Recenzja książki: Noc śmierci

Recenzuje: Sylwia Szymkiewicz - Borowska

Drwiący śmiech śmierci

Aidan Flynn, trzydziestosześcioletni detektyw, były policjant i agent FBI, jest najstarszy z trójki rodzeństwa. Wraz z braćmi dziedziczy posiadłość, która - jak mówią okoliczne legendy - jest nawiedzona. Młodsi z braci, Jeremy i Zach, od pierwszego wrażenia zakochują się w tym domu. Aidan, bardziej sceptyczny, czuje, że z plantacją nie wszystko jest w porządku. Do tego na otaczającym dom balkonie widzi piękną kobietę, która po chwili znika. Wewnątrz natomiast spotyka zupełnie inną damę. Ostatecznie ulega namowom rodzeństwa i decyduje się rozpocząć prace nad renowacją domu. Równocześnie w dwóch różnych miejscach Nowego Orleanu, w tym na własnej plantacji, odnajduje ludzkie kończyny. Budzi się w nim instynkt detektywa i postanawia zacząć śledztwo na własną rękę. Niestety, miejscowe władze nie są skore do pomocy, wychodząc z założenia, iż kości pochodzą ze zniszczonych w trakcie huraganu Katrina grobów. Aidan nie poddaje się jednak i angażuje w sprawę własne rodzeństwo. Jakie będą jego rezultaty? Kogo będzie musiał poprosić o pomoc? Kto stanie na drodze naszych bohaterów? To tylko kilka pytań, na które odpowiedź znaleźć można podczas lektury powieści Noc śmierci

Książkę czyta się niemal błyskawicznie. Akcja pochłania czytelnika już od pierwszych stron, prezentując historię sprzed lat, która może zafascynować. Równolegle z wątkiem kryminalnym rozwijają się wątki obyczajowy oraz paranormalny. Głównym bohaterem zaczynają miotać sprzeczne uczucia, ale ostatecznie zwycięża jedno, to najważniejsze. Czy właściwe?

Noc śmierci to powieść niezła, choć nie rewelacyjna. Autorka gładko poprowadziła akcję, ale niektóre opisy wydają się tu zbędne i przydługie. Nie ma to jednak wpływu na całość fabuły. W powieści najbardziej interesujący wydaje się wątek paranormalny, pasjonujące są również liczne odniesienia do przeszłości rodziny. Powieść polecić warto przede wszystkim miłośnikom mieszania gatunków literackich. Powinna ona również przypaść do gustu osobom, które lubią, gdy autor swobodnie manipuluje w powieści czasem, przeplatając przeszłość z teraźniejszością. Powieść Graham to po prostu dobra lektura na leniwe, letnie wieczory.