, dzięki całokształtowi. Styl autora zasługuje na uznanie, bowiem nie jest męczący. Rzekłabym, że jest lekki i przyjemny, a więc dzięki niemu z przyjemnością czytało się. I chociaż sceny seksu oraz wulgarność nieco zniechęciły mnie do niej, to i tak czytałam z ciekawością. Z przyjemnością odkrywałam tajemnice z bohaterami książki oraz poznawałam wizję innego świata. Bardzo lubię, gdy w książkach występuje zło. Jest niewiele takich książek, które są aż tak prawdziwe jak ta. Autor zdecydowanie zasługuje na uznanie, a jego książka powinna trafić do wielu czytelników. Z pewnością otworzy oczy nie jednej osobie.
Zróżnicowani charakterem bohaterowie są niewątpliwie atutem tej książki, a fabuła jest godna uznania.
Zachęcam was zatem do zapoznania się z książką Przemysława Piotrowskiego, bo jest to coś, co z pewnością wam spodoba się.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Autor zadebiutował zaledwie trochę ponad rok temu. Jego książka "Kod Himmlera" została przyjęta na prawdę dobrze. Ja nie miałam okazji jej czytać. Chociaż po tej pozycji mam ochotę to wydaje mi się, że tematyka nie będzie moja. A co dostałam tutaj? John Pilar jest z pochodzenia polakiem. Aktualnie mieszka w Nowym Jorku i wiedzie dość szczęśliwe życie. Ma trójkę dzieci i żonę, rzucił wojsko by być z rodziną, a zaczął prowadzić siłownie. Niestety nie cieszy się tym wszystkim zbyt długo. Pewnego dnia wracając z pracy zastaje w domu zamordowane dzieci i ledwo żywą żonę, która również umiera. John zostaje oskarżony za morderstwo bliskich i skazany na karę śmierci mimo, że nie wiele rzeczy wskazuje na winę Pilara. Gdy dochodzi do egzekucji i kat wstrzykuje mu śmiertelną truciznę okazuje się, że to nie koniec jego podróży. John budzi się w innym miejscu, a to co go otacza prócz gęstej mgły to ohydny zapach siarki... "Kiedyś piekłem nazywał Afganistan, Irak czy Syrię, ale tak na prawdę nie zdawał sobie sprawy z potęgi tego słowa. Ale jeśli od tysięcy lat ludzie wierzą w Boga, to muszą także w Szatana"* Lucas Pilar jest młodszym bratem Johna i byłym policjantem. Od początku nie wierzy w jego winę. Kiedy zaś przygotowując pogrzeb okazuje się, że zamiast trumny z ciałem dostaje urnę z prochami jest już praktycznie pewien, że coś jest nie tak. W końcu John od początku mówił, że chce być pochowany w wojskowym mundurze i z flagą. Mimo problemów z alkoholem Lucas w dalszym ciągu ufa swojej intuicji, więc zaczyna grzebać. Wciąga w to wszystko młodą dziennikarkę Rose Parker, która rządna jest sukcesów zawodowych. Dla ciekawego i mocnego tematu zrobi wszystko, a udowodnienie, że naczelnik więzienia nie jest krystalicznie czysty może być właśnie tego typu tematem. Okazuje się jednak, że cała sprawa nie jest taka prosta, a z każdym dniem Lucas i Rose zagłębiają się w świat niewyobrażalnej przemocy, brutalności, okrucieństwa i pierwotnego zła... Sam naczelnik zaś jest jednym z wielu pionków w całej grze. Czy uda im się oczyścić Johna z zarzutów? Do czego dokopią się poszukując prawdy? Kto w to wszystko jest wplątany i czy piekło istnieje naprawdę? Musze przyznać, że książka mnie zaskoczyła mimo, że po pewnym czasie zaczęłam podejrzewać o co może chodzić. Bardzo spodobało mi się zakończenie. Mimo, że momentami pozycja była wulgarna i na prawdę mocna - szczególnie jeśli chodzi o przedstawienie piekła. Ale powiedzmy sobie szczerze... Jeśli autor chciał pokazać nam piekło to nie bardzo miał wybór by pokazać nam je inaczej. W końcu jeśli ono istnieje to jest karą za grzechy, a to nie może być ani miłe, ani łatwe ani tym bardziej przyjemne... Dynamika oraz ciekawa fabuła robią wrażenie jednak książka na pewno nie jest dla ludzi o słabych nerwach i żołądkach oraz tych, którzy nie tolerują przemocy. Dla mnie pozycja warta uwagi i nie żałuję, że po nią sięgnęłam. * - Cytat z "Droga do piekła" Przemysław Piotrowski, str. 186 Więcej na: www.swiatmiedzystronami.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jak wyobrażacie sobie piekło? Diabły z widłami, rozgrzane kotły, czerwone płomienie ogni? A może zgoła coś odmiennego? Niewątpliwe jest jedno: chyba każdy z nas zastanawia się czy po drugiej stronie rzeczywiście coś się znajduje?

