Recenzja książki: Ten kraj

Recenzuje: Adrianna Michalewska

Dziwna to książka. Ciekawe, porozrzucane tu i ówdzie opowiadania, przeplatane osobistymi refleksjami, rozmieszczonymi bez planu, jak rodzynki w serniku. Dziwne te spostrzeżenia, te wspomnienia młodej kobiety, obserwującej zmiany w kraju, który podlega zmianom częściej niż pogoda. To opowieść o przeszłości, która minęła i wraca w formie wspomnień, zapachów, snów. Stare meble, prowokujące wspomnienia o rodzinnym domu, o świecie, jakże niedawnym, który dla narratorki już dawno przeminął, odszedł na zawsze, zniknął i nigdy nie wróci.

Ale to odejście, to dawne bycie, nie ma następstwa, nie zapowiada nowego, nie czekamy na zmiany, na poprawę, na lepsze i inne dni. Coś odeszło, ale nie warto nad tym wylewać łez. To stwierdzenie faktu, tak oczywistego jak wschód i zachód słońca. Podlegamy ciągłym przemianom, coś przychodzi i odchodzi, pozostawiając po sobie pył, zapach, oddech i nic więcej. Nikt się nad tym nie pochyli, nikogo poza narratorką to nie obchodzi. To ona opuszcza kraj i wraca do niego, lekko zawstydzona jakąś niepełnością Polski, jakąś jej ułomnością, wstydliwą i tajemną, której nie warto pokazywać obcym, bo i tak niczego nie zrozumieją.

Tego kraju trzeba dotknąć, poczuć, zrozumieć – te wszystkie blaszane kioski Ruchu, podziemne przejścia, twarze Jezusa frasobliwego, zimnego Bałtyku i wystanych meblościanek. Trzeba się w tym zanurzyć, posmakować, dotknąć. Zapytać bliskich o to samo, usłyszeć wciąż to samo, jak w bolero, utworze muzycznym, nieustannie odtwarzającym ten sam monotonny motyw. Mieszanka sentymentów, zadziwienia codziennością i mnóstwo pytań, czy to, co widzimy, jest naprawdę, a nie tylko w głowie narratorki.

To, co może być atutem tej książki jest też jej słabością. Pojawia się pytanie, co właściwie wspomina dziewczynka, która znowu nie urosła, która wyjeżdża i wraca, która jest wciąż w drodze i czasie, poszukująca stałych w zmieniającym się świecie. Dlaczego odmierza swoje kroki od Krakowa do Warszawy, od Bałtyku po góry? Po co podkreśla zmiany i stałe? Ten bardzo osobisty dziennik narratorki może niepokoić, może też prowokować pytania, czy takie teksty nie są zbyt intymne, aby je publikować i sprzedawać, niczym pocztówkowe opowieści o wszystkim?

Na te pytania każdy musi odpowiedzieć sam. Ja z przyjemnością sięgam po kolejne opowiadania, bawię się nimi, żongluję, przyglądając się własnym wspomnieniom. Ale jeśli ktoś nie lubi takich refleksji, nie znajdzie w książce Anny Arno wiele. Każdy, kto lubi się zatrzymać i obejrzeć po raz kolejny stary, zapomniany detal z przeszłości, na pewno się tym tekstem zachwyci.

Kup książkę Ten kraj

Sprawdzam ceny dla ciebie ...

Zobacz także

Zobacz opinie o książce Ten kraj
Autor
Książka
Ten kraj
Anna Arno
Inne książki autora
Tam, za kasztanami, jest świat. Paul Celan. Biografia
Anna Arno0
Okładka ksiązki - Tam, za kasztanami, jest świat. Paul Celan. Biografia

Pierwsza polska biografia wielkiego poety XX wieku Paul Celan - Żyd, wieczny tułacz, rodem z Czerniowców, rubieży kultur i języków - był jednym z...

Niebezpieczny poeta. Konstanty Ildefons Gałczyński
Anna Arno0
Okładka ksiązki - Niebezpieczny poeta. Konstanty Ildefons Gałczyński

Kim był ten poeta, który zapisał się w zbiorowej pamięci wierszami o zaczarowanej dorożce, ogórku, który nie śpiewa, i Teatrzykiem Zielona Gęś? Zielonym...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Smolarz
Przemysław Piotrowski
Smolarz
Babcie na ratunek
Małgosia Librowska
Babcie na ratunek
Wszyscy zakochani nocą
Mieko Kawakami
Wszyscy zakochani nocą
Baśka. Łobuzerka
Basia Flow Adamczyk
 Baśka. Łobuzerka
Zaniedbany ogród
Laurencja Wons
Zaniedbany ogród
Dziennik Rut
Miriam Synger
Dziennik Rut
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy