Recenzja książki: Grimpow: Sekret ośmiu mędrców

Recenzuje: Autor X

Kiedy Grimpow wyszedł z domu i potknął się o trupa rycerza, nie wiedział jeszcze, jak niezwykły ciąg zdarzeń właśnie zapoczątkował. Tajemniczy kamień, znaleziony przy zmarłym sprawił, że zwłoki zniknęły bez śladu, a tytułowy bohater powieści zdobył dar mądrości. Odtąd Grimpow, nieuczony, ba – niepiśmienny – potrafi odczytywać zaszyfrowane nieznanym pismem treści, rozwiązywać skomplikowane kryptogramy czy poznawać i rozumieć zdobycze filozofii. Grimpow decyduje się na podjęcie ryzykownej wyprawy. Czuje się spadkobiercą misji zmarłego rycerza, zwłaszcza że znaleziony przy zwłokach kamień ujawnia swą moc tylko w obecności Grimpowa. Ale droga, którą nasz bohater ma podążać, jest długa i niebezpieczna. Najeżona pułapkami, zagadkami i zagrożeniami. Czasami Grimpow będzie musiał ukrywać się w tajnych klasztornych izbach, czasami będzie udawał kogoś innego... ale dzięki sprytowi, rezolutności i mocy płynącej z posiadania magicznego kamienia niejednokrotnie uniknie śmierci. Grimpow odkrywa sekrety zakonu templariuszy. Stopniowo, rozwiązując kolejne zagadki, brawurowo wyjaśniając wątpliwości, wykorzystując każdy najmniejszy ślad niezatarty jeszcze przez inkwizytorów, podąża ku przeznaczeniu, by wypełnić misję zmarłego rycerza. Przygody Grimpowa to barwna, wciągająca opowieść. Niekiedy potrafi zmrozić krew w żyłach, innym razem bawi, zaskakuje i zajmuje. Przy „Grimpowie” nie ma czasu na nudę. Wydarzenia zmieniają się jak w kalejdoskopie, a czytelnicy mogą wraz z bohaterem próbować rozwiązywać niektóre zagadki, chociaż przecież „zawsze natkniesz się na pytanie, na które nie znajdziesz odpowiedzi”. Niezwykłe opisy przenoszą uwagę odbiorców raz po raz z ośnieżonego górskiego lasu do opactwa, czy na turniej rycerski. Relacje z tych miejsc stanowią duży plus książki i uprzyjemniają lekturę. Odwieczna i wykorzystywana przez wielu pisarzy opowieść o szukaniu kamienia filozoficznego odżywa i w „Grimpowie”. Ale realizacja tego motywu wzbudza ciekawość i podsyca zainteresowanie, staje się atutem powieści. „Grimpow” przenosi nas w magiczny świat, pełen – z jednej strony – realiów mrocznego średniowiecza, z drugiej zaś – wypełniony fantastyką. Świetnie opracowane, zręcznie wplecione w fabułę legendy i dawne wierzenia wzbogacają książkę, czyniąc ją jeszcze bardziej wciągającą. Lekkość narracji i wyraźna sprawność warsztatowa autora przekładają się na przyjemność czytania. Książka jest napisana dowcipnie, przystępnie i z pewnością zainteresuje nie tylko wielbicieli powieści fantasy, ale też i tych, którzy dotąd z fantastyką nie mieli nic wspólnego.