Autorka "Kieszonkowego atlasu kobiet" otrzymała dziś Paszport Polityki - jedną z najbardziej prestiżowych nagród w dziedzinie polskiej kultury.Składamy jej najserdeczniejsze gratulacje i życzymy dalszych sukcesów w rozwijaniu pasji literackich!
A już wkrótce zapraszamy na spotkania z Sylwią Chutnik do Torunia, Katowic i Olsztyna.
Sylwia Chutnik "Kieszonkowy atlas kobiet"
Dane ksiązki
Liczba stron: 232
ISBN 978-83-89911-99-5
Oprawa broszurowa
Wydanie I
Format 110x180
Cena det. 27
Okładka proj. Anna Ostoya
O książce
Życie w kamienicy przy ulicy Opaczewskiej w Warszawie zdaje się płynąć powolnym rytmem. Nic nie zwiastuje katastrofy. Bohaterki książki: Czarna Mańka, pani Maria, Marysia i paniopan Marian, uwikłane w swoje życiowe role matek gastronomicznych, rodziców ubraniowych, córek różowych, cukierników i handlarek bazarowych, otwierają nam drzwi swoich mieszkań. "Kieszonkowy
atlas kobiet" to współczesna legenda miejska z wątkiem kryminalnym.
Każdy z rozdziałów „Kieszonkowego atlasu kobiet” („Bazarówy”, „Łączniczki”, „Podróby”, „Księżniczki”) rozpoczyna się od ujęcia „panoramicznego”, w której pokazane zostają bezimienne kobiece typy i zarysowane warunki ich bytowania. Następnie autorka przechodzi do