Recenzja książki: Żywioły

Recenzuje: Justyna Gul

Burza

Zapewne każdy z nas ma ulubionego autora, któremu wiernie towarzyszy, którego książki pochłania w pierwszej kolejności. Niekiedy jednak trudno wskazać wyłącznie jedną osobę, której twórczość chłoniemy niczym gąbka - szczególnie, jeśli wśród naszych literackich preferencji dominuje jeden gatunek. Wówczas rozwiązaniem może być 3 w 1, czyli teksty wielu autorów zebrane w jednej książce, zazwyczaj opatrzone motywem przewodnim.

Taką właśnie niespodziankę, a przy tym okazję do obcowania z trzymającymi w napięciu historiami kryminalnymi, sprawiają wiernym czytelnikom trzy autorki: Alex Kava, Erica Spindler oraz J.T. Ellison. Pierwsza z nich ma na swoim koncie wiele figurujących na listach bestsellerów thrillerów psychologicznych. Splindler za swoje osiągnięcia literackie została uhonorowana prestiżową nagrodą Daphne du Maurier i dwukrotnie wyróżnieniem Kiss of Death. Z kolei J.T. Ellison to wielokrotnie nagradzana autorka ośmiu powieści sensacyjnych, która podczas pisania ściśle współpracuje z policją w Nashville, FBI oraz innymi instytucjami zajmującymi się zwalczaniem przestępczości.

Już po raz drugi, po sukcesie zbioru Cienie nocy, pisarki zdecydowały się współpracować nad spójną książką, której tłem stała się burza. W Żywiołach, wykorzystując kaprysy rozszalałej przyrody, każda z nich postawiła swoją bohaterkę przed koniecznością zmierzenia się z wrogiem i uczestniczenia w mrożących krew w żyłach wydarzeniach.

Spindler w Wielkim chłodzie zabiera nas do Illinois. Na jednej z plaż zostaje znaleziona młoda dziewczyna, a nieopodal stoi jej porzucony samochód. Czy to samobójstwo? A może przedawkowała narkotyki, zaś utopienie się należy potraktować jako nieszczęśliwy wypadek? I może tak by się stało, gdyby nie fakt, że denatka ma na plecach odcisk męskiego buta – najwyraźniej ktoś stał na niej, kiedy rozpaczliwie walczyła o haust powietrza. Śledztwo prowadzi detektyw Mary Catherine Riggio, pośrednio zaangażowana w sprawę. Wkrótce po ustaleniu przyczyny zgonu znika bowiem chłopak M.C., jak się okazuje - przełożony zmarłej dziewczyny. Wszystko wskazuje na to, że został porwany…

Nieco bardziej wciągającym jest opowiadanie Elektryczny błękit. Również i Kava konfrontuje czytelników z żywiołem, ale tym razem przenosimy się na Florydę. Tu właśnie Maggie O`Dell, agentka FBI, będzie miała do rozwiązania sprawę wagi państwowej. Na morzu zaginęła bowiem rodzina senator Stanów Zjednoczonych Ellie Delanor-Ramos, mąż i dwójka dzieci, a wszystko wskazuje na to, że ich rejs nie był dobrowolny. Czy agentka poradzi sobie ze sprawą, w której nic nie jest takie, jakim wydaje się być.

Bez emocji podeszłam do Niewidocznych, choć dzieje się tu sporo i technicznie to chyba najlepszy z tekstów. Mimo wszystko nie przekonała mnie ani Taylor Jackson, zastępująca swojego byłego narzeczonego na Konferencji Wolności, ani Angelie Delacroix (vel Alana Terbraak), która niczym swego rodzaju modliszka połączona z aniołem zemsty zabija swoich partnerów seksualnych, bezlitośnie zmierzając do celu. Ten zaś jest jeden – odnaleźć winnego śmierci jej ojca.

Nie jestem miłośniczką zbiorowej formy publikowania swoich tekstów, zaś pozycja Żywioły wydawnictwa G+J, niestety, nie wpłynęła na zmianę moich preferencji. W opowiadaniach odbija się dawna forma autorek, ale brak tu głębi, bohaterowie nie wciągają nas w swoje przeżycia, zaś sama akcja jest zbyt płytka, zbyt powierzchowna, by można się było w nią zaangażować. Nawet burza nie poraża swoją siłą i nie wprowadza atmosfery zagrożenia, jest zaledwie gdzieś w tle obecna. Tym samym otrzymujemy po prostu lekkie "czytadło" na zimowe wieczory i okazję do spotkania z ulubionymi autorkami zarazem. Szkoda, że spotkanie to jest raczej rozczarowujące...