- cytaty - strona 336 - www.granice.pl

Mówiła też, że wasza farma nazywa się Zielone Szczyty. Prosiłam, żeby mi o niej opowiedziała, ale wspomniała tylko, że jest otoczona drzewami.

Autor: Lucy Maud Montgomery
Książka: Anne z Zielonych Szczytów. (Ania z Zielonego Wzgórza - nowe tłumaczenie)

0

Dorosłe kobiety są dostatecznie złe, ale dziewczynki jeszcze gorsze. Nie cierpiał, kiedy przemykały koło niego chyłkiem, rzucając ukradkowe spojrzenia, jakby się bały, że je pożre żywcem, jeśli tylko odważą się przemówić. To jednak były dobrze wychowane dziewczynki z Avonlea, natomiast ta piegowata czarodziejka tak bardzo się od nich różniła, że chociaż był niezbyt lotnym człowiekiem i nie od razu nadążał za jej paplaniną, naprawdę chętnie jej słuchał.

Autor: Lucy Maud Montgomery
Książka: Anne z Zielonych Szczytów. (Ania z Zielonego Wzgórza - nowe tłumaczenie)

0

Czy to nie wspaniałe, że tyle jeszcze jest do odkrycia? Dzięki temu cieszę się, że żyję, świat jest taki interesujący! A nie byłby ani w połowie taki, gdybyśmy wiedzieli wszystko o wszystkim, prawda? Nie zostałoby już ani odrobiny miejsca na wyobraźnię, czyż nie?

Autor: Lucy Maud Montgomery
Książka: Anne z Zielonych Szczytów. (Ania z Zielonego Wzgórza - nowe tłumaczenie)

0

Krótko mówiąc, ów domniemany bystry obserwator doszedłby do wniosku, że ciało tego bezdomnego podlotka, którego tak bezsensownie obawiał się Matthew Cuthbert, musi kryć w sobie absolutnie nieprzeciętną duszę.

Autor: Lucy Maud Montgomery
Książka: Anne z Zielonych Szczytów. (Ania z Zielonego Wzgórza - nowe tłumaczenie)

0

Z pewnością potrafi to wyjaśnić, bo gadać to ona umie, oj, umie. Może nie mieli na składzie takich chłopców, jakich sobie życzyliście.

Autor: Lucy Maud Montgomery
Książka: Anne z Zielonych Szczytów. (Ania z Zielonego Wzgórza - nowe tłumaczenie)

0

Pani Rachel najchętniej zostałaby w Zielonych Szczytach aż do powrotu Matthew z tym importowanym chłopcem, ale uznawszy, że może to nastąpić za dobre dwie godziny, postanowiła wpaść jeszcze do Roberta Bella, aby podzielić się nowiną. Z pewnością wywoła to wielką sensację, a pani Rachel uwielbiała wzbudzać sensację.

Autor: Lucy Maud Montgomery
Książka: Anne z Zielonych Szczytów. (Ania z Zielonego Wzgórza - nowe tłumaczenie)

0

A co do ryzyka... to przecież podejmujemy je dosłownie na każdym kroku. Ludzie, decydując się na urodzenie własnych dzieci, skoro już o tym mowa, nie zawsze dobrze na tym wychodzą.

Autor: Lucy Maud Montgomery
Książka: Anne z Zielonych Szczytów. (Ania z Zielonego Wzgórza - nowe tłumaczenie)

0

Tak więc zaraz po herbacie pani Rachel wyruszyła w drogę. Nie miała daleko; obszerne, zatopione w zieleni domostwo Cuthbertów leżało zaledwie ćwierć mili od Dołka Lynde’a, chociaż od głównego traktu dzieliła je jeszcze długa boczna ścieżka.

Autor: Lucy Maud Montgomery
Książka: Anne z Zielonych Szczytów. (Ania z Zielonego Wzgórza - nowe tłumaczenie)

0

Jedzie bryczką z kasztanką, co oznacza, że ma do pokonania sporą odległość. Dokąd też się wybiera i po co? Oto jest pytanie.

Autor: Lucy Maud Montgomery
Książka: Anne z Zielonych Szczytów. (Ania z Zielonego Wzgórza - nowe tłumaczenie)

0

Ponieważ Avonlea leżała na trójkątnym półwyspie wrzynającym się w Zatokę Świętego Wawrzyńca, każdy, kto ze wsi wyjeżdżał lub do niej przybywał, musiał z owej drogi skorzystać i tym samym nie mógł umknąć uwagi wszystkowidzącej pani Rachel.

Autor: Lucy Maud Montgomery
Książka: Anne z Zielonych Szczytów. (Ania z Zielonego Wzgórza - nowe tłumaczenie)

0

Pokazał nam też jak rośnie pieprz, trawa cytrynowa, wanilia, imbir i jeszcze mnóstwo innych przypraw, które znałam wyłącznie z torebek Kamisu.

Autor: Katarzyna Gacek
Książka: Śmierć na Zanzibarze

0

Widok, który ukazał się moim oczom, był tak idealny, że przez kilka pierwszych sekund miałam wrażenie, iż mam przed sobą gigantyczną fototapetę.

Autor: Katarzyna Gacek
Książka: Śmierć na Zanzibarze

0

To okropne. Okropne, że życie jest takie kruche i takie silne jednocześnie.

Autor: Zuzanna Orlińska

0

Life was a strange present. At first we overestimate it, this present: we think we've been given eternal life. Afterwards we underestimate it, we think it's rubbish, too short, we're almost prepared to chuck it away. In the end we realise it wasn't a present, just a loan. So then we try to deserve it.