Recenzja książki: Zimowy wiatr na twojej twarzy

Recenzuje: Katarzyna Krzan

Zimowy wiatr na twojej twarzy to monumentalne dzieło, oparte na dramatycznych losach krewnych autorki i wydarzeniach historycznych, które wywarły wpływ na kształt współczesnej Europy. Akcja oparta jest na autentycznych zdarzeniach, co podnosi jej wartość. Historia zaczyna się w małej hiszpańskiej wiosce, która mimo izolacji od świata, nie zdołała uchronić się przed wojenną zawieruchą - najpierw przed wojną domową, a potem wojną światową.

Nastoletni Guillen przybywa wraz z matką do miasteczka. Ona podaje się za wdowę, on – półsierotę. Balbina szybko zdobywa serce samotnego ojca, stając się przybraną matką dla gromadki jego dzieci, Guillen natomiast zaprzyjaźnia się z przyrodnią siostrą, Leną. Pewnie żyliby nadal szczęśliwie, choć skromnie, gdyby nie pewne wydarzenie. Otóż w pobliskich górach rozbija się samolot, a Guillen jest śmiałkiem, który odnajduje ciała lotników i zostaje lokalnym bohaterem. Wkrótce przybywa do nich wdowa po lotniku, polska hrabina, która w zamian za odnalezienie ciała męża proponuje chłopakowi nowe życie. Ma przy jej rodzinie zdobyć wykształcenie i stać się niejako dziedzicem jej fortuny. Córki hrabiny nie są specjalnie zainteresowane przemysłem lotniczym, a syn jest kaleką. Chłopak z hiszpańskiej wsi zostaje zabrany na francuskie salony. Będzie tęsknił nie tyle za rodziną, co przede wszystkim za ukochaną Leną, która stanie się dla niego kimś więcej niż przyrodnią siostrą.

Tymczasem w kraju narastają niepokoje, buntują się żołnierze w Maroku, Hiszpanii grozi wojna domowa. We Francji coraz więcej mówi się o walce klas, odbieraniu majątków burżuazji i zbrojeniu się niemieckich sąsiadów. Sytuacja staje się coraz bardziej napięta, każdy będzie musiał zająć jakieś stanowisko, opowiedzieć się po którejś ze stron rodzącego się konfliktu. Rodzina Guillena i Leny stanie po różnych stronach barykady, a oni sami zostaną rozdzieleni na długie lata.

Powieść napisana z olbrzymim rozmachem przygląda się indywidualnym losom ludzi rzuconych w wir wojen, które niszczą wszystko, nie tylko prywatne plany, wszystkim stając na drodze ku szczęściu. Wojna rzuca bohaterów do walczącej Warszawy, stawia na ich drogach zdrajców, szpiegów, ale też osoby o wielkim sercu. Konsekwencje podejmowanych często pod wpływem silnych emocji decyzji będą wywierały wpływ na losy rodziny jeszcze długo po wojnie. Jak mówi sama autorka, stworzenie tej historii na podstawie zasłyszanych opowieści, poznanych faktów i przeczytanych opracowań zajęło jej wiele lat. Faktycznie, powiązanie tak odległych wydarzeń jak wojna domowa w Hiszpanii z ucieczką z transportu do Oświęcimia może stanowić nie lada wyzwanie. Na uwagę zasługuje fakt, że Carla Montero nie tworzy powieści typowo historycznej, nie zasypuje czytelnika datami, skupia się raczej na losach swoich bohaterów, ich wyborach i emocjach, co sprawia, że stają się bardziej przekonujący. Tym bardziej, że pozostają do końca wierni swoim przekonaniom.