Simon Sebag Montefiore jest autorem nagradzanych książek historycznych. Kiedy zbierał on materiały do książek o Stalinie, przeprowadzał rozmowy z wieloma osobami aresztowanymi, co stało się inspiracją do napisania powieści Pewnej zimowej nocy. Książki, która doskonale łączy fikcję literacką z faktami historycznymi. Losy Stalina oraz innych działaczy przeplatają się z życiem bohaterów fikcyjnych, wymyślonych przez autora. Składają się na doskonałą całość, od lektury której nie sposób się oderwać. Mamy tu obraz niezwykłej miłości, skrywanej przed organami państwa w ponurych czasach panowania Stalina.
Andriej Kurbski wraz z rodzicami został zesłany na tułaczkę, jednak po kilku latach powrócił z matką do domu. Jego ojcu wrócić się nie udało. Andriej dostał od Kapitoliny Miedwiediewej ogromną szansę. Umożliwiła mu ona dostanie się do szkoły, w której była dyrektorem, choć chodziły do niej wyłącznie dzieci z bogatych i wpływowych domów. Właśnie tam Andriej poznaje dziewczynę, w której się zakochuje.
To Serafina Romaszkina – piękność, w której podkochiwali się wszyscy chłopcy. Jednak ona miłością darzyła tylko jednego człowieka – obcokrajowca, dla którego chciała opuścić kraj. Gdy wieść o tym dotarła do władz, dziewczyna trafiła na zsyłkę. Czy losy Serafiny i Andrieja jeszcze się splotą? Tego dowiedzieć się można z powieści.
Autor niezwykle sprawnie ukazuje realia radzieckiej szkoły w czasach rządów Stalina. Z jednej strony odnajdujemy tu pedagogów niezwykłych, traktujących nauczanie jako powołanie, a nie wyłącznie zawód. Nauczycielem literatury rosyjskiej był na przykład Benia Golden. Wszystkie jego wykłady zaczynały się od słów: Drodzy przyjaciele, kochani romantycy, smutni marzyciele. To wspaniały człowiek. Zarażał młodzież miłością do literatury. To za jego sprawą powstał Klub Niepoprawnych Romantyków, w którym uczniowie spotykali się i odgrywali sceny z Puszkina.
I tu następuje przełomowy moment. W trakcie jednego z takich spotkań padają strzały i ginie dwoje nastolatków – dziewczyna i chłopak. Tajna policja rozpoczyna aresztowania wszystkich uczniów, którzy mieli jakiekolwiek powiązania z ofiarami. Aresztowanie dotyczy nawet sześcioletniej dziewczynki! Władze uznały, że dzieciaki te były niebezpieczne i chciały zagrozić państwu. A trzeba zaznaczyć, że były to dzieci sowieckich dygnitarzy, osób bogatych i wpływowych. To Stalin decydował o tym, jak potoczyły się ich losy. Miał swoich „pupili”, jednak w każdej chwili można było popaść w niełaskę przywódcy i otrzymać dziewięć gramów ołowiu lub - w lepszym wypadku - zostać zesłanym.
Stalin dawał do zrozumienia że rodzina jest przywilejem, tak jak przywilejem było samo życie – jedno i drugie zależało od łaskawości partii. A partia to Stalin.
Powieść oparta jest na faktach, a obraz, jaki ukazuje czytelnikom Montefiore jest porażający. Wstrząsające jest to, jak ogromny wpływ miała na życie każdego obywatela władza radziecka. Czytając ją, można odnieść wrażenie, że Stalin miał wpływ nawet na myśli i sny obywateli radzieckich. Wydaje się on demiurgiem, złym bóstwem, które w każdej chwili może swych poddanych ułaskawić lub zniszczyć. W ten sposób powieść Pewnej zimowej nocy okazuje się nie tylko wciągającą lekturą, ale też szokującą lekcją historii. Między innymi dlatego warto po tę książkę sięgnąć.
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
