Recenzja książki: Ognista

Recenzuje: Tala_1986

Jacinda nie jest zwykła nastolatką. Jej niezwykłość polega nie tylko na tym, że jest dragonką, czyli jedną z potomkiń smoków, potrafiących przybierać ludzką postać, ale także dlatego, iż jest jedyną ognioziejką w stadzie od ponad czterystu lat. Niestety, dla dziewczyny jest to największe przekleństwo. Cała starszyzna stada z jej alfą na czele uważa ją za własność grupy i próbuje planować całe jej życie. Jacinda nie chce się jednak poddawać i często łamie narzucane polecenia. Jednak ostatni wyskok mogła przypłacić życiem, które na szczęście zostało jej darowane przez młodego i przystojnego łowcę dragonów. Dziewczyna od tamtej chwili nie może o nim zapomnieć.

Ma jednak na głowie dużo gorszy problem, ponieważ za to, co zrobiła, grozi jej najgorsza kara z możliwych. Dziewczyna razem z matką i siostrą zmuszona jest do ucieczki. Szkoda tylko, że teraz jej mama próbuje za nią decydować. Chce bowiem, aby dragońska część Jacindy zaniknęła już na zawsze. Czy dziewczyna się podda? Jaką rolę w tej historii odegra Will? O tym trzeba przekonać się podczas lektury.

Ognista w wielu momentach bardzo przypomina Zmierzch Stephenie Meyer. On - mroczny i tajemniczy, w szkole stroni praktycznie od każdego i trzyma się z członkami własnej rodziny. Ona zakochuje się w nim od pierwszego wejrzenia i nie potrafi przestać o nim myśleć. Na jednej z lekcji siedzą razem - przynajmniej do pewnego momentu. Zbieżności fabularnych jest zresztą o wiele więcej, podobnie, jak zbliżona jest wymowa poszczególnych wątków. Po prostu tym razem nie mamy do czynienia z wampirami, lecz z dragonami i tym razem to główna bohaterka skrywa wielką tajemnicę. Ciekawy jest pomysł ukazania rasy dragonów - smoków skrytych w ludzkiej postaci.

Fabuła na początku wydaje się niezbyt interesująca. Autorka skupiła się na relacjach pomiędzy Jacindą i Willem, natomiast o dragonach wspomina niewiele, serwując szczątkowe tylko informacje. Napięcie budowane jest przeciętnie - miejscami wydarzenia toczą się błyskawicznie, miejscami fragmenty dłużą się niemiłosiernie. Na szczęście wady powieści rekompensuje nieco interesujące zakończenie. 

Bez wątpienia wadą powieści jest sposób prowadzenia narracji. Wydarzenia poznajemy z relacji Jacindy, która jednak jako narratorka wypada blado i płasko. Powieść wydaje się zupełnie wyprana z emocji. Nawet momenty, gdy tempo wydarzeń znacznie przyspiesza, narracje pozostaje raczej monotonna. 

Sporo wad i jedna właściwie zaleta - interesujący pomysł na stworzenie rasy dragonów. Chyba każdy z czytelników musi ocenić, czy to wystarczy, by sięgnął po tę powieść. Być może dodatkowych argumentów "za" dostarczą kolejne tomy serii, którą otwiera Ognista.