Czarny Gryf
Mercedes Lackey, Larry Dixon

Opinia 28              Po raz pierwszy z twórczością Mercedes Lackey spotkałam się jeszcze w podstawówce, gdy wypożyczyłam ze szkolnej biblioteki cykl Trylogia Ostatniego Maga Heroldów. Muszę przyznać, że do dziś uważam je za jedne z ważniejszych książek w rozwoju mojej osobowości, bowiem tam właśnie po raz pierwszy zetknęłam się z bohaterem będącym homoseksualistą. Choć nigdy nie byłam w stanie w pełni wyobrazić sobie takiej miłości, z pewnością to doświadczenie bardzo poszerzyło moje pojmowanie słowa kocham.             Przez długi czas sądziłam, że zapamiętałam tą serię tylko z tego jednego powodu, aż... wróciłam do wyżej wymienionej trylogii niecały rok temu i akcja po raz kolejny mnie uwiodła. Co więcej, nie miałam wrażenia, że czytam test przeznaczony dla zdecydowanie młodszej osoby. Wręcz przeciwnie, myślę, że jest dedykowana dla osób nieco dojrzalszych niż uczniowie podstawówki czy gimnazjum.           Dlatego postanowiłam przeczytać także pozostałe dzieła Mercedes Lackey. I tak właśnie w moje ręce trafił Czarny gryf powstały przy współpracy z Larrym Diksonem. W poszukiwaniu innych dzieł zaskoczyło mnie bardzo to, że Mercedes jest imieniem żeńskim, więc tej niesamowitej serii nie napisał, jak dotąd sądziłam - mężczyzna.             Czarny gryf, podobnie jak pozostałe dzieła dotyczące historii i prehistorii Valdemaru, zachwyca kreacją wspaniałych postaci o czystych duszach. Jest opowieścią o heroicznej odwadze, walce do samego końca i wierności przyjaciołom, a mimo to - nigdy nie daje po sobie poznać najmniejszej oznaki sztuczności. Przebywanie z tak niesamowitymi i jednocześnie rzeczywistymi postaciami pozwala czytelnikowi uwierzyć w wewnętrzne dobro człowieka.   ??????????????????????????????????  Każda część napawa optymizmem oraz jest swojego rodzaju terapią   na smutne i deszczowe dni, zmywając z serca obawę i rozdrażnienie,  tak jak krople zmywają z okna szarość dnia. ??????????????????????????????????             Akcja jest osadzona w świecie klasycznego fantasy. Główny wątek opiera się na walce o wolność i próbie powstrzymania tyrana. Pełne pomysłów sztuczki i walki magiczne nie pozwalają się nudzić. A pyszne, pewne siebie, dokazujące gryfy o ostrym języku i skłonnościach do sarkazmu wkradają się w łaski czytelnika od pierwszej strony.           Jednak moim ukochanym zagadnieniem okazała się po raz kolejny więź życia będąca czymś w rodzaju bardzo silnej miłości. Pozwalająca na wyczuwanie emocji, bólu, a nawet śmierci partnera. Ten wspaniale wkomponowany i rozwinięty pomysł nie nudzi się przez wszystkie trylogie Valdemaru. Na uwagę zasługuje również idea pracy Kestra'chen, którzy tak leczą duszę i serce, tak jak uzdrowiciele leczą ciało, choć czasem używają do tego dość niekonwencjonalnych metod.           Niewątpliwie Czarny Gryf jest książką o ogromnym czarze i uroku, pozwalającą oderwać się od codzienności i zagłębić w świecie bohaterów, heroicznych czynów i magii, pozostając przy tym powieścią nieoczywistą i niebanalną.     Szczerze polecam wszystkim fanom fantasy, a już w szczególności sympatykom heroic fantasy - dzieło Mercedes Lackey i Larrego Diksona to jedna z perełek tego gatunku!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)