Recenzja książki: Araf

Recenzuje: Joanna Żelazny

Araf to stan ducha. To jednocześnie niebo i piekło. Wyobcowanie, zagubienie i zagmatwanie.

Omer - doktorant nauk politycznych, wyluzowany turecki kobieciarz, który niczym kameleon wtapia się w nowe środowiska, w jakich przychodzi mu żyć.

Gail - ekscentryczna, biseksualna Amerykanka ze skłonnościami samobójczymi. Kobieta zagubiona i uwięziona w swoim ciele i kraju.

Abed, biotechnolog, który dobro innych przedkłada nad własne. Człowiek, którego stereotypowe postrzeganie Arabów rani głębiej niż sztylet wbity w plecy.

Piyu, hiszpański aspirujący dentysta, który lęka się ostrych przedmiotów. Toczący walkę z bulimią Alegre oraz niepokojem o jej latynoskich krewnych.

Pięcioro obcych, a zarazem bliskich sobie ludzi, których losy przecinają się na różnych etapach ich życia, toczy walkę z wykluczeniem i poszukuje własnej tożsamości oraz przynależności. Zawieszeni w stanach poplątanych emocji, podróżując między młodością a dojrzałością, szaleństwem a poszukiwaniem spokoju, ulegają presji, natłokowi wrażeń i obsesjom wiszącym nad społeczeństwem.

Araf to powieść, która opisuje nie tylko współczesną walkę z rasizmem, stereotypami i wrogością. To historia, która porusza istotne kwestie, jak prawa kobiet czy wolność wyrażania siebie. Elif Shafak oddaje głos tym, którzy są zbyt przerażeni, aby się odezwać. Przytacza opowieść o wyprawie w poszukiwaniu nadziei, miłości, przyjaźni, tolerancji. Autorka prowokuje swoich czytelników, zmuszając ich jednocześnie do przemyślenia spraw, które nie dotyczą ich na co dzień. Skłania do zastanowienia się nad niesprawiedliwością losu oraz okrucieństwem ludzi niezdolnych do zrozumienia, czym tak naprawdę jest wyobcowanie. Pyta - kto właściwie jest prawdziwie obcy: ten, kto mieszka za granicą i wie, że jego prawdziwy dom znajduje się gdzie indziej, czy ten, kto wiedzie żywot obcego we własnym kraju i nie ma swojego miejsca na ziemi?

Araf to lektura wymagająca, poruszająca i trudna. Poświęcając jej więcej czasu, czytelnik odbywa podróż nie tylko poprzez losy bohaterów, ale również w głąb siebie. Ta historia jest lekcją, która pomaga zrozumieć, że niezależnie od narodowości, religii, koloru skóry czy rasy, każdy człowiek dąży do tego samego – znalezienia własnego, bezpiecznego miejsca na ziemi.