Recenzja książki: Fortepian

Recenzuje: Patryk Obarski

Z rodziną dobrze wypada się jedynie na zdjęciach? O relacjach międzyludzkich, ale także chęci pogodzenia miłości z pragnieniem osiągnięcia zawodowego sukcesu pisze Gaja Kołodziej w swojej najnowszej powieści Fortepian.

Seweryna Nuta jest przykładem prawdziwej businesswoman. Z wielkim powodzeniem prowadzi prywatną szkołę muzyczną, która przed laty założona została przez jej matkę, Konstancję. W czasie pracy w Konwersatorium Muzycznym, a później – zarządzając nim, Seweryna na własnej skórze przekonała się, że w jej życiu najważniejsze jest nieustanne utrzymanie kontroli nad rodzinną firmą, nawet kosztem poświęcenia swojego życia prywatnego.

Innego zdania jest Julia, młodsza siostra Seweryny. Fotografka, nie potrafiąca zagrzać nigdzie stałego miejsca i pracująca na całym świecie, jest lekkoduchem, co stanowi źródło nieustannego konfliktu pomiędzy nią a resztą rodziny. Bogusz z kolei, choć posiadający podstawowe wykształcenie muzyczne, zdecydowanie nie marzy o kontynuowaniu rodzinnych tradycji i zamiast na scenie Konwersatorium, znacznie lepiej czuje się na maklerskiej giełdzie. Nie rozumie także decyzji podejmowanych przez siostry i matkę.

Wkrótce szkoła muzyczna obchodzi swój jubileusz, w którym udział weźmie cała rodzina założycielska. Szybko okazuje się, że to wydarzenie zapoczątkuje zmiany w życiu rodzeństwa.

Gaja Kołodziej tworzy przesyconą emocjami rodzinną historię, w której nie brak skandali, konfliktów i tajemnic. W Fortepianie muzyka poważna łączy się ze światem wielkich pieniędzy i niespełnionych marzeń.

Fortepian jest powieścią obyczajową, w której autorka tworzy rozbudowane portrety członków bogatej rodziny Nutów. Gaja Kołodziej pokazuje, że często nazwisko-marka stanowi jedynie fasadę, wizerunkowy spektakl, tworzony dla opinii publicznej. Tę ułudę autorka konfrontuje z życiowymi problemami, z którymi zmagają się Seweryna, Julia i Bogusz oraz ich bliscy.

Tytuł nowej książki Kołodziej nie jest przypadkowy. To właśnie od fortepianu wszystko się bowiem zaczęło i to na fortepianie zbudowane jest imperium rodziny Nutów. Autorka pokazuje, że chociaż budowanie własnej firmy z pasją może być satysfakcjonujące, to utrzymanie wysokiej pozycji – w biznesie, ale i w życiu – bywa niezwykle trudne.

Ciekawym zabiegiem w powieści Gai Kołodziej jest także umieszczenie bohaterów na małej, zamkniętej przestrzeni Konwersatorium Muzycznego oraz w czasie jednego jubileuszowego wieczoru. W punkcie centralnym opowieści pozostaje Seweryna, dyrektorka szkoły i największa protegowana głowy rodu, wokół której krążą pozostali bohaterowie. A to, jak można się domyśleć, prowadzi do licznych spięć i konfliktów pomiędzy członkami rodziny.

Gaja Kołodziej pokazuje, że chociaż z rodziną łączą nas więzi krwi, tak naprawdę jej członkowie nie muszą mieć ze sobą zbyt wiele wspólnego. Różnią nas nie tylko zainteresowania i charaktery, ale – przede wszystkim – wyznawane życiowe wartości. Podporządkowanie się oczekiwaniom innych nie doprowadzi do oczekiwanej harmonii i ideału, a nieustającej frustracji i osobistych tragedii.

Fortepian to rodzinna saga w miniaturze. Na przykładzie rodziny Nutów przekonujemy się, że nie zawsze musimy znać prawdziwe oblicze naszych bliskich, bowiem by zrozumieć innych, musimy sami zdjąć maski, które sami sobie nakładamy.

Tagi: Literatura obyczajowo-rodzinna bóg