Andrzej Kowerski, szpieg bez cienia
Monika Koszewska ;

Słyszałeś/-aś kiedyś o postaci Andrzeja Kowerskiego? Bohaterze i szpiegu, który poświęcił wszystko dla wolności swojej ojczyzny? ??Wstyd się przyznać, ale ja wcześniej o nim nie słyszałam! Ewentualnie jego postać była na lekcjach historii przedstawiona w tak bezsensowny sposób, że zupełnie nie zapadła mi w pamięć... Niemniej jednak cieszę się, że Monika Koszewska postanowiła uhonorować tę niezwykłą osobę i napisała o niej naprawdę niesamowitą książkę.

,,Andrzej Kowerski, szpieg bez cienia" to fabularyzowana biografia mężczyzny, który podczas wojny zrobił wiele dobrego, a jego niepełnosprawność zupełnie mu w tym nie przeszkadzała.

Książka przenosi nas w burzliwe czasy II wojny światowej, gdzie poznajemy skomplikowany świat Andrzeja Kowerskiego - jednego z najbardziej tajemniczych polskich szpiegów, który działał na terenie Europy w najtrudniejszych latach wojny. Był to człowiek niesamowity - nie odczuwał strachu, nie bał się działać i bez wahania poświęcał swoje życie dla ojczyzny. Była to osoba niezwykle dzielna, pełna determinacji i przede wszystkim godna podziwu za swoje bohaterskie czyny.

Autorka doskonale splata wydarzenia historyczne z wciągającą narracją, przez co naprawdę trudno oderwać się od lektury. Opisy misji szpiegowskich to mistrzostwo, a skomplikowany świat Andrzeja Kowerskiego, pełen mrożących krew w żyłach spotkań z Gestapo, akcji, napięcia i wiarygodnie oddanych realiów II wojny światowej, staje przed nami otworem.

Widać, że pisząc tę książkę, Koszewska przeprowadziła imponujący research i włożyła w nią ogrom pracy oraz serca. To właśnie takie świetnie sfabularyzowane biografie chce się czytać. Nie są to suche fakty i daty, ale prawdziwa powieść sensacyjna, w której wydarzenia historyczne są precyzyjnie i wiarygodnie oddane.

,,Andrzej Kowerski, szpieg bez cienia" to książka, która w doskonały sposób ukazuje wydarzenia historyczne i sprawia, że chciałoby się dowiedzieć o nich jeszcze więcej. Monika Koszewska przedstawiła nam sylwetkę prawdziwego bohatera, o którym, według mnie, jest zdecydowanie zbyt cicho. Serdecznie polecam każdemu, kto lubi literaturę historyczną, ale także sensacyjną, bo przedstawione tutaj misje szpiegowskie naprawdę zasługują na uwagę.

Monika Kowerska, choć jest moją imienniczką to nie miałam do tej pory przyjemności do poznania jej twórczości. I chociaż interesuje mnie historia (nie żebym od razu była pasjonatką), to postać Andrzeja Kowerskiego gdzieś w jej poznawaniu mi prawie umknęła. Owszem, pamiętam jak przez mgłę to nazwisko, ale dopiero teraz, po przeczytaniu tej biografii, układanka w mojej głowie weszła w swoje miejsca. Kowerskiego po prostu nie zapamiętuje się ponieważ w naszej pamięci zapisuje się trwale jego partnerka, o której było zdecydowanie głośniej i poświęcono jej więcej uwagi - Krystyna Skarbek.

Andrzej Kowerski miał dwa epizody, które mogły przekreślić na trwałe jego karierę a nawet jego życie. Pierwszym było przysypanie przez lawinę, pod którą spędził kilka godzin. Drugim postrzelenie podczas polowanie, w wyniku którego stracił nogę (powyżej kolana). Od tego momentu nosił drewniana protezę. Nie przeszkodziło mu to jednak w wykonywaniu obowiązków służbowych. Kowerski, jak możemy przekonać się po lekturze biografii Moniki Koszewskiej, zapisał się na kartach historii dzięki swojej odwadze , determinacji i nieustępliwości. Mimo utraty kończyny walczył w obronie Polski podczas inwazji niemieckiej w 1939 roku. Po klęsce wrześniowej i przedostaniu się do Węgier organizował ucieczki polskich żołnierzy do Francji.

Była agentem SOE - brytyjskiej organizacji, gdzie przeprowadził liczne akcje sabotażowe i wywiadowcze. Jego współpraca z Krystyną Skarbek była szczególnie niebezpieczna ale i owocna.

Mimo fizycznych ograniczeń nigdy się nie poddawał. Jego historia to historia niezwykłej odwagi i determinacji w walce o wolność. Jego działania miały wpływ na losy innych ludzi i przyczyniły się do sukcesów alianckich operacji wywiadowczych.

W życiu osobistym nie można jednak mówić o absolutnej victorii. Co prawda był związany z Krystyną, ale nigdy nie zalegalizowali związku. Potomstwa również nie mieli. Pełna temperamentu i bardzo niezależna Skarbek podchodziła zupełnie inaczej do życia w związku, który przybrał formę tzw. luźnego. Ale podobno ich relacja była głęboka i pełna wzajemnego szacunku i wsparcia.

Przyznaję, że książkę o bohaterze, bo za takiego uważam Andrzeja Kowerskiego, czyta się z rosnącą ciekawością. Tym bardziej, że naprawdę mało się o nim wie i większość faktów poznaje się po raz pierwszy. Sam Kowerski był postacią nietuzinkową i zasługuje na naszą o nim pamięć, a nawet na hołd dla jego niezłomności i poświęcenia. Jego życie powinno stać się inspiracją dla obecnego pokolenia i dla przyszłych pokoleń jako wiarę w sens walki w obliczu największych trudności.

Może jeszcze z jednego powodu. Był mężczyzną doskonałym; zakochanym do śmierci w jednej kobiecie. Przez 36 lat od jej tragicznej śmierci w oczach nosił smutek podobny żałobie. Przez tyleż lat pozostał sam. A jego prochy spoczęły ze szczątkami Krystyny w jednym grobie.

,,Andrzej Kowerski. Szpieg bez cienia" to bardzo dobrze i szczegółowo napisana biografia człowieka, który za życia zasłużył sobie na miano bohatera przez duże B. I o takich ludziach powinniśmy pamiętać i brać z nich przykład.