Lektura "Drogi do piekła" sądząc z opisu miała być wyprawą w zaświaty, ale ja powiedziałabym, że była to podróż w głąb ludz­kiej psy­chiki oraz spo­łe­czeń­stwa nowo­cze­snego. Bowiem akcja osadzona jest w 2021 roku, niby nie tak odlegle, ale to wystarczy, aby przez te 5 lat zmieniło się wszystko. Bo któż z nas te kilka lat temu mógłby przypuszczać, że wirtualny świat tak zdominuje nasze życie? A jednak. Ta cała technologia jest bardzo istotna w tej powieści. Pojawiają się hakerzy, którzy odgrywają tu znaczącą rolę. 

John Pilar zostaje skazany na karę śmierci za zamordowanie żony i dzieci. Na krześle wyraża chęć zejścia do piekieł, gdzie ma nadzieję, że odnajdzie prawdziwego zabójcę i się z nim rozprawi. Jego życzenie zostaje spełnione. Egzekucję obserwuje jego brat Lukas, policjant i alkoholik. Kiedy otrzymuje urnę zamiast trumny z ciałem brata, odkrywa że doszło do sfałszowania podpisu. Nie wierzy w winę brata. W dojściu do prawdy pomaga mu młoda i ambitna dziennikarka kryminalna, Rose Parker. Dzięki spiskowi określenie "trafić do piekła" zyskuje w tej powieści zupełnie nowe znaczenie. Postaci niejednokrotnie potrafili mnie zaskoczyć swoim działaniem. Są wyraziści i w zasadzie nic nie można im zarzucić.

Sięgając po tę książkę trzeba być gotowym na wulgarność, sceny seksu, które momentami są aż nadto ostre. Zaś sama wizja piekła przedstawiona została w sposób niezwykle wyrazisty, sugestywny i wstrząsający. Nie brak drastycznych, dosadnych opisów i gwałtownych zwrotów akcji. To co najbardziej mną wstrząsnęło, to przeżycia Johna i opisy jego tortur. Były tak realistyczne, że niemal czułam je na swoim ciele... Deprawacja, upodlenie człowieka, konsumpcjonizm, bestialska natura, ból i cierpienie - to wszystko przyprawia o strach i niepewność podczas przewracania kolejnych kartek. A mimo to wielowątkowość i każdy kolejny rozdział sprawia, że chce się poznawać jeszcze i jeszcze więcej świata widzianego oczami Przemysława Piotrowskiego. Chociaż nawet w najgorszych koszmarach sennych nie chciałabym znaleźć się w takim miejscu. 

"Siedział nago, przywiązany do fotela, wpatrując się w telewizor oczyma wielkimi niemal jak piłeczki tenisowe. Ich rozmiar zaskoczył Parker, bo nawet ona nie zdawała sobie sprawy, że gałki oczne są aż tak duże. Zazwyczaj jednak zdecydowaną większość przykrywają powieki, których (...) był pozbawiony. Zresztą nie tylko ich mu brakowało. Denat nie miał uszu i nosa, w miejscu których zionęły krwawe dziury. Z głowy ktoś zerwał skalp, który leżał teraz na stole, niczym zakrwawiona peruka na jednym z planów filmowych horrorów klasy B. Usta, a raczej ociekający posoką otwór, były wypchane szmatami, które zwisały trupowi (...) aż do pasa. Najgorsze było jednak to, co trzymał w przybitych gwoździami do oparć dłoniach. W jednej leżało jego własne, wciąż owłosione przyrodzenie, a w drugiej wyrwany, nienaturalnie długi język."

