Obowiązek szkolny spełnić trzeba. By zwiększyć efektywność nauczania, a także by dzieci oraz nastolatków z depresją i zaburzeniami lękowymi było coraz mniej, należy zmienić obecny system edukacji. Jak tego dokonać i czy jest to w ogóle możliwe? Skuteczne rozwiązania podsuwa autorka książki Cała nadzieja w szkole, zapewniając, że Polska oświata może być wspaniała.
Biorąc pod uwagę obecny stan polskiej oświaty (wraz ze zbyt dużą ilością negatywnych przeżyć uczniów), zaproszeni przez Justynę Suchecką eksperci z różnym doświadczeniem edukacyjnym przedstawiają swoją wizję przyszłości, tworzą własne koncepcje pracy, wprowadzają innowacje pedagogiczne, dzielą się doświadczeniem, a także przekonują o konieczności wprowadzania zmian, których wymaga polski system oświatowy. Wypowiadając się z całkowitym przekonaniem, dostrzegają kryzys uwagi (wraz z deficytem troski), przyglądają się kwestii zakazu używania w szkołach telefonów, walczą ze szkolną biurokracją i związanym z nią brakiem zaufania, doceniają nauczycieli, podkreślają rolę kompetencji społecznych oraz potrzebę pogłębienia wiary w naukę. Ustosunkowują się również do kwestii ekokształcenia, edukacji globalnej i włączającej, egzaminowania oraz stworzenia szkoły wielokulturowej, gdzie odkrywanie przez uczniów historii regionalnej i współczesnej uczyć ich będzie postaw patriotycznych, natomiast rozwijanie kompetencji ruchowych poprawi zdrowie, samopoczucie oraz kondycję fizyczną uczniów. Wszystkie te rozważania łączy nowa wizja edukacji sensownej i nauki bez stresu oraz marzenia o szkole, do której nauczyciele i uczniowie chodzić będą z radością.
Treść książki Cała nadzieja w szkole skupia się na tym, co ważne: otwiera oczy, pobudza do refleksji, krytykuje, motywuje, uświadamia naglącą potrzebę tworzenia edukacji mającej sens. Posiłkując się zdaniem pedagogów, psychologów, terapeutów, edukatorów, socjologów i specjalistów z zakresu higieny cyfrowej, Justyna Suchecka snuje śmiałe wizje edukacyjne, poszukuje najlepszych rozwiązań, sposobów działania oraz metod pracy z uczniami. Przedstawia rezultaty prac warsztatowych, wyniki badań, dane z raportów oraz efekty tematycznych dyskusji. Przytacza wypowiedzi nauczycieli, dzieli się spostrzeżeniami, wymienia niepokojące konsekwencje, ale i wyzwania, strategie, kampanie oraz inicjatywy. Stawia pytania i poszukuje najlepszych odpowiedzi, opisuje konkretne przypadki (niektóre historie urastają do rangi anegdot), przytacza liczby oraz dane statystyczne. Porównuje polski system oświaty ze stanem edukacji europejskiej (warto wziąć pod uwagę rozwiązania oraz regulacje wprowadzane przez placówki edukacyjne innych krajów). Pomocą służą przypisy wyjaśniające i bibliograficzne (pozycje drukowane, adresy stron internetowych) oraz zamieszczone na końcu każdego rozdziału Lektury uzupełniające. Symbolizujący nadzieję, a przewijający się tu i ówdzie jasnozielony kolor (okładka, pierwsze strony rozdziałów, tytuły, podtytuły, fragmenty tekstu szczególnie warte zapamiętania, numeracja), pozwala mieć nadzieję, że Polska oświata może być wspaniała.
Oddana do rąk czytelników przez Wydawnictwo W.A.B. publikacja, przedstawiając rzeczywisty obraz obowiązującego w naszym kraju systemu oświatowego, zachęca do zrewolucjonizowania myślenia o szkole, co umożliwi stworzenie lepszych miejsc do nauki i rozwoju młodych ludzi.
To nie jest poradnik. Rozmówcy i rozmówczynie Sucheckiej dzielą się swoimi doświadczeniami z czytelniczkami i czytelnikami, by pokazać m.in. jak radzić...
Młodzi, odważni, zaangażowani, wytrwali! Udowadniają, że nie trzeba czekać, żeby zmienić świat. Piotrek narysował robota z tyłu zeszytu...