Recenzja książki: Mosty na Wiśle

Recenzuje: book_matula Ann Wójcik

Z przyjemnością przedstawiam Wam książkę, która wciągnęła mnie swoją historią do tego stopnia, że nie mogłam zdjąć słuchawek nawet podczas prysznica. Zastanawiałam się, czy warto myć włosy, czy może lepiej zrobić to następnego dnia. Ostatecznie umyłam je dopiero dwa dni później. Przed Wami tytuł dostępny m.in. w aplikacji Legimi w formie e-booka i audiobooka. Opisów tej książki jest już sporo, więc dla tych, którzy lubią wiedzieć o czym jest książka, zachęcam do zapoznania się z nimi. Mega plusem (moim zdaniem) jest akcja rozgrywająca się w dwóch różnych czasach, które ostatecznie łączą się w jedno zaskakujące zakończenie. Jako fanka literatury dotyczącej II Wojny Światowej, tym bardziej pragnęłam poznać tę opowieść. Przyznaję, że po zobaczeniu okładki myślałam, iż to książka o tematyce religijnej, ale zwróciłam uwagę na to, że lektorem jest Filip Kosior, co skłoniło mnie do dokładniejszego zapoznania się z opisem (oczywiście nie na tyle, by zdradzić sobie fabułę).

 Z jednej strony mamy Kraków w 1939 roku, gdzie Hania i Estera, dwie przyjaciółki, zostają rozdzielone przez wojnę, a z drugiej strony mamy Kraków, 1993 r. Walentego Cichockiego, prowadzącego śledztwo dotyczące odkrytych zwłok niemieckiego turysty, ale to dopiero początek mocno zakręconej historii. Co mają wspólnego te zwłoki z czasów wojny? No chyba nie myśleliście, że zdradzę wam fabułę, ale jedyne, co ciśnie mi się na usta, żeby uszczknąć wam takie ziarenko historii to podpowiem, że kolekcjonerzy sztuki często gotowi są zrobić coś okropnego, żeby zdobyć najciekawsze, dawno zaginione dzieła sztuki.

Temat wojny, niezależnie od tego, ile lat minęło od jej wybuchu, zawsze budzi ból i niezrozumienie, co jest całkowicie zrozumiałe. To także czas, w którym mogło powstać wiele niedomówień i źle interpretowanych sytuacji, które później prowadzą do tragicznych konsekwencji. Kogo będą dotyczyć? Czy można wybaczyć błędy popełnione w przeszłości? Czy jedyną karą za nie jest śmierć? „… Wszyscy jesteśmy ofiarami ofiar…” – to zdanie nieustannie krąży mi po głowie po odsłuchaniu tej książki i muszę przyznać, że jest w tym wiele prawdy. Hania i Estera wiele straciły w trakcie tych złych lat, ale również wiele zyskały. Jak bardzo tamte wydarzenia potrafią wpłynąć na ludzką psychikę, przekonacie się, sięgając po tę książkę.

Z całego serca polecam.

Tagi: Kraków okupacja II Wojna Światowa