Recenzja książki: Pandemonium

Recenzuje: alison2

Pandemonium to druga część bardzo udanej serii dla młodzieży. Jej główna bohaterka, Lena, żyje w świecie, w którym miłość postrzegana jest jako straszna choroba. To ona jest źródłem cierpienia, czasem tak wielkiego, że człowiek popełnia samobójstwo. Na szczęście wynaleziono zabieg, dzięki któremu ludzie mogą się przed nią uchronić. Raz przeprowadzony, sprawia, że człowiek już nigdy więcej nie dozna tego niebezpiecznego uczucia, będzie doskonale obojętny na drugiego człowieka. Lenę również ma spotkać taki zabieg, jednak zanim do tego dochodzi, poznaje Aleksa. Między tą dwójką szybko rodzi się uczucie, skrzętnie skrywane przed innymi. Na krótko przed terminem zabiegu Leny, para decyduje się uciec. Niestety, najwidoczniej nie jest im pisane być razem. Jedynie dziewczynie udaje się wymknąć z Portland. Aleksa pogrążają płomienie...

W drugiej części przyjdzie czytelnikom śledzić poczynania Leny w Głuszy, pośród Odmieńców. Nawiązuje ona pierwsze znajomości, próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości, wciąż bardzo cierpiąc z powodu utraty Aleksa. Życie w Głuszy nie jest proste, często brakuje nawet najbardziej podstawowych środków do życia, ale przynajmniej pozbawione jest wszechobecnej kontroli. Dziewczyna wstępuje do ruchu oporu. Pod nowym nazwiskiem, z nowym życiorysem, pragnie walczyć o życie pełne emocji i miłości. Los sprawia, że jej drogi krzyżują się ze ścieżką Juliana, szefa młodzieżowej sekcji Ameryki Wolnej od Delirii. Co więcej: aby przetrwać, oboje muszą zapomnieć o tym, co ich dzieli. W przeciwnym wypadku mogą nawet starcić życie. Czy będą w stanie podjąć ryzyko i jak może skończyć się taka współpraca?

Pomysł przedstawienia miłości jako potężnej, zgubnej siły, z którą trzeba walczyć, jest naprawdę intrygujący. Stworzona wokół tego pomysłu historia okazuje się naprawdę udana, dlatego nie dziwi fakt, że seria cieszy się tak dużą popularnością. Naprzemienne ukazywanie wydarzeń z początku pobytu Leny w Głuszy i rozgrywających się współcześnie to zabieg udany, przykuwający uwagę i sprawnie budujący napięcie. W niektórych momentach można jednak odnieść wrażenie, że akcja mogłaby toczyć się zdecydowanie szybciej. Dopiero ostatnie strony porywają czytelnika, a zakończenie sprawi, że wielu czytelników z wyczekiwaniem wypatrywać będzie ukazania się trzeciej, ostatniej części serii. 

Wydaje się, że powieści Lauren Oliver to jednak propozycja przede wszystkim dla nastoletnich czytelników. Interesujący pomysł, perypetie - w dużej mierze miłosne - głównej bohaterki i sprawne budowanie napięcia to z pewnością atuty serii. Atuty, których nie sposób nie docenić.