Recenzja książki: Królewska guwernantka

Recenzuje: Patryk Obarski

Oczy całego świata zwrócone są dziś na brytyjską rodzinę królewską. Na początku maja koronowany został król Karol III, który na tę chwilę czekał przez ponad 70 lat. Przed nim w Opactwie Westminsterskim królową została jego matka – Elżbieta II, będąca dziś nie tylko najdłużej panującą władczynią Wielkiej Brytanii, ale także popkulturowym symbolem. Kim jednak Elżbieta była, nim stanęła na czele Zjednoczonego Imperium? O młodości królowej oraz jej nauczycielce w swojej książce opowiada Wendy Holden.

W powieści Królewska guwernantka poznajemy losy Marion Crawford, młodej kobiety, która właśnie kończy szkołę dla nauczycielek. Marion ma ogromne plany na przyszłość – jako nauczycielka chce pracować z najuboższymi, tym samym niwelując widoczne w edukacji różnice klasowe. Chociaż daleko jej do postulatów szerzonych przez komunistów, nie ma zamiaru zbliżać się do elitarnych szkół prywatnych, chociażby takich jak popularne Eton.

Nieoczekiwanie zostaje jednak poproszona o to, by zająć się edukacją… najmłodszych członków rodziny królewskiej. Dostrzeżona przez żonę przyszłego króla, Jerzego VI, zostaje poproszona o zajęcie się księżniczką Elżbietą oraz księżniczką Małgorzatą. Początkowo młoda nauczycielka waha się przed przyjęciem posady, ostatecznie – za namową matki oraz dyrektorki szkoły nauczycielskiej – przyjmuje złożoną jej propozycję. A za cel obiera sobie pokazanie księżniczkom, jak naprawdę wygląda życie poza pałacowymi murami.

Marion nie spodziewa się, że przebywanie w najbliższym otoczeniu królewskiej rodziny tak bardzo zmieni jej życie – zarówno zawodowe, jak i prywatne. A także sposób postrzegania tego, czym tak naprawdę jest brytyjska monarchia.

Najnowsza powieści Wendy Holden to fabularyzowana historia o autentycznej nauczycielce królowej Elżbiety II. Chociaż Królewska guwernantka nie zastąpi lektury biografii Marion Crawford, to książka swoim klimatem może przypominać nam oglądanie świetnego serialu The Crown.

Królewska guwernantka bardzo dobrze bowiem oddaje atmosferę początku lat 30. Przy tym Holden nie przedstawia jedynie lukrowanej opowieści na temat nauczycielki i małej Elżbiety, a zarysowuje znacznie szersze tło historyczne. W powieści przewijają się więc wątki związane z ruchami antymonarchicznymi, pojawia się kwestia coraz większego poparcia dla ruchów komunistycznych i faszystowskich. Holden dostrzega też problemy ówczesnej Wielkiej Brytanii, zmagającej się z nierównościami pomiędzy poszczególnymi klasami ekonomicznymi.

Zarówno w tło powieści, jak i w samą historię tytułowej bohaterki nietrudno uwierzyć. Wpływ ma na to nie tylko lekkie piór autorki, dzięki któremu powieść czyta się z dużą dozą przyjemności, ale również wkład Wendy Holden w wykonany research na temat realiów lat 30. i samej rodziny królewskiej. Chociaż więc Królewska guwernantka jest fikcją literacką, to autorka opiera się na niemałej bibliografii.

Powieść Holden idealnie wpisuje się w ostatni trend wydawniczy związany z publikacjami na temat rodziny królewskiej. Ta pozycja jednak nie przedstawia kolejnej wariacji na temat księcia Harry’ego, jego starszego brata – księcia Williama czy ojca – króla Karola III. Zamiast tego Wendy Holden opowieścią o guwernantce podkreśla, jak duży wpływ na losy kraju mieli ci, którzy przez większą część czasu pozostawali w cieniu brytyjskich royalsów.

Lektura Królewskiej guwernantki pozwala dostrzec także ogromną siłę edukacji. To od nauczyciela i wiedzy, którą przekaże swoim uczniom, zależy nie tylko to, jak potoczy się życie podopiecznych, ale także jak jego uczniowie będą patrzeć na świat i kształtować go. W przypadku nauczycielki przyszłej królowej – jak przekonała się o tym młodziutka Marion Crawford – zadanie to okazało się jeszcze ważniejsze.

Królewska guwernantka to interesująca powieść, w której autorka stara się odtworzyć losy opiekunki Elżbiety II. To publikacja, która z całą pewnością może zachęcić do szerszego poznania losu nauczycielki najdłużej panującej królowej Wielkiej Brytanii.

Tagi: obyczajowe