1Q84 Tom 1


Tom 1 cyklu 1Q84
Ocena: 4.71 (31 głosów)
Inne wydania:

Polski przekład 1Q84 autorstwa Anny Zielińskiej-Elliott jest CZWARTYM NA ŚWIECIE (po koreańskim, chińskim i niderlandzkim) tłumaczeniem najnowszej powieści Harukiego Murakamiego- tytuł nawiązuje do "1984" George'a Orwella; po japońsku wyraz "dziewięć" wymawia się jak angielskie Q, a q nawiązuje do słowa "question" - pytanie. Podobnie jak w "Kafce nad morzem" autor rozwija jednocześnie dwa wątki - rozdziały o numerach nieparzystych opowiadają historię kobiety imieniem Aomame, a rozdziały o numerach parzystych historię mężczyzny imieniem Tengo. Oboje w dzieciństwie się znali i wszystko wskazuje na to, że znów spotkają się dwadzieścia lat poźniej.Akcja rozgrywa się w roku 1984, więc, oczywiście, można znaleźć w niej kilka odwołań do powieści Orwella. Dominujące tematy to przemoc i okrucieństwo wobec kobiet oraz działalność sekt religijnych, przedstawionych jako organizacje fanatyczne i niebezpieczne. Wątek ten zdaje się do pewnego stopnia oparty na historii sekty Najwyższej Prawdy Aum, która w 1995 roku dokonała zamachu terrorystycznego w w tokijskim metrze. Autor buduje równoległe światy i wprowadza fantastyczne postaci, jak zawsze w mistrzowski sposób zaciera granice między rzeczywistością a literaturą.

Informacje dodatkowe o 1Q84 Tom 1:

Wydawnictwo: Muza
Data wydania: 2011-02-16
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788377580257
Liczba stron: 480
Tytuł oryginału: Ichi-kew-hachi-yon
Język oryginału: japoński
Tłumaczenie: Anna Zielińska-Elliot

