Lato opowieści
Laura Summers

Sięgnęłam po tę książkę w ciemno, bo nie znalazłam żadnych jej recenzji, a opis z tyłu okładki niezbyt dużo mówi. I niestety się zawiodłam. Książka opowiada o dwóch siostrach, Ellie i Grace, które razem ze swoją matką uciekają z domu przed ich własnym ojcem, który znęca się nad całą rodziną. Dziewczyny razem z mamą próbują ułożyć sobie życie na nowo i zapomnieć o problemach, ale nie będzie to takie proste. Książka nie jest zła, ale według mnie jestem chyba troszeńkę za stara do jej czytania. Jest raczej do młodszych nastolatek i mniej wymagających czytelników. Owszem, porusza ważne problemy, ale ja przeczytałam już wiele tego typu powieści i z każdą taką pozycją poprzeczka jest coraz wyżej. Tutaj brakowało mi głębi, lepszego rozwinięcia wątków. Trochę tak po łepkach jest to wszystko napisane. A może ja jestem zbyt wymagająca? Przejdę teraz do bohaterów i przyczepię się, bo są niezbyt dokładnie wykreowani. Brakowało mi w nich jakieś takiej oryginalności, czegoś, co pozwoliłoby mi ich zapamiętać na dłużej. Liczyłam na tematy do rozmyślań, a tego niestety nie zaznałam. Owszem, temat, jaki porusza autorka jest ważny i trzeba o tym mówić, bo przemoc w rodzinie jest coraz częstszym zjawiskiem. Mnie jednak nie spodobała się sama forma. No i jeszcze ta okładka, która nijak pasuje do treści, tytuł zresztą podobnie. Może młodszymi czytelnikami ta książka wstrząśnie, mnie jednak nie zaskoczyła niczym, za serce też szczególnie mnie nie chwyciła. Czytało się ją szybko i całkiem przyjemnie, ale na długo w mojej głowie nie zostanie. Dla mnie jest przeciętna. kingaczyta.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bo zupa była za słona!

„(…) Nikomu nie wolno tak naprawdę zaufać, bo wszyscy tylko udają. A niektórzy są w tym naprawdę dobrzy. Tylko, że nagle, niespodziewanie potrafią zmienić się w potwora” – takich słów nie powinna wypowiadać nastolatka. Takich słów nie powinien nikt nigdy wypowiadać, bowiem znamionują one bolesne doświadczenia i są dowodem na dysfunkcje jednej ze sfer życia. Niestety zbyt często zdarzają się takie przypadki, że w czterech ścianach rozgrywa się tragedia, że dom rodzinny przypomina piekielną otchłań.

Przemoc w rodzinie, zarówno fizyczna, jak i psychiczna, to wstydliwy sekret. Zazwyczaj osoby będące ofiarami robią wszystko, by prawda o ich życiu nie wyszła na jaw. Kieruje nimi wstyd, ale także i strach przed ewentualnymi konsekwencjami prawdy. Dlatego są skłonni do największych poświęceń, by tylko chronić oprawcę, a w ich rozumieniu – by chronić siebie. W efekcie agresor czuje się bezkarny i wie, że schwytał swoje ofiary w pułapkę strachu, że wygrał …

Siostry Ellie i Grace Smith mają swoje sposoby na to, by ukryć prawdę, by nikt nie dowiedział się, że ich ojciec jest potworem. O tym, jak wygląda eskalacja przemocy w rodzinie i w jaki sposób dziewczynki radzą sobie z despotycznym ojcem, przeczytamy w powieści Laury Summers. „Lato opowieści”, opublikowane nakładem wydawnictwa Akapit Press, to nie tylko wciągająca lektura dla młodzieży, ale również książka mądra i ważna. Przełamuje bowiem barierę milczenia i udowadnia, że ucieczka przed prawdą nie jest rozwiązaniem. Dopiero stawienie jej czoła i szukanie pomocy u innych, a przede wszystkim brak zgody na deprecjonowanie i użycie przemocy fizycznej, przynosi oczekiwane efekty.

Każda z sióstr Smith jest inna – Grace to dorastająca piękność obdarzona rozlicznymi talentami, począwszy od gry na skrzypcach po umiejętności manualne. Jej pragnieniem jest zostać projektantką mody, choć ojciec zdecydował już o jej dalszej karierze, wybierając stomatologię. Ellie jest obdarzoną bujną wyobraźnią trzynastolatką z kompleksami, która w przeciwieństwie do wciąż milczącej siostry, nie waha się snuć niezwykłe historie na temat rodziny. Obie jednak cierpią tak samo widząc upokorzenie matki i kolejne siniaki pojawiające się na jej twarzy czy szyi. Ich ojciec całkowicie zdominował rodzinę, wszystko musi być dokładnie tak, jak sobie tego życzy. Matka biernie poddaje się tej presji, dlatego z takim zdziwieniem dziewczynki przyjmują nagły bunt.

Ucieczka z Londynu jest szansą na lepsze życie, ale czy na pewno? Przecież nie mają ani pieniędzy, ani tak naprawdę planów na życie bez ojca. Okazuje się jednak, że z dala od toksycznego środowiska i despotycznego mężczyzny wszystkie trzy radzą sobie doskonale. Wciąż zalękniona matka zaczyna wierzyć w swoje możliwości, odkrywa też drzemiący w niej talent kulinarny. Realizuje się pomagając w małej knajpce nad brzegiem morza i po raz pierwszy od lat się uśmiecha. Grace jak zwykle chowa się za zasłoną milczenia, choć pojawia się w jej otoczeniu pewien chłopak, którego nie tylko nie zraża zachowanie dziewczyny, ale który bezustannie próbuje się do nie zbliżyć. Natomiast Ellie po raz pierwszy w życiu ma grono przyjaciół i choć te relacje oparte są na kłamstwie dotyczącym jej samej oraz jej rodziny, to dziewczynka nie chce zrezygnować z tej kruchej szansy na normalność.

Który ze sposobów ucieczki jest najlepszy? Czy udawanie, że poprzednie życie nie istniało, jak robi to mama? A może milczenie Grace? Kłamstwa Ellie? O tym, jak potoczą się losy sióstr przekonacie się podczas lektury książki „Lato opowieści”. Autorka z wyjątkowa delikatnością, wyczuciem, przedstawia problem, z jakim tak naprawdę borykają się nie tylko bohaterki, ale też dziesiątki czytelniczek. Umiejętnie prowadząc akcję pokazuje możliwe modele zachowań ofiar, a także wachlarz metod agresora, zwracając przy tym uwagę na problem. Wartka akcja, narracja prowadzona przez Grace i Ellie są gwarancją języka dopasowanego do młodego odbiorcy, a jednocześnie zapewniają intensywność emocji płynących z każdej strony. To sprawia, że powieść Laury Summers powinna być jedną z tych książek, które warte są nie tylko lektury, ale i szeroko zakrojonej dyskusji, prowadzonej na forum klasy czy nawet rodziny. Wierzę, że pomysłowe siostry dodawać będą odwagi i zachęcać do walki z przemocą, której nie można tolerować w żadnej postaci!

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)