Recenzja książki: Sprężynek na tropie tajemnic. Ekologia

Recenzuje: Katarzyna Krzan

A gdyby tak nie wyrzucać śmieci bezmyślnie, tylko wykorzystywać je do ponownego przetworzenia? Idea, oczywiście, słuszna, dzieciaki uczą się o niej w szkole, segregacja śmieci nie jest im obca. A mimo to świat wcale nie jest mniej zanieczyszczony.

Agnieszka Frączek w swojej książce Sprężynek na tropie tajemnic w sposób oryginalny i praktyczny pokazuje, jak idee ekologii faktycznie, a nie tylko teoretycznie wcielać w życie codzienne. Jej bohater jest stworkiem stworzonym przez Antka z tego, co chłopiec znalazł w starej szufladzie: sprężyny z zepsutego zegara, starej solniczki, dwóch srebrnych widelców, nakrętki i zadrukowanego paska. Powstała w ten sposób niezwykła „zabawka”, która uczy się zasad recyklingu.

Cała rodzina Antka jest bardzo ekologiczna: mądrze segreguje śmieci, mama sama wyrabia płyn do mycia naczyń, stara się nie używać detergentów i ograniczać używanie samochodu, gdy nie jest to niezbędne. Tego wszystkiego uczy się Sprężynek. Przy okazji codziennych zakupów dowiaduje się on, ile rzeczy się marnuje, ile niepotrzebnych woreczków foliowych zabiera się ze sklepu tylko po to, by je zaraz wyrzucić, ile spalin tworzą jeżdżące po mieście samochody, karmiąc tym samym dymiącego smoka. Wreszcie - Sprężynek odkrywa, jak powinna wyglądać wycieczka do lasu, czego się nie powinno robić na polowaniu i jak prawidłowo wyprowadzać psa, by nie pozostawiał po sobie nieprzyjemnych śladów. Czytelnik uświadamia też sobie, co dzieje się z wodą, gdzie trafiają odpadki, jak dbać o przyrodę, co się dzieje ze starymi gazetami, potłuczonym wazonem, zgniecionymi puszkami.

A wszystko w postaci krótkich historyjek i zabawnych wierszyków, które sprawią, że ekologia przestanie być obcym pojęciem, a stanie się czymś bliskim. Szczególnie wierszyki przywodzą na myśl dobre tradycje Brzechwy i Tuwima. Dzięki rytmowi i odpowiedniemu doborowi słów łatwo wpadają w ucho, czyta się je z przyjemnością.

Sprężynek dowiaduje się, że proste, codzienne czynności mogą pozytywnie wpływać na środowisko i zmniejszać jego zanieczyszczenie. Gdyby tylko wszyscy świadomie do tego podchodzili, świat naprawdę mógłby być... czystszy.

Tempo narracji jest szybkie, a opowieść pełna treści, ilustracje dodatkowo potęgują efekt. Wiele z porad okazuje się bardzo przydatnych. Wystarczy zacząć myśleć bardziej globalnie. Nie ma tu nachalnej retoryki, jest za to prawdziwa troska o nasz świat i o to, co się z nim dzieje.