więcej

POLECANA RECENZJA

Kup książkę 1Q84 Tom 1

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

1Q84 Tom 1 - opinie o książce

Avatar użytkownika - LukasM
LukasM
Przeczytane:2017-03-31, Ocena: 4, Przeczytałem, Wyzwanie - fantastyka 2017, Mam,
Książka ciekawa mało wyjaśnia patrząc na całość opowieści. Fantastyczne elementy pojawiają się rzadko (nie licząc Księżyców ; ) ale są dobrze przedstawione.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Elia
Elia
Przeczytane:2016-11-16, Ocena: 5, Przeczytałam, Przeczytane 2014-2023,
Akcja książki rozgrywa się w 1984 roku. Jest to historia dwojga młodych ludzi. On - Tengo, zafascynowany matematyką nauczyciel, zakochany w literaturze i starający się napisać swoja pierwszą powieść. Ona - Aomae, seryjna morderczyni. Wyspecjalizowana w zabijaniu ludzi zastrzykiem w tył głowy, tak, aby nie zostawić żadnych śladów i podejrzeń. Do tego trenerka w klubie sportowym.Na początku lektury czytający ma wrażenie, że są to zupełnie oddzielne historie, nic tych ludzi nie łączy. Błędne myślenie czytelnika rozwiewa się w toku akcji powieści.... Mam jednak wrażenie, że znajomość Tengo i Aomae to kwestia mało istotna w pierwszym tomie tej powieści. Pojawia się tu bowiem wiele innych wątków; m.in. silnie zaakcentowany wątek sekty religijnej, przekręt związany z pisaniem książki, równoległe światy, czy tajemniczy Little People... Powieść z całą pewnością wielowątkowa i pełna tajemnic, czytało mi się ja bardzo przyjemnie. Cały czas zżerała mnie ciekawość co będzie dalej. Po przeczytaniu pierwszego tomu czuję wielki niedosyt. bo mam wrażenie, że żaden wątek powieści nie został doprowadzony do końca. No, ale przecież są jeszcze dwa tomy, po które z pewnością sięgnę!
Link do opinii
Po raz pierwszy Haruki Murakami pojawił się w moim życiu w liceum, w podręczniku do angielskiego. Rozpisywano się tam o jego niezwykle charakterystycznym stylu, który zachwycił wielu czytelników z całego świata, a jak się niedawno okazało również i mnie. Jestem pod wielkim wrażeniem warsztatu autora, to jak regularne są rozdziały, jak płynnie rozwija się historia oraz jak barwne są wszystkie opisy. Sama fabuła również jest ciekawa, jednak o niej napiszę więcej po drugim tomie. Puki co - polecam bardzo, na pewno nie zakończę mojej przygody z tym autorem na tej książce.
Link do opinii
Murakami jak zwykle mnie oczarował. Zwyczajne ludzkie dylematy w połączeniu z niewiarygodnymi wątkami sprawia, że jego powieści zawsze są wciągające. Tym razem Murakami przedstawia nam historię dwóch osób: utalentowanego pisarza oraz ... płatnej morderczyni. Zaskakujące jest to, że to właśnie pierwsza spośród tych dwóch postaci ma więcej wątpliwości co do moralnej strony swojej pracy.
Link do opinii
Avatar użytkownika - xesxs
xesxs
Przeczytane:2014-12-27, Ocena: 5, Przeczytałam, 12 książek - 2014,
Sięgając po tę książkę miałam bardzo mieszane uczucia, sądziłam, iż taka tematyka nie porwie mnie w żadnym stopniu. A tu niespodziewanie już pierwszy rozdział wciągnął mnie na tyle, że nie byłam w stanie myśleć o niczym innym. Bardzo oryginalna i intrygująca książka, polecam. Już nie mogę doczekać się kolejnych części ! :)
Link do opinii
Avatar użytkownika - whisky
whisky
Przeczytane:2014-08-01, Ocena: 4, Przeczytałam, 52 książki 2014, Mam,
Pierwszy tom 1Q84 to zasadniczo historia obyczajowa. Ona i on. Spotkali się dawno temu, a od tego czasu los uparcie, choć powoli pcha ich do siebie. Nie jest to jednak wątek romantyczny, o nie. Historia kobiety usiana jest przemocą, ale jej silny charakter pozwala nam wczuć się w te wydarzenia. A osobowość bohaterów jest opisana bardzo rzetelnie. On zmaga się z literaturą, kiedy poznaje młodą dziewczynę z bogatą wyobraźnią. Choć historia rozwija się powoli, robi to systematycznie. Cały czas COŚ się dzieję, a to nie daje odłożyć książki na półkę. Fabuła zapętla się, a pewnie wątki łączą, jeszcze bardziej wciągając nas w tokijski świat.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Mamalea
Mamalea
Przeczytane:2014-05-23, Ocena: 3, Przeczytałam, 2014,
Intrygujący pomysł rozwleczony do granic możliwości... Coś, co można było zmieścić na kilkuset stronach jednej książki, pan Murakami postanowił wydłużyć na tyle, by powstały z tego aż trzy tomy. Co się odczuwa podczas czytania? Przede wszystkim NUDĘ. Po pierwsze informacje są powielane - to samo czytamy najpierw w opisie, następnie w formie dialogu, a później jeszcze raz we wspomnieniach/ refleksjach bohaterów. Dla kogoś nie mającego kłopotów z pamięcią jest to dość irytujące. Do tego mnóstwo zbędnych, nudnych opisów nie mających nic wspólnego z głównym wątkiem. Połowa książki składa się z codziennych błahych relacji z tak zwanego "picia herbatki", uzupełnionych o przesadnie dokładne charakterystyki bohaterów, włącznie z krojami bluzeczek i nazwami firm poszczególnych dodatków do odzieży. No i "ekscytujące" sceny erotyczne. Co mnie obchodzi życie seksualne Tengo, Aomame i jakiejś napalonej policjantki? Po tej lekturze pozostało we mnie wrażenie, że wszyscy jej bohaterowie non stop uprawiali seks. Zabrakło jedynie dosadnych opisów wizyt w toalecie. Zaletą książki jest niewątpliwie język. Pod względem stylistycznym książkę tę uplasowałabym na wysokim poziomie, ale - jak nawet przekonał się o tym główny bohater "1Q84", Tengo, jeśli nie ma porywającej fabuły, sam styl nie uratuje powieści. Tutaj była duża szansa na porywającą fabułę. Początek bardzo mnie zaciekawił. Aomame, która czuje dziwne skręcanie w ciele, słyszy enigmatyczne ostrzeżenie od taksówkarza, robi coś nietypowego i nagle świat, który znała, zmienia się. Super! Niestety Murakami jakby zapomina o "sednie" i zatapia się w pisaniu pozbawionego emocji serialu. Jeśli sięgnę po następną część, to tylko z tego względu, żeby dowiedzieć się o co chodzi z tą "powietrzną poczwarką" i "little people", ale moją ciekawość równie dobrze (o ile nie lepiej) zaspokoiłoby streszczenie dwóch kolejnych tomów "1Q84".
Link do opinii
Avatar użytkownika - radeksc-wp
radeksc-wp
Przeczytane:2014-04-10, Ocena: 6, Przeczytałem, czytam regularnie w 2014 roku,
Człowiek w nowoczesnym świecie samotny wśród ludzi.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Lusania
Lusania
Przeczytane:2013-10-27, Ocena: 5, Przeczytałam, Mam,
Ostrożnie podchodzę do książek, które powstały na kanwie opowiadania. Autor w takich przypadkach częstokroć robi rzecz najbardziej oczywistą - przedłuża formę, nie dbając o treść. W przypadku Murakamiego jednak zasada nie znajduje zastosowania, a najlepiej świadczy o tym fakt, że mało kto pamięta już o samym opowiadaniu. Akcja w książkach Murakamiego nie pędzi, ale autor rekompensuje to wciągając czytelnika w swój własny wszechświat... przy tym czyni to tak sugestywnie, że słychać saksofon jazzowych kawałków i fortepian w utworach klasycznych. Melodia grana w powieści nie urywa się - każdy akord ma swój wyraźny finał... czytelnik nie zostaje sam na sam z niedopowiedzianymi kwestiami. Dla jednych zapewne będzie to plus, dla innych minus, bo nie każdy lubi, gdy autor nie zostawia wiele miejsca na interpretację. Mi jednak wydaje się, iż Murakami znalazł złoty środek, udało mu się uchwycić idealny balans. Aomame, główna bohaterka, jest postacią wciągającą, wywołującą sympatię czytelnika i interesującą. Dodatkowo, otacza ją mgiełką tajemniczości, co sprawia, że nie jest jednoznaczna.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Vanillivi
Vanillivi
Przeczytane:2011-07-31, Ocena: 6, Przeczytałam,
Bardzo dobra książka, zdecydowanie polecam.
Link do opinii

