Zbiór opowiadań autora słynnego "Poczucia kresu", laureata Nagrody Bookera, to proza tyleż wyrafinowana, elegancka i zaskakująca, co łatwa w odbiorze. Barnes zmienia formy, żongluje humorem i liryzmem, przenosi nas do dziewiętnastowiecznej Szwecji, by opisać niespełniony romans, by za chwilę zaprosić do współczesnej kawiarni amerykańskiej, na śniadanie dwóch plotkujących wdów... I zawsze stawia frapujące pytania. Czym jest życie, inaczej odbierane za młodu, inaczej w starości? Czym jest miłość, skoro najpiękniejsze jest wyobrażenie, jakie o niej mamy? Kim jesteśmy, jeśli nie sposób uchwycić ludzkiej natury? Wybitne!
Julian Barnes (ur. 1946) - wybitny pisarz brytyjski, laureat nagród literackich, tłumaczony na ponad 30 języków. Jest autorem wielu esejów, opowiadań i powieści, m.in.: Papuga Flauberta, Pod słońce, Anglia, Anglia, Arthur i George, Nie ma się czego bać, Puls. Najnowsza powieść pisarza "Poczucie kresu" w 2011 r. została uhonorowana prestiżową nagrodą brytyjską The Man Booker Prize.
Czysty Barnes, łączący subtelność narracji z głęboką intuicją, stroniący od sentymentalizmu i nawet ze smutku potrafiący wydobyć humor.
"Financial Times"
Barnes jest w najwyższym stopniu precyzyjny. Do tego dochodzi niebywałe wyczucie angielskiego komicznego realizmu, a utwór budowany jest linijka po linijce, strona po stronie, dzięki inteligentnej, wnikliwej obserwacji... Cytrynowy stolik bez wielkiego szumu, a jednocześnie skutecznie, podtrzymuje wiarę czytelnika w literaturę.
"New York Times Book Review"
Pięknie opowiedziane elegie o utraconej młodości, utraconych obietnicach i utraconej miłości, świadczące o coraz większej dojrzałości Barnesa jako pisarza.
"New York Times" W powieściach Barnesa zacierają się granice między fikcją literacką, monodramem, epistolografią, krytyką literacką, a esejem. W tym zbiorku mamy to wszystko w pigułce. Nawet najbardziej skrajne uczucia ukazane są z fotograficzną klarownością i psychologicznym realizmem... Dzięki doświadczeniu jego pisarstwo staje się coraz wyrazistsze w wymowie i coraz mądrzejsze.
"Observer".
więcej
Julian Barnes (ur. 1946) - wybitny pisarz brytyjski, laureat nagród literackich, tłumaczony na ponad 30 języków. Jest autorem wielu esejów, opowiadań i powieści, m.in.: Papuga Flauberta, Pod słońce, Anglia, Anglia, Arthur i George, Nie ma się czego bać, Puls. Najnowsza powieść pisarza "Poczucie kresu" w 2011 r. została uhonorowana prestiżową nagrodą brytyjską The Man Booker Prize.
Czysty Barnes, łączący subtelność narracji z głęboką intuicją, stroniący od sentymentalizmu i nawet ze smutku potrafiący wydobyć humor.
"Financial Times"
Barnes jest w najwyższym stopniu precyzyjny. Do tego dochodzi niebywałe wyczucie angielskiego komicznego realizmu, a utwór budowany jest linijka po linijce, strona po stronie, dzięki inteligentnej, wnikliwej obserwacji... Cytrynowy stolik bez wielkiego szumu, a jednocześnie skutecznie, podtrzymuje wiarę czytelnika w literaturę.
"New York Times Book Review"
Pięknie opowiedziane elegie o utraconej młodości, utraconych obietnicach i utraconej miłości, świadczące o coraz większej dojrzałości Barnesa jako pisarza.
"New York Times" W powieściach Barnesa zacierają się granice między fikcją literacką, monodramem, epistolografią, krytyką literacką, a esejem. W tym zbiorku mamy to wszystko w pigułce. Nawet najbardziej skrajne uczucia ukazane są z fotograficzną klarownością i psychologicznym realizmem... Dzięki doświadczeniu jego pisarstwo staje się coraz wyrazistsze w wymowie i coraz mądrzejsze.
"Observer".
Informacje dodatkowe o Cytrynowy stolik:
Wydawnictwo: Świat Książki
Data wydania: 2013-01-18
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 224
Kup książkę Cytrynowy stolik
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Cytrynowy stolik - opinie o książce
'' Nie ma tu z kim pogadać o śmierci . To niezdrowe , rozumie Pan ? , i niemiłe .(...) Tymczasem jest to mój osobisty wkład w walkę z traktowaniem śmierci jak tabu - podobnie strachu przed śmiercią - oraz protest przeciwko staraniom dzisiejszej medycyny , aby umierający nie umierali , niemowlęta urodzone bez mózgu przeżywały , a bezpłodne kobiety rodziły sztuczne dzieci . ''
Barnes wkłada w usta swoich bohaterów , może nie do końca i nie zawsze subtelne i delikatne słowa , za to do bólu prawdziwe i bezkompromisowe . Jedenaście opowiadań w zbiorze , wszystkie traktują o przemijaniu i starości . O zmianach jakie wtedy w człowieku zachodzą . Tych fizycznych i tych psychicznych i emocjonalnych . O tym jak różnie rzeczywistość i świat postrzegają ludzie starsi , a jak młodzi i jakie konsekwencje z tego wynikają . Tutaj bardzo polecam opowiadanie '' Czujność '' , o tym jak należy zachować się na koncercie :) Bardzo mi się ono spodobało . O rozliczeniu z życiem i ze sobą samym , o pragnieniach by jeszcze pod koniec przeżyć coś wielkiego i wspaniałego , miłość ? przyjaźń ? ale też i o śmierci i o podejściu do śmierci ludzi starszych i tych młodszych którym wciąż się wydaje że śmierć '' przydarza się '' wszystkim innym tylko nie im . Opowiadania są lepsze i gorsze jak w każdym zbiorze , ale ogólnie oceniam tę książkę na pięć piórek
Inne książki autora
Coś do oclenia
0
Długi i pełen namiętności związek Juliana Barnesa z Francją zaczął się ponad czterdzieści lat temu. Jeden z największych współczesnych brytyjskich...
Nie ma się czego bać
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Napisana w jasnej tonacji książka o odchodzeniu i meandrach naszej pamięci: subtelne połączenie wspomnień z eseistyką. Barnes opowiada o swej rodzinie...
Pytam sama siebie: do kogo właściwie skierowana jest powieść. W przypadku mojej osoby jest to odbiorca niewymagający, pragnący jedynie zatonąć w lekturze między dwudziestą drugą a zaśnięciem. Rozumiem, że ma Pan większe ambicje. Ważne jest też aby trafiła się postać na tyle do mnie podobna, bym się mogła z nią utożsamiać, a że jestem dużą indywidualistką, rzadko się to zdarza.
Więcej