"Droga do piekła" nie jest wcale taką prostą historią poszukiwania prawdy. Autor zmusił mnie do refleksji na temat tego, dokąd zmierza świat oraz tego, jak zmieniają się nasze wzorce postępowania i naśladowania. Tu trzeba zastanowić się nad tym, jaki wpływ na nas ma siła pieniądza i jego żądza oraz jaka jest odpowiedzialność mediów, ich uczciwość w kreowaniu rzeczywistości. Powieść jest więc swego rodzaju dla nas przestrogą. Czy to męska książka? Niekoniecznie. Kobiety, jeśli nie boicie się lub szukacie mocnych wrażeń - ta lektura z pewnością Wam ich dostarczy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Mroczny thriller, gdzie piekło nie jest czymś wydumanym i nierzeczywistym. Były wojskowy zostaje niesłusznie oskarżony o mord na swojej rodzinie i zostaje skazany na śmierć. Po zastrzyku odzyskuje świadomość w przerażającym miejscu, a chęć ukarania prawdziwego mordercy jest jedynym, co dodaje mu sił. Równolegle jego brat wraz z dziennikarką próbują dotrzeć do jądra ogromnego spisku, na którego trop naprowadza ich przeczucie, ale i pewne niepokojące wydarzenia. Zgodnie z okładką jest to thriller, choć nie zabraknie tu makabrycznych, szczegółowych opisów wplecionych w wartką akcję. Bohaterowie ciekawie skontrastowani - detektyw niczym wyjęty z powieści noir, ciągle walczący z bałaganem i alkoholizmem i dziennikarka bardzo świadoma swoich pragnień i seksualności. Czy dane im będzie przeżyć i rozwikłać zagadkę? Odpowiedź możecie poznać sami, bo pomysł jest ciekawy, a fabuła dobrze poprowadzona i pełna zwrotów. Bardzo dobrze oddany jest też rozkład Nowego Jorku, czuć fizyczną znajomość tego miasta. Jest jednak parę szczegółów, do których musiałem przywyknąć. Wspomniany alkoholizm byłego gliniarza nie musiał być chyba podkreślany co półtorej strony, bo budziło to we mnie początkowo reakcję "tak, wiem, lećmy dalej!", ale może to po prostu kwestia stylu - bogatego w opisy, porównania. Nieco zbyt bogatego jak na mój gust - lekkie odchudzenie treści z przymiotników mogłoby dodać i tak już sporej dynamiki. Nie czytam wielu thrillerów, ale ten przypadł mi do gustu i pewnie sięgnę kiedyś po "Kod Himmlera" - a Autorowi pozostaje życzyć kolejnych równie dobrych pomysłów!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Czasem czuł, jakby żył w jakimś matriksie. Patrzył na ludzi jak na masę bezmózgich zombie, karmionych medialną papką, którymi można kierować jak zaprogramowanymi robotami." Wizja piekła przedstawiona wyraziście, sugestywnie i wstrząsająco. Mroczny i krwawy widok czarcich czeluści, tortury, upokarzanie, wszechobecny ból i cierpienie. Absolutnie nie chcemy trafić do tego miejsca, nawet podczas koszmarów sennych, jednak odbieranie jego ponurego obrazu podczas czytania książki ma swoje uzasadnienie. Autorowi udaje się wstrząsnąć czytelnikiem, wywołać silne emocje, nastraszyć z dobrym dreszczykiem, zmusić do refleksji na temat tego, dokąd zmierza świat, jakie wzorce stają się pożądane i nośne w społeczeństwie, a które wartości umykają bronione przez niewielki procent ludzi. Powieść napisana w bardzo dobrym, wciągającym i ciekawym stylu. Śmiertelne niebezpieczeństwo czyhające na głównych bohaterów, narastające napięcie, czasem tonujące, a za chwilę powracające ze zdwojoną mocą. Przeczytałam w jedno popołudnie, właściwie bez odrywania się. Warta polecenia, pozostawia czytelnika z poczuciem dużej satysfakcji. W thrillerze sporo się dzieje, sensacyjne zdarzenia, kryminalne wątki, psychologiczna zabawa. Odsłania najbardziej dziką naturę człowieka, kwintesencję zła, niewyobrażalnego bestialstwa, zatrważającej zdolności do przemocy, wymyślnych morderstw. Pokazuje dewastację sumienia, ekstremalne zboczenia i zawirowania psychiczne. Zwraca uwagę na upiorny wpływ miałkich i nijakich programów telewizyjnych, nastawionych wyłącznie na zaspokojenie potrzeb najsłabiej wykształconej części społeczeństwa, na kierowanie masą ludzi akceptujących to, co otrzymują, bez chwili zastanowienia. Dokąd zmierza społeczeństwo? Dlaczego nie potrafi poradzić sobie z narzuconą miernością i bezwartościowością? Czy faktycznie właśnie tego ludzie dziś oczekują i potrzebują? Jak będą prezentować się kolejne pokolenia przy tak zastraszająco niskim poziomie mediów? Czemu zgadzamy się na bierność w tej