Recenzja książki: Zabójcze ciało

Recenzuje: Damian Kopeć

Tajemnice uroczego SPA

Bailey Weggins jest niezależną dziennikarką, wolnym strzelcem. W pracy układa się jej nie najgorzej. O życiu prywatnym już tego powiedzieć nie można. Ma złamane serce po przebytym jakiś czas temu rozwodzie, który ciągle jeszcze mocno przeżywa, przechodząc przez kolejne, mocno wydłużone fazy burzliwego rozstania. Niezmiernie tęskni za nowym, bardziej udanym związkiem. Propozycja wyjazdu do malowniczego miasteczka jest dla niej bardzo atrakcyjna i zdecydowanie na czasie. Liczy na odpoczynek, kojące masaże, rozmowy, zabiegi, chwile beztroskiego lenistwa.

Jest początek października, noce są coraz chłodniejsze, weekend w Zajeździe i Spa Cedr w Warren w stanie Massachusetts zapowiada się jednak bardzo miło. Po pierwsze: jest darmowy, po drugie: stanowi okazję do spotkania z właścicielką zajazdu, Danielle, wieloletnią przyjaciółką mamy Bailey. To właśnie ona funduje pobyt dziennikarce. Niestety, ślepy los i tym razem nie jest dla niej zbyt łaskawy. Wbrew zasadom rachunku prawdopodobieństwa oraz czystej statystyki, serwuje on zmęczonej kobiecie zestaw dosyć makabryczny: niepokojącą śmierć jednej z pracownic spa. Poproszona o pomoc zawodowo ciekawska Bailey rozpoczyna prywatne śledztwo, które szybko staje się zagrożeniem również dla niej samej.

Powieść Zabójcze ciało (A Body to Die For, 2003) Kate White jest drugą częścią dłuższej serii The Bailey Weggins Mysteries. Poprzedziła ją wydana po polsku w 2005 roku książka Gdyby wygląd mógł zabijać (If Looks Could Kill, 2002). Bohaterką cyklu jest wspomniana już Bailey Weggins, trzydziestokilkuletnia autorka historii kryminalnych z życia wziętych, które publikuje w popularnym magazynie kobiecym, ukazującym się na Manhattanie. Ma ona naturalną skłonność do angażowania się w zagadkowe sprawy kryminalne, które rozwiązuje często pomimo niechęci prowadzącej sprawę policji.

Narratorką opowieści jest sama Bailey. Jest zatem subiektywnie, intymnie, bardzo kobieco. Są rozterki spragnionej uczucia (i udanego seksu) kobiety. Są postaci wyraziste, zapadające w pamięć. Jest dużo romantyczności, opisów stanów emocjonalnych i detali świata oglądanego oczami Bailey. Wbrew nazwie cyklu, w którym wydano powieść, czyli uznanej Mrocznej serii wydawnictwa WAB, książka nie jest specjalnie mroczna - chyba, że mamy na myśli mroki charakterystyczne dla różowej serii. Dramatyzm wydarzeń przyćmiewają emocjonalne stany bohaterki, jej nieustanne kłopoty z mężczyznami i sobą samą.

Książka jest napisana dość lekkim, dosyć przyjemnym stylem. Morderstwa, poczucie zagrożenia nie wywołują w doświadczonym czytelniku wyrazistych emocji. Jest bardzo kameralnie, zarówno jeśli chodzi o miejsca wydarzeń, jak i bardzo ograniczoną liczbę postaci pojawiających się na kartach powieści. Do ciekawszych osobowości można zaliczyć miejscowego policjanta, który okaże się osobą o wiele bardziej skomplikowaną, niż mogłoby się początkowo wydawać. Jeśli chodzi o fabułę, jest ona dosyć wymyślna, mało realistyczna. Żelazna logika nie jest też najsilniejszą stroną Zabójczego ciała. Policja działa tu w sposób urągający nie tylko samej logice, ale i zdrowemu rozsądkowi. Kate White rozsiewa mylne tropy, wodzi za nos czytelnika, nieustannie komplikuje co tylko może. W powieści wszyscy są podejrzani, każdy ma coś na sumieniu. Autorka nie jest specjalnie oryginalna, korzysta raczej z wypróbowanych schematów.

Powieść można polecić na wakacyjny czas raczej kobietom spragnionym połączenia intrygi kryminalnej z wyrazistymi wątkami romantycznymi. Mężczyznom trudniej identyfikować się z bohaterką, błąkającą się w oparach żądz, seksualnych pragnień, których nie jest w stanie osłabić zabójstwo, atmosfera zagrożenia czy tajemniczy prześladowca.