Recenzja książki: Willa pod czarnym tulipanem

Recenzuje: truskawka2

Do położonej na wysepce willi pod czarnym tulipanem właściciel hrabia Tulipanowski zaprasza na weekend osiem osób. Wśród nich jest początkująca zdolna malarka Lidia. Ku swojemu niezadowoleniu odkrywa na miejscu, że jednym z zaproszonych gości jest jej były ukochany. Zerwała z nim, gdy przyłapała go na całowaniu się z inną dziewczyną. Mimo to pobyt z początku zapowiada się pięknie. Luksusy, pyszne jedzenie. Jednak wkrótce zaczyna się koszmar. Hrabia Tulipanowski proponuje im przedłużenie pobytu na następny tydzień. Potem wypływa łodzią, która przywiozła gości i nie daje znaku życia. Nie ma alternatywnej drogi – grupka na wyspie zostaje odcięta od świata. Po kolei giną im ładowarki do telefonów, nie mogą więc wezwać pomocy. Pogoda jest upiorna – liczne burze, podczas których wysiada prąd. To dopiero początek koszmaru. Jeden z gości zostaje zaatakowany młotkiem i cudem przeżywa. Ginie kucharka. Grupka odnajduje też ciało kapitana łodzi, którą ponoć wypłynął hrabia. Przerażeni, zaczynają się oskarżać wzajemnie. Atmosfera gęstnieje. Jedyny jasny punkt to ponowne zbliżenie się do siebie Lidii i Zbyszka. Czy goście przetrwają i wypłyną z upiornej wyspy? Kto jest mordercą? I co wspólnego ze zbrodniami ma obraz damy z czarnymi tulipanami?

Z każdą kartką atmosfera jest coraz gęstsza. Przerażają nie tylko zabójstwa i niewyjaśnione zdarzenia, ale i relacje między ludźmi. Tak łatwo wzajemnie się oskarżają... Bardzo mroczna, zapadająca na długo w pamięć lektura.

dr Kalina Beluch