sprawie, dajemy opanować zniechęceniu, bezsilności i rezygnacji? A może to już ostatni moment na podjęcie działań, walkę z miernością, wszechobecną przemocą, konsumpcją tandetności, pożeraczami czasu, zapychaczami nudy, usypiaczami zainteresowań, zamulaniem osobowości, stagnacją umysłową i porażką intelektu? W więzieniu Huntsville wykonano wyrok śmierci na Johnie Pilarze, amerykańskim żołnierzu, mordercy żony i trójki dzieci. Lucas, posterunkowy nowojorskiej policji, prywatny detektyw, od początku przekonany jest o niewinności brata, jednak pomimo podejmowanych działań nie jest w stanie jej udowodnić. Przysięga, że za wszelką cenę dowie się, kto jest prawdziwym sprawcą zbrodni. Podczas przygotowań do pogrzebu Johna, zaczynają pojawiać się pewne nieścisłości, fałszywe dokumenty, które wymagają natychmiastowego wyjaśnienia, bliższego przyjrzenia się. Okazuje się jednak, że nie będzie to łatwe, gdyż w centrum wydarzeń za liczne sznurki pociągają potężne siły, zdające się ogarniać każdą sferę życia społeczeństwa. W śledztwie Lucasowi pomaga bardzo znana, ambitna i dociekliwa dziennikarka Rose Parker. W miarę rozwoju akcji, wkraczają kolejne intrygujące postaci, odsłaniają się sieci wzajemnych zależności, tajemniczych układów i tajnych informacji. Czym tak naprawdę jest tytułowa droga do piekła? bookendorfina.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

https://kingaczyta.blogspot.com Pewnego dnia, gdy były amerykański żołnierz, John Pilar, wraca do domu, znajduje zwłoki swojej żony i dzieci. Zostaje niesłusznie oskarżony o ich zamordowanie i skazany na śmierć. Wkrótce wyrok zostaje wykonany. Lukas, młodszy brat Johna, jest byłym policjantem, a obecnie detektywem z problemem alkoholowym. Mężczyzna nie wierzy w winę swojego brata i przy organizowaniu jego pogrzebu zauważa, że coś jest nie tak. Ciało Johna zostało skremowane, a ten przed śmiercią życzył sobie tradycyjnego pogrzebu w mundurze i z polską flagą położoną na sercu. Lukas postanawia wyjaśnić tę sprawę i razem z młodą i uzdolnioną dziennikarką, Rose Parker, rozpoczynają prywatne śledztwo, które doprowadzi ich do śmiertelnego niebezpieczeństwa. Co odkryją? "Droga do piekła" to mocna książka, pokusiłabym się nawet o stwierdzenie, że męska. Autor bez skrupułów serwuje swoim czytelnikom straszne i brutalne opisy, które niejednego mogą przyprawić o dreszcze. Takie książki to ja lubię, ale wrażliwców przestrzegam, bo momentami jest naprawdę wulgarnie, przemocy też nie brakuje. Także czytacie na własną odpowiedzialność.:) "Droga do piekła" to dobrze napisany thriller z elementami horroru, który ma wszystko to, czego książce z tego gatunku potrzeba; jest świetnie odczuwalny nastrój grozy, pędząca akcja i dosyć oryginalny pomysł, co tym bardziej zasługuje na pochwałę. Wizja piekła Piotrowskiego jest przerażająca, a samo to miejsce świetnie zostało opisane. Aż człowiek zaczyna martwić się o swoje życie w zaświatach, naprawdę. Tę książkę czyta się błyskawicznie. Nie ma tu miejsca na nudę, a wszystkie te brutalne opisy, mimo że przerażają, to nie pozwalają na przerwanie lektury. Autor ciągle mącił mi w głowie z tym piekłem, w pewnym momencie już sama nie wiedziałam do czego zmierza ta historia. Jednak traktuję to moje zdezorientowanie jako plus.Co do finału to bardzo mnie zaskoczył; przyznaję, że nigdy bym tego nie przewidziała, nie ma najmniejszych szans. Jeżeli jeszcze jakimś cudem nie jesteście przekonani do tej książki, a kręci Was ten gatunek, to może ten nieprzewidywalny i przerażający finał was zachęci. Bo ja osobiście jestem nim zachwycona. Było to moje pierwsze spotkanie z panem Piotrowskim i przyznać muszę, że to świetnie zapowiadający się polski autor, po którego następne książki również mam ochotę sięgnąć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Jeśli zatem nie boicie się mocniejszych wrażeń, nie przeraża was to, iż będzie krwawo (i to bardzo!), pragniecie przeczytać historię, która nie tylko porządnie wami wstrząśnie, ale też da mocno do myślenia, sięgnijcie po najnowsze dzieło Piotrowskiego i wkroczcie na drogę ku zatraceniu, drogę do piekła..." Cała recenzja na moim blogu: http://magicznyswiatksiazki.pl/droga-do-piekla-przemyslaw-piotrowski/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)