Równonoc

Ocena: 5.46 (28 głosów)
opis

wtedy dzień z nocą się zrównał

i ciemność z jasnością walczyła

wtedy i wiatr na chwilę struchlał

i dusza człowiecza zbłądziła 

dotyku mrok tak pięknie ją muskał 

a ona lęki swoje w nim zostawiła 

 

tak los człowieczy krzywdą otula 

tak strach rodzi się w sercu wezbrany

równonoc ciemnością w jasność się wtula 

śmierci niesie oddech złem utkany 

serce wspomnienia do siebie przytula 

tam tylko bólu cień i lęk nieopisany

 

Powidoki zdarzeń tragicznych. 

Wspomnienia słów, które bolą.

Strach krzywdy narodzony.

Zwiastun powrotu przeszłości. 

Głęboko wciśnięty w duszy zakamarki najgłębsze. 

Umysł zniewala.

Serce murem otacza. 

Jest ucieczką umysłu,

głębokim zatraceniem,

tęsknoty westchnieniem. 

 

Na kawałki małe dusza się rozkruszyła. 

Rozpadła. 

Pogruchotane dziecięce serce się potłukło. 

W pustkę obróciło. 

Od ścian umysłu echem żalu odbijają się tamte momenty. 

Zasłyszanych złych słów nic cofnąć nie zdoła. 

Kształtów bolesnych wspomnień nic nie wymarze.

Ratunek stał się koszmarem. 

W terapii eksperymentalnej tkwiła ich nadzieja, 

ta odeszła wraz z równonocą. 

Z jej blasku wyłoniła się śmierć. 

Z czasem, kiedy światło z ciemnością negocjuje. 

Jedno mrokiem dusze przykrywa, 

drugie światłością próbuje się przebić.

 

Fobia narodzona z krzywdy. 

W dotyku kryje się koszmar największy. 

W głosie stłuczonego szkła dziecka cierpienie. 

Dyscypliny muśnięcia jak sznur na ciele zaciśnięty. 

Lęk wysokości wspomnienie utraty niesie. 

Faktura wody największym jego przerażeniem. 

Bać się można też strachu 

i słów, które niosą pogardy brzmienie.

 

Mocą tej opowieści jej wrażliwość, a siłą bohaterowie. Ich słowa i czyny nasycone znaczeniami. Każda z tych pokiereszowanych osób to historia. Niełatwa. Trudna. Wyjątkowa. Pełna mrocznych ścieżek. Ich traumy ukryte za zamkniętymi drzwiami serc. Płynie z nich siła, esencja niezmierzonych emocji. Dusze natchnione smutkiem i cierpieniem z mroku się wyłaniają. O lepszy czas walczą. Bez krzywd. 

 

Książki Ewy Przydrygi zawsze mocno ze mną rezonują, gdyż niosą ze sobą wrażliwość. Tutaj zalała one moje serce strumieniem niezmierzonym. Dlatego całym tym moim wrażliwym sercem i duszą polecam tę książkę.

Informacje dodatkowe o Równonoc:

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 2024-09-11
Kategoria: Kryminał, sensacja, thriller
ISBN: 9788308084878
Liczba stron: 328
Dodał/a opinię: Olga Majerska

Tagi: Thrillery i suspens Thrillery psychologiczne

więcej
Zobacz opinie o książce Równonoc

Kup książkę Równonoc

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Inne książki autora
Motyle i ćmy
Ewa Przydryga0
Okładka ksiązki - Motyle i ćmy

Julia stoi u progu wielkiej kariery w świecie mody. Zaprojektowała kolekcję ze złotych pajęczych nici, od której sukcesu zależy to, czy zdobędzie stanowisko...

Zatrutka
Ewa Przydryga0
Okładka ksiązki - Zatrutka

Wydaje ci się, że doskonale znasz osobę, z którą dzielisz życie? A co by było, gdyby nagle okazało się, że w jej życiorysie aż roi się od tajemniczych...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Dotyk marcepanowych marzeń
Katarzyna Majewska-Ziemba
Dotyk marcepanowych marzeń
Koniec mapy
S.J. Lorenc
Koniec mapy
Ostatnie zadanie
Grzegorz Kozera ;
Ostatnie zadanie
Silesius
Henryk Waniek ;
Silesius
Ocaleni z Drohobycza
Katarzyna Skopiec
Ocaleni z Drohobycza
Czy Nika znika?
Anna Bichalska ;
Czy Nika znika?
Biały mróz
Zdzich Wojtaś
 Biały mróz
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy