Christian Signol, współczesny francuski pisarz, przeplata wydarzenia współczesne ze wspomnieniami, by przedstawić czytelnikom historię życia Blanche - emerytowanej nauczycielki. Główna bohaterka od najmłodszych lat wie, czego chce i walczy o swoje marzenia. Okrutny los dość wcześnie pozbawia ją rodziców, ale - paradoksalnie - to właśnie ta tragedia pozwala jej na zrealizowanie marzeń. Blanche zostaje nauczycielką i jako młodziutka kobieta poznaje Juliena, a wraz z nim - prawdziwą miłość. Miłość, która trwa przez całe życie, mimo okrucieństwa wojny i ogromu cierpień. Taką, która nie kończy się wraz z odejściem ukochanej osoby. Miłość do Juliena sprawia, że Blanche robi wszystko, aby przeżyć wojnę. Myśl o wspólnej przyszłości każe jej iść naprzód, dlatego kiedy dowiaduje się, że jej ukochany zginął, jest bliska śmierci. Powoli jednak wraca do normalnego życia, do pracy. Wychodzi za mąż, ale nie z prawdziwej miłości - bo czy można naprawdę kochać więcej niż jeden raz? Blanche przeżywa chwile szczęścia i zaznaje uroków macierzyństwa, a w końcu - wchodzi w starość i odkrywa bolesną samotność.
Signol dobitnie uświadamia czytelnikowi, że w dzisiejszych czasach, kiedy człowiek jest wiecznie zabiegany, nawet dla najbliższych ludzie starzy są balastem, a ich odwiedzanie traktowane jest jako przykry obowiązek. Gdyby tak nie było, to czy Eveline naprawdę nie znalazłaby tyle czasu, by móc odwiedzać matkę? Albo czy nie mogłaby zrezygnować z wygodnego życia w wielkim mieście i znaleźć pracy nieco bliżej? Czy praca nie jest tylko sprytną i wygodną wymówką?
W tym życiu albo w przyszłym porusza niezwykle ważne kwestie. To opowieść o sile charakteru, o miłości, wojnie, o poszukiwaniu szczęścia, ale przede wszystkim - o nadziei. Ta powieść wywiera ogromne wrażenie. Dogłębnie porusza - tak, że kiedy ukończy się jej lekturę po raz pierwszy, przez długie tygodnie nie można o niej zapomnieć. Miłość, jaką przedstawia Signol, jest przykładem uczucia prawdziwego i doskonałego. To więź, której fundamentem nie jest pożądanie, ale zaufanie, szacunek, zrozumienie, troska i pewien rodzaj przyjaźni. To uczucie, które po pięćdziesięciu latach tkwi w sercu kobiety w czystej, niezmienionej formie. To właśnie siedemdziesięcioletnia kobieta, co dzień tęskniąca za ukochanym mężczyzną, jest prawdziwym wzorem miłości. Kto nie chciałby przeżyć czegoś takiego?
Temat wojny Signol porusza jakby mimochodem. Niewątpliwie powieść ukazuje realia II wojny światowej, ukazuje jej okrucieństwo i bezsens, ale nie jest to opowieść o wojnie. Obozowa rzeczywistość jest tylko tłem. Autor nie ukazuje w sposób banalny patosu wojny, pokazuje ją jako element w układance życia głównej bohaterki. Akcentuje znaczenie wojny, rozważa jej sens, ale robi to w sposób wyważony, tak, że ma się wrażenie, że wojna nie jest tu najważniejsza. To bardzo interesujące podejście.
W tym życiu albo w przyszłym to niepozorna książka o niewielkich rozmiarach i wielkim przesłaniu. Niestety, nie należy do lekkich lektur. Czyta się ją mozolnie, a niektóre fragmenty są naprawdę męczące. Łzy wzruszenia, miejscami napływające do oczu, również miejscami lektury nie ułatwiają. Mimo wszystko jednak warto przebrnąć przez opowieść Signola i poznać tę niezwykłą historię.
Kiedy ma sie dziesięć lat, marzy się o zabawie z kolegami, graniu w piłkę, wyjścu na lody. Dziesięcioletni Sebastien natomiast marzy, aby znalazło się...