Recenzja książki: Ala Betka

Recenzuje: Justyna Gul

Betka znaczy kłopot

Bywa niekiedy tak, że niektórzy ludzie mają wyjątkowe szczęście do pakowania się w tarapaty i przyciągają, niczym magnes, wszelkie kłopoty. Nawet zwykłe przejście przez ulicę czy poruszanie się środkami komunikacji miejskiej może stać się bodźcem do niezwykłych wydarzeń - nie mówiąc już o konsekwencjach w postaci spóźniania się do szkoły.

Jedenastoletnia Ala Betka, mieszkanka jednego ze zwyczajnych miasteczek, ma właśnie tę wyjątkową umiejętność znajdowania się zawsze w nieodpowiednim czasie i miejscu. Zapewne dlatego jest bohaterką niezwykłej książki o niezwykłych przygodach niezwykłej dziewczynki. Ala Betka. Powieść z pewnością rozbawi młodych czytelników, z pewnością mogą się oni też utożsamiać z żywiołową i wiecznie spóźniającą się uczennicą. Zwrócić warto również uwagę na fantastyczne wprost ilustracje Tomasza Domańskiego, zachwycające mocną kreską i wymownością. 

Autorka przedstawia czytelnikom Alę w niezwykle gorączkowym momencie - dziewczynka jest zwykle spóźniona do szkoły, i to na dodatek na plastykę, prowadzoną przez pana Niezgulaka. Ów nauczyciel wykorzysta każdą okazję, żeby dokuczyć dziewczynce, a nawet by doprowadzić do jej zawieszenia w prawach ucznia. Pomyśleć tylko, że całe zamieszanie i fałszywe oskarżenia mogły zrodzić się z powodu jednego małego ogryzka w kieszeni i zaginionych jabłek, elementu martwej natury. Całe szczęście, że uczniowie stoją murem za koleżanką i nie tylko chcą pomóc jej w wykryciu sprawcy (używając jednej z mikstur szkolnej pielęgniarki), ale również głośno protestują przeciwko skazaniu na podstawie tak miernej poszlaki.

Emocje wywołuje jednak nie tylko Ala. Okazuje się bowiem, że nawet lekcja biologii może być szalenie niebezpieczna. Szczególnie wówczas, kiedy tematem lekcji są pleśniaki, a Romcio Apel wygłasza referat. Jego pomoc naukowa, pięknie wyhodowany rozłożeń, po wejściu w reakcję chemiczną z różnymi substancjami okazuje się niemal eliksirem złych uczuć. I jak tu teraz uspokoić rozszalałą szkołę, w której zarówno uczniowie, jak i nauczyciele jawnie zaczynają okazywać swój gniew, ukrytą niechęć czy mścić się za doznane krzywdy?

Uczucia, którymi pani Królik darzy dozorcę, pana Poldka, bynajmniej nie można nazwać niechęcią. Dlatego też szczególnie starannie wybiera ona urodzinowy prezent - tym razem pragnie wręczyć coś wyjątkowego, oryginalnego, bezpretensjonalnego, ale i skromnego. Idealna wydaje się złota rybka, zakupiona od obwoźnego kramarza, która obdarzona jest typowymi dla złotych rybek właściwościami. Zanim ockniemy się ze zdumienia, przeżyjemy jeszcze wyjątkowo wietrzny dzień, podczas którego Ada nauczy się fruwać nad autobusem, zaś w szkole konieczna będzie pełna mobilizacja uczniów, bowiem zagrożone będzie zdrowie, a nawet życie pani woźnej, którą wiatr wyrzuci za okno, a także pana Karczewskiego, nauczyciela wuefu, który zawisł na drzewie. Całe szczęście, że pan od geografii doskonale zna taniec Garadzistańskich Zaklinaczy Wiatru…

Te i inne przygody (w tym spotkanie z koniem, który spadł z nieba) znajdziemy w książce Idy Pierelotkin, zaś Ala Betka wprowadzi nas w szkolny świat, w którym dzieje się mnóstwo niesamowitych rzeczy. I choć nie są to zwykle przygody, jakie mogłyby przytrafić się przeciętnemu uczniowi, to jednak dzieci Alę pokochają chociażby za to, że do doskonałości jest jej daleko.