Recenzja książki: Dwa serca

Recenzuje: Justyna Gul

Nie moje serce

Życie po przeszczepie serca nigdy nie jest łatwe. Ciągły lęk o odrzucenie organu, nieustanne branie leków i dojmująca samotność, spotęgowana jeszcze społecznym niezrozumieniem i nieuzasadnionymi obawami w kontaktach z chorym. Do tego dochodzi świadomość, że aby dostać serce, ktoś musi umrzeć.

Dla Becky Simmons, bohaterki wciągającej i niezwykle wzruszającej powieści (nie)tylko dla młodzieży Dwa serca moment przeszczepu stał się początkiem nowego życia. Jednak trudno jest jej poradzić sobie z faktem, że ktoś oddał życie, by ją ocalić. Autorka, Laura Summers, w powieści opublikowanej nakładem wydawnictwa Akapit Press porusza niezwykle kontrowersyjne tematy, nie ograniczając się wyłącznie do tematu choroby czy przeszczepu, ale omawiając kwestię wykluczenia przez otoczenie i ran, jakie można zadać samym słowem. To książka, która uwrażliwia nie tylko na krzywdę innych, ale i na to, co niewidzialne i naukowo niepotwierdzone – na subtelne zmiany osobowości, jakie obserwują ludzie po przeszczepach organów.

Becky dwa lata czekała na chwilę, kiedy będzie mogła odzyskać dawne życie bez ograniczeń i bez strachu o każdy kolejny dzień. Nigdy jednak nie sądziła, że nie dość, że nic już nie będzie jak dawniej, to jeszcze zmieni się ona sama. Nastolatka przestaje jeść mięso, gruntownie przemeblowuje pokój, znakomicie gra w hokeja, choć nigdy wcześniej nie trzymała kija w ręku. Ale najdziwniejsze jest to, że wraz z nowym organem pojawiają się też wizje, urywki wspomnień i obrazy ludzi oraz miejsc. Widuje także chłopaka z wykrzywioną gniewem twarzą, który śmiertelnie ją przeraża. Panika jest jeszcze większa, kiedy spotyka go w końcu w parku, do którego przywiodła ją dziwna tęsknota i wizja. Okazuje się, że piętnastoletni Sam właśnie stracił przyjaciela, zatem towarzystwo dziewczynki jest dla niego prawdziwą przyjemnością. Co więcej, oboje mają wrażenie, jakby znali się od lat. Niemożliwe? 

Motyw cierpienia, śmierci czy dylematów związanych z wyrażeniem zgody na przeszczep organów i samym przeszczepem jest bardzo rzadko poruszany w literaturze, szczególnie w książkach kierowanych do młodzieży. Tymczasem tak istotna jest wiedza na temat możliwości, jakie stwarza zgoda na pobranie organów w przypadku nagłego zdarzenia czy nawet na temat emocji drugiego człowieka. W szkole Becky pada ofiarą ataku ze strony niewychowanych i egocentrycznych uczniów, Summers ukazuje również znakomicie proces odsuwania się całej grupy od dziewczynki. Niezwykły jest także splot wydarzeń z życia dawcy serca z życiem samej Becky. Jej wizje nie są bowiem objawami szaleństwa, ale czymś, co nazywane jest pamięcią komórkową, mimo, iż konwencjonalna medycyna nie potwierdziła ostatecznie istnienia takiego zjawiska. Służą one rozwiązaniu pewnej sprawy, która gnębiła dawcę – chłopaka, którego ostatnie chwile dziewczyna przy pomocy Sama pragnie odtworzyć. Czy jej się to uda? Czy dzięki temu odnajdzie dawną siebie? Kto wie - może nowe serce stanie się rzeczywiście początkiem nowego etapu w jej życiu? Etapu wypełnionego miłością? Niezależnie od odpowiedzi na te pytania, pewne jest, że Dwa serca są pozycją wyjątkową, która powinna służyć zarówno młodzieży, jak i nauczycielom, stanowiąc pretekst do rozmów na trudne i bolesne tematy, w domu pozostające zazwyczaj tabu.