Recenzja książki: Wendeta

Recenzuje: Damian Kopeć

Nikt nie jest przygotowany na utratę kogoś, kogo kocha

Zdarza się, że praca zawodowa, którą mamy przyjemność wykonywać ,nie jest zaplanowanym od młodości, wymarzonym wyborem drogi życiowej. W przypadku Nikki Boyd jest świadomym krokiem, podjętym w pewnym momencie życia pod wpływem własnych traumatycznych przeżyć. Dziesięć lat temu zaginęła Sarah, jej młodsza siostra, a poczucie winy, chęć wyjaśnienia zarówno tej sprawy, jak i podobnych oraz pragnienie pomagania innym sprawiły, że podjęła pracę w Oddziale Specjalnym ds. Osób Zaginionych w stanie Tennessee. Nikki Boyd jest agentką, która kieruje się empatią, zrodzoną z własnego doświadczenia. To coś, co w zależności od sytuacji może pomoc, ale może też przeszkadzać w prowadzeniu spraw.

Pozornie błaha informacja o zaginięciu pewnej szesnastolatki przeradza się nie tylko w dramatyczny wyścig z czasem, ale i bolesny powrót do przeszłości. Wiele wskazuje bowiem na to, że porywacz dziewczyny może być Łowcą Aniołków. Człowiekiem, który prawdopodobnie porwał nie tylko siostrę Nikki, ale również wiele innych dziewcząt. Większość z nich prawdopodobnie zamordował, a tylko część ciał udało się odnaleźć. Od lat nie dawał znaku życia. Wydaje się, że nagle powrócił, choć trudno zrozumieć, z jakich przyczyn bawi się z Nikki i jej współpracownikami w kotka i myszkę.

Zespół Nikki oraz działających wraz z nią lokalnych policjantów i strażników podąża śladami porywacza. Dziwne jest tylko to, że zdaje się on celowo pozostawiać ślady -coś w rodzaju okruszków z bajki o Jasiu i Małgosi, za którymi podążają śledczy. Nie od razu stróże prawa uświadamiają sobie, że ktoś sprytnie i w pełni świadomie narzucił im reguły gry, by nimi manipulować. Łowca Aniołków był bowiem inny: nieuchwytny, perfekcyjnie przygotowujący i realizujący plan, nie popełniał głupich błędów i wcale nie miał ochoty na „igraszki“ z policją. Może nie jest to dawny porywacz? Z drugiej strony wiedza, którą dysponuje przestępca, wskazuje na to, że zna fakty wiadome tylko policji i sprawcy.

Thriller Wendeta amerykańskiej pisarki Lisy Harris to przykład bardzo sprawnie napisanej, wciągającej powieści sensacyjnej. Nacisk został w niej położony na dwa aspekty: dynamiczną akcję oraz postać Nikki, głównej bohaterki, jej historię, pracę i życie osobiste. Akcja poprowadzona jest bardzo sprawnie, zwalnia tylko co jakiś czas w scenach reminiscencji, rozmów, opisów stanów psychicznych. Przeszłość w przypadku Nikki nie daje bowiem za wygraną i ciągle przypomina jej o sprawie siostry. Agentka ma głębokie poczucie winy, uważa bowiem, że nie uchroniła bliskiej jej osoby, za którą była odpowiedzialna, przed porwaniem. Obecną sytuację Nikki komplikuje też jej pragnienie spotkania człowieka, z którym mogłaby się trwale związać. Dotychczasowe jej związki były krótkie i nieudane.  Teraz kobieta powoli uświadamia sobie uczucia, jakie żywi wobec Taylera, przyjaciela, którego żona – zresztą, bliska przyjaciółka Nikki - rok temu zginęła tragicznie w czasie rejsu jachtem.

Warstwa psychologiczno-emocjonalna powieści trafi przede wszystkim do czytelniczek, akcja powinna spodobać się wielbicielom zagadek kryminalnych i zaskakujących zwrotów akcji. Powieść, będąca pierwszą częścią cyklu Akta Nikki Boyd, z pewnością może się podobać. Czyta się ją bardzo szybko i z przyjemnością, choć trochę brakuje w niej pełniej pokazanych osobowości postaci - nie tylko tych pierwszoplanowych. Brakuje „gęstości” opisów i dialogów. Zrozumiałe, choć miejscami męczące są obsesyjne myśli i rozterki dręczące Nikki. Nie jest to mroczny thriller, choć dotyka mrocznych, a przynajmniej poważnych tematów. Powieść podkreśla – w sposób zrównoważony, bez irytującej przesady – niebezpieczeństwa zawierania znajomości w sieci czy możliwości wykorzystania nowych technologii do ingerowania w cudze życie. Pokazuje, jak drobne decyzje mogą wpływać na losy człowieka i jego otoczenia. Przypomina, że traumatyczne wydarzenia potrafią jednych zbliżyć do siebie, a innych - podzielić. Ukazuje emocjonalną stronę dochodzeń, która co bardziej wrażliwym i emaptycznym osobom potrafi zaleźć za skórę.

Autorka nie tylko chce opowiedzieć dramatyczną, wciągającą historię, ale również przekazać pozytywne przesłanie, płynące nawet z negatywnych doświadczeń. Przeszłości nie możemy zmienić, ale zawsze mamy wpływ na teraźniejszość, która kształtuje przyszłość. Lisa Harris stara się uświadomić czytelnikom, że warto doceniać chwilę obecną i cieszyć się nią, bowiem realizacja dalekosiężnych planów tak naprawdę nie zależy tylko od nas samych.

Tagi: bóg