Ma coś w sobie to niespieszne snucie opowieści przez Murakamiego, przynajmniej w tej książce (to moja pierwsza tego autora). To niezwykle opisywanie zwykłych wydarzeń, realizm magiczny… 


Szybko zorientowałem się, że coś jest nie tak z tą historią. Co krok autor ukrywa anomalie. Dwa wątki abstrakcyjnie odległe, ale w sensie alegorycznym tak bliskie. Trudno odróżnić wyobraźnię od rzeczywistości. Obie historie zebrane są w nawias światów równoległych. 

Link do opinii
Avatar użytkownika - Mamut
Mamut
Przeczytane:2020-02-13, Ocena: 1, Przeczytałam, 52 książki 2020,

Na podstawie powieści Murakamiego, które czytałam, jestem zdania, że nie jest on jakimś wybitnym pisarzem. Ma może też troszke lepsze książki, ale żadna ze znanych mi nie zasługuje na Nobla. A już 1Q84 jest chyba najgorszy.
 

Link do opinii
Avatar użytkownika - szczurzyca
szczurzyca
Przeczytane:2018-08-01, Ocena: 6, Przeczytałam, 52 książki 2018,
Inne książki autora
Przygoda z owcą
Haruki Murakami0
Okładka ksiązki - Przygoda z owcą

Nowe wydanie. Pewnego dnia bohater książki otrzymuje od przyjaciela fotografię owiec na pastwisku. Jedna z nich ma na grzbiecie gwiazdę. Od tego momentu...

O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu
Haruki Murakami0
Okładka ksiązki - O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu

W roku 1982 Haruki Murakami sprzedał jazzowy bar i poświęcił się pisaniu, a chcąc utrzymać się w formie, zaczął biegać. Po roku treningów przebiegł samodzielnie...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Kalendarz adwentowy
Marta Jednachowska; Jolanta Kosowska
 Kalendarz adwentowy
Grzechy Południa
Agata Suchocka ;
Grzechy Południa
Stasiek, jeszcze chwilkę
Małgorzata Zielaskiewicz
Stasiek, jeszcze chwilkę
Biedna Mała C.
Elżbieta Juszczak
Biedna Mała C.
Sues Dei
Jakub Ćwiek ;
Sues Dei
Rodzinne bezdroża
Monika Chodorowska
Rodzinne bezdroża
Zagubiony w mroku
Urszula Gajdowska ;
Zagubiony w mroku
Jeszcze nie wszystko stracone
Paulina Wiśniewska ;
Jeszcze nie wszystko stracone
Zmiana klimatu
Karina Kozikowska-Ulmanen
Zmiana klimatu
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy