Recenzja książki: Kiedy śpisz
Recenzuje: alison2
Każdego dnia stykamy się z szeregiem najróżniejszych ludzi. Niektórzy z nich znacząco wpływają na nasze życie, jak choćby partner czy członkowie najbliższej rodziny. Inni pozostają w cieniu, stanowią jedynie tło w naszym zagonionym życiu. Nawet jeśli czasem zamienimy z nimi parę słów, zwykle już po kilku minutach zapominamy o ich istnieniu. Sprzątaczka na klatce schodowej, sprzedawczyni w kiosku, pracownik strzeżonego parkingu... Jaka byłaby Wasza reakcja, gdyby okazało się, że jedna z tych niewiele znaczących osób wpływa na Wasze życie bardziej, niż moglibyście przypuszczać? Osoba ta uważnie Was obserwuje, poświęca masę czasu, opracowując skuteczne sposoby uprzykrzania Wam życia. Ma dostęp do Waszego mieszkania, rzeczy osobistych, potrafi zjednać sobie zaufanie Waszych zwierząt tylko po to, by wykorzystać je przeciwko Wam. Co gorsza: być może każdego wieczora, gdy po męczącym dniu kładziecie się do łóżka, ona znajduje się już w pobliżu i czeka, by zmorzyć Was narkotykiem i przysporzyć Wam cierpień podczas snu...
Właśnie tym zajmuje się Cillian, konsjerż w nowojorskim apartamentowcu. Każdego dnia mężczyzna staje na krawędzi dachu, zastanawiając się, czy warto przeżyć jeszcze jeden dzień. Wizja wszelkich możliwych cierpień, jakie może dostarczyć innym osobom, jest dla niego wystarczającym powodem, by z dachu zejść i wprowadzić chore plany w czyn. Wyjątkowo dużo uwagi Cillian poświęca niejakiej Clarze, stanowiącej jego swoiste przeciwieństwo. O ile on sam nie potrafi zaznać w życiu szczęścia, o tyle Clara, lokatorka mieszkania 8A, to wulkan radości, który z uśmiechem na ustach stawia czoła drobnym przeciwnościom losu. Za sprawą swojej niespożytej witalności dziewczyna staje się głównym celem psychopaty. Czy uda mu się na stałe zetrzeć uśmiech z twarzy uroczej, rudowłosej dziewczyny?
Kiedy śpisz to najlepszy dowód na to, że nie potrzeba masy krwi i trupów, by w czytelniku wywołać uczucie przerażenia. O ile na początku poczynania psychopaty wydają się jedynie dziecinadą, głupimi wybrykami, o tyle w miarę lektury coraz bardziej utwierdzamy się w przekonaniu, że Cillian zdolny jest do każdej, nawet najbardziej wymyślnej złośliwości. Zaczynamy drżeć nie tylko o zdrowie Clary, ale również o schorowanych pupili starszej pani, o kalekiego młodzieńca, czy też o mężczyznę zupełnie nieświadomego faktu, że to właśnie za sprawą Cilliana jego życie wypełnia bolesna samotność. Im więcej dowiadujemy się o wyrafinowanych sposobach zadawania cierpienia Clarze, tym chętniej rzucilibyśmy książkę w kąt, jednak ciekawość okazuje się silniejsza. Czytelnik po prostu musi się przekonać, jak daleko posunie się psychopata.
Nie da się ukryć, że ten hiszpański thiller podejmuje szalenie ciakawy, intrygujący temat. Obsesyjne dążenie do samodestrukcji, połączone z wyjątkowym upodobaniem do zadawania cierpienia drugiej osobie to motywy, które silnie oddziałują na wyobraźnię czytelnika. Choćby z tego powodu książkę czyta się nadzwyczaj szybko, wiele osób z pewnością sięgnie również po ekranizację, stworzoną przez Jaume Balagueró i Paca Plazę. Książka posiada jednak dość istotną wadę – bardzo prosty język. Być może ma on odzwierciedlać sposób myślenia głównego bohatera. Szkoda jednak, że w ten sposób praktycznie wszystkie postaci, jakie spotykamy na stronicach książki stają się mało wyraziste i trudno wzbudzić w sobie bardziej emocjonalny stosunek do nich. Również proces stopniowania napięcia nie jest szczególnie efektowny - właściwie wszystko sprowadza się do pytania, czy psychopada osiągnie swój cel. Dlatego o ile pod względem akcji książka sprawdza się znakomicie i kolejne strony czyta się z zapatrym tchem, o tyle charakterystyka postaci pozostawia sporo do życzenia, a lekturze towarzyszy poczucie niedosytu.
Mimo to powieść Kiedy śpisz zasługuje na uwagę - szczególnie miłośników gatunku. Przerażająca i intrygująca, zapewne dostarczy czytelnikom wielu emocji i na dłużej pozostanie w ich pamięci. Oby tylko opisywane w niej wydarzenia na zawsze pozostały w obrębie fikcji...
