Recenzja książki: Mojra. Noc Wilczycy

Recenzuje: edytakkk

Finghin przystanął. Popatrzył na dziewczynę. Była naprawdę piękna. Teraz to zrozumiał: w miłości, jaką darzył ją jego własny magistel Erwan, nie było nic dziwnego. Każdy, kto ją spotkał, musiał się w niej choć trochę zakochać. Młody druid, chociaż jego serce wybrało Kaitlin, też nie był zupełnie nieczuły na niezwykły urok Alei. Podziwiał jej błękitne oczy, ciemne włosy, przydającą jej dostojeństwa piękną złoto-błękitną szatę, którą utkały jej elfy.

Jeśli poszukujecie trylogii o przyjaźni i miłości oraz o wielkiej przygodzie, seria ta jest idealną propozycją dla Was.

Alea, nastoletnia dziewczynka, którą niegdyś nazywano złodziejką, która nie miała domu, teraz jest sławna. Wszyscy o niej mówią, wielu ją uwielbia. Jedynymi jej przeciwnikami są władcy, którzy nie chcą zwrócić Gaeli wolności i spójności, ludzie, którzy dla władzy posuwają się do oszustwa i morderstwa, ludzie, którzy poświęcą wszystkich swoich podwładnych, by zdobyć to, czego pragną. Stanie przeciwko nim jedna dziewczyna - Córka Ziemi.

Powieść Loevenbrucka jest po prostu urzekająca, pełna emocji. Podczas lektury nie można nie uronić choć kilku łez. Wydarzenia opisywane na kartach książki okazują się tak prawdziwe, że można odnieść wrażenie, iż rozgrywają się obok nas, że jesteśmy ich świadkami. 

Nieco zbyt brutalne okazują się może sceny walki, choć ostatecznie dodają one tylko książce charakteru. Są naturalistyczne, bardzo wiarygodne. Co jednak ważne, Loevenbruck udowodnił, że potrafi pisać nie tylko o czynach brutalnych, okrutnych. Potrafi także wspaniale oddać słowa szczerej miłości, opowiedzieć o wierności, oddaniu i przyjaźni.

Historię opisywaną w książce poznajemy z różnych perspektyw. Dzięki temu bohaterowie i wydarzenia zyskują głębię - poznajemy ich motywacje, źródła, widzimy, że niektórzy popełniali błędy, ale tak naprawdę nie mieli złych zamiarów. Powieść niejednokrotnie zaskakuje. Napięcie rośnie tu ze strony na stronę, autor zaskakuje zwrotami akcji, a na ostatnich stronach wydarzenia nabierają tempa, które zapiera dech. Mojra. Noc wilczycy to po prostu godne domknięcie interesującej trylogii, po którą naprawdę warto sięgnąć.