Recenzja książki: Tropiciel

Recenzuje: Justyna Gul

Nigeryjskie gniazdo żmij

„W całej Nigerii, a także – i to szczególnie – w Sudanie, istnieją najemni przywódcy gangów. Co brutalni ludzie oraz ich grupy, często składające się nawet z dziesięcioletnich chłopców, cechuje niezaspokojone upodobanie do przemocy i sadyzmu. Ulubionym celem są całe rodziny (…)” – to fragment książki, którą pisała Ellie Randall z Uniwersytetu Georgetown. Jednak „Przestępczość jako styl życia i prowadzenia interesów w środkowej Afryce” nie ujrzy światła dziennego, bowiem autorka, dwa tygodnie od powrotu z Lagos w Nigerii, została brutalnie zamordowana wraz z całą rodziną.

Śledztwo w sprawie zabójstwa, a właściwie krwawej masakry, prowadzi policjant Alex Cross specjalizujący się w tropieniu seryjnych zabójców. „Tropiciel” to kolejna powieść Jamesa Pattersona o dzielnym funkcjonariuszu, który przywraca wiarę w wymiar sprawiedliwości.

Pomimo, że Alex w swoim życiu rozwiązał już zagadkę niejednej śmierci i widział wiele okropności, to nic nie przygotowało go na koszmar, z jakim będzie musiał zmierzyć się tym razem. Tortury, ludobójstwo, cierpienie niewinnych kobiet i dzieci to tylko ułamek wydarzeń, którym będzie musiał stawić czoła. Morderstwo rodziny Ellie to zaledwie początek czarnej serii zbiorowych tragedii.

Trop, którym Alex podąża, prowadzi do Afryki, gdzie kontakt stanowić ma Ian Flaherty, agent CIA. Wysiadając na lotnisku w Waszyngtonie, detektyw wkracza w inny świat, gdzie jedynym sposobem porozumiewania się są pieniądze. Porwany, bity, przetrzymywany przez nieznanych sprawców (milicję? CIA?), nie poddaje się i podąża śladem Tygrysa. Taki bowiem przydomek na najemnik, który posuwa się w trakcie realizacji zleceń nawet do takiego wynaturzenia, jak gotowanie dzieci w oleju.

Crossowi pomaga ponętna dziennikarka „Guardiana” Adanne Tansi, która po tragicznej śmierci brata również pragnie zdemaskować Tygrysa. Razem dotykają oni jednak spraw, które nie powinny widzieć świata dziennego (a przynajmniej wielu na tym zależy) – zajmują się podejrzanymi posunięciami rządu amerykańskiego mającymi na celu pozostawienie firm naftowych we „właściwych” rękach, korupcją czy nielegalnym handlem diamentami. Dodatkowo na kontynent mają chrapkę koncerny zagraniczne, między innymi korporacja Unilight International, dla których rynek nigeryjski jest potencjalną żyłą złota. Czas ucieka, a Cross wciąż nie posuwa się do przodu, co i rusz musi też znosić porwania i pobicia. Za dużo widział i za dużo wie, dlatego też w ramach kary Tygrys wykonuje wyrok na dziennikarce.

Morderca wydaje się bezkarny, współpracuje tak z bandytami, jak i z milicją, CIA czy przedstawicielami rządu. Alex już nie wie, komu tak naprawdę może zaufać, a na dodatek zaczynają się zamieszki skierowane przeciw ingerencji Amerykanów. Powrót do kraju, do którego zostaje zmuszony, jest dla niego wkroczeniem do piekła, bowiem wygląda na to, że Tygrys dobrał się tym razem do jego rodziny …

James Patterson jako mistrz gatunku i ojciec sukcesu Crossa doskonale wie, z czym jego bohater da radę się zmierzyć i jakie wyzwania przed nim postawić, by utrzymać czytelnika w napięciu. Mimo, iż „Tropiciel” to powieść szablonowa, nie wyłamująca się z konwencji szybkiej sensacji, to pasjonuje i wciąga. Z zapartym tchem śledzimy poczynania Alexa, dopingując go nieustannie i licząc na to, że tym razem również uda mu się przetrwać. W końcu niejedna jeszcze książka – mam nadzieję – z nim roli głównej przed nami.