Każdy będąc dzieckiem zadaje różnorakie pytania i niekiedy nie otrzymuje pełnych odpowiedzi. Do prawdy dochodzimy sami podczas dorastania, bowiem wtedy łatwiej nam jest zrozumieć pewne rzeczy. Niemniej należy być ciekawym otaczającego nas świata, gdyż tylko wtedy będziemy wiedzieć, co jest wartościowe i o co należy dbać.
Zarys fabuły
W książce spotykamy mały Dąbek, który rośnie w lesie wraz ze swoją rówieśniczką Topolą. Polny Wiatr zachęcał go do opuszczenia lasu i podróży w świat, natomiast Leśny Wiatr wskazał dlaczego powinien zostać, wśród najbliższych. Podczas dorastania miewał różne zagwozdki i zawsze zwracał się o radę do swej ciotki starej Sosny. Najstraszniejsze opowieści jakie słyszał dotyczyły ludzi, którzy zaśmiecali jego środowisko i na samą myśl budził się w nim lęk, który hamował, by dodawać otuchy swej przyjaciółce. Czego dowiedział się Dąbek i jakie wyciągnął z tego wnioski? Czy wszyscy ludzie zachowywali się w lesie nieodpowiednio? Jaką prawdę odkrył Dąbek o trzęsących się listkach Topoli? O tym w książce „Dąbek” autorstwa Wioletty Milewskiej.
Rodzina
Książka zawiera mnogość przesłań, które podczas lektury z dzieckiem warto byłoby omówić. Jednakże najistotniejszym dla mnie zagadnieniem jest rodzina, gdyż jest to najważniejsza grupa społeczna dla każdego człowieka. Dąbek był kuszony wielkim światem pełnym różnych atrakcji, ale pomimo tego wybrał mądrze i został wśród swoich. Przedstawiony obraz może sugerować dziecku, że wszędzie może być dobrze, ale w domu jest najlepiej, ponieważ tylko rodzina i przyjaciele zapewnią nam bezpieczne i pełne wartości życie. Zawsze możemy uzyskać od niej cenne rady, a także wsparcie, jakim chociażby wykazywał się bohater względem Topoli. W realnym świecie często warunki gospodarcze zmuszają nas do wyjazdu, ale pamięć o swym pochodzeniu powinna zostać w sercu i nie należy zapominać o wspaniałych chwilach, jeśli takowe były podczas naszego dzieciństwa.
Tolerancja
Kolejnym równie istotnym elementem książki jest tolerancja różnorodności, której świadkiem był Dąbek. Zadawał ciotce pytania, dlaczego jego rówieśniczka jest inna, a potem będąc nieco starszym sam dostrzegał różnice dotyczące liści i kory poszczególnych drzew. Takie same spostrzeżenia miał odnośnie ludzi, których kiedyś zaobserwował. Niemniej liczy się wnętrze, które może łączyć dwie pozornie odmienne od siebie osoby. Inną rzeczą jest to, jakby świat nudno wyglądał, gdyby każdy zewnętrznie był taki sam. Toteż warto zrozumieć, że należy szanować ludzi, pomimo iż różnią się od nas, bo każdy ma prawo do bycia takim jakim chce być.
Podsumowanie
Książeczkę czytało mi się z przyjemnością i z pewnością wykorzystam ją w pracy z dziećmi, gdyż oprócz tych dwóch najważniejszych przesłań pojawiają się też inne, co niewątpliwe może pomóc we właściwym kształtowaniu młodego człowieka. Pozycja jest bogata w leśne ilustracje przedstawiająca głównie drzewa i zwierzęta, ale pojawiają się też i inne elementy jak chociażby grzyby, czy ludzie. Okładka ukazująca parę przyjaciół nawiązuje do Dąbka i Topoli, a kolorystyka jest na tyle przyjemna, iż przyciągnie każdego czytelnika. Gorąco polecam tę bajkę wszystkim dzieciom, bowiem oprócz wspaniałej historii można dowiedzieć się z niej o wielu istotnych rzeczach, zjawiskach związanych z otaczającym nas światem.
Za egzemplarz do recenzji dziękuję autorce Wioletcie Milewskiej.
„Znaki życia” to przejmująca powieść obyczajowa, która pozwoli nam poznać trzy bohaterki, zamieszkujące mazurską wieś: Malwinę, Sylwię i Wiktorię...
Słuchaj swojego wewnętrznego głosu, a dowiesz się, jaką tajemnicę chce ci powierzyć Trzy kobiety, trzy traumy, trzy zwykłe-niezwykłe historie. Malwina...