Recenzja książki: Przepowiednia

Recenzuje: Tala_1986

Vivere militare est *

Przepowiednia jest tomem rozpoczynającym trylogię Partholon. To kolejny z samodzielnych projektów amerykańskiej autorki – P. C. Cast; którą polscy czytelnicy poznali za sprawą cyklu „Dom Nocy”, napisanego przez pisarkę wspólnie z jej córką.

Główną bohaterką powieści jest Elphame. Jeszcze przed swoimi narodzinami została ona naznaczona przez boginię Epony. Dziewczyna właśnie z tego powodu czuła się od samego początku odmienna, tym bardziej, że w jest pół-centaurem. Z powodu błogosławieństwa i jej odmienności ludzie stronili od niej, tak samo jak ona od nich. Nikt, nawet rodzina, nie zdaje sobie sprawy z tego, jak bardzo ta sytuacja ciąży Elphame. Dlatego właśnie dziewczyna pragnie udać się na ziemie MacCallana, aby rozpocząć odbudowę tamtejszego zamku. Jednak El nie spodziewa się, że to właśnie tam spełnią się wszystkie jej marzenia i pragnienia. Nim do tego dojdzie, będzie ona musiała jeszcze przejść przez wiele ciężkich prób. Tym bardziej, że nad zamkiem wisi prastara przepowiednia, która naznaczona jest krwią. Czy El wyjdzie z kolejnych tarapatów obronną ręką? Warto przekonać się o tym, sięgając po tę książkę.

Od raz wypada powiedzieć, że wyobraźnia i talent pisarski Cast budzi podziw. Stworzyła ona zupełnie wyjątkowy świat, i to od podstaw. Nie znajdziemy tutaj nawet namiastki innych fantastycznych krain, które mieliśmy okazję poznać w innych książkach tego gatunku. Interesujący jest już choćby fakt, że pisarka postanowiła w swej opowieści rzucić nieco więcej światła na życie centaurów, o których w fantasy słyszymy raczej niewiele, choć często pojawiają się w tle popularnych opowieści. Z kolei powieściowi Fomorianie nieco przypominają wampiry, choć nieco nietypowe. Oczywiście, odczuwają one światłowstręt i ciągłą żądzę krwi, warto jednak istotom tym przyjrzeć się bliżej.

Akcji toczy się raczej jednostajnym i miarowym tempem, bez większych zrywów czy nadmiernego przyspieszania rytmu wydarzeń. Nie jest jednak z pewnością monotonna czy nudna. Język, jakim posługuje się autorka, jest bardzo barwny i plastyczny, a zarazem ogromnie prosty i przystępny. Za sprawą umiejętności autorki bardzo łatwo wnika się w świat powieściowy i czytelnicy wraz z bohaterami przeżywają zarówno dramatyczne wydarzenia, jak i najbardziej przyziemne czynności. 

Sporą zaletą powieści są również jej bohaterowie. Cast kreśli swoje postaci bardzo szczegółowo i interesująco. I choć czasem potrafią one czytelnika solidnie zirytować (wśród tych prym wiedzie Cuchulainn), to trzeba przyznać, że każda z nich ma własny charakter, motywacje, pragnienia i własną historię. Bohaterowie są tu bardzo różni, a jednocześnie doskonale się uzupełniają.

Przepowiednia to więc opowieść o miłości, przyjaźni, wyobcowaniu, poszukiwaniu własnego miejsca na świecie, a także o wierze, że można pokonać wszystko, nawet - szaleństwo. Pokusić się nawet można o stwierdzenie, iż jest to baśń pełna mistycyzmu, tajemnic i nacechowana mroczną atmosferą. To lektura, po której z niecierpliwością wyczekuje się kolejnego tomu tej historii. 

* łacińskie powiedzenie Seneki Młodszego, tłumaczone jako "Życie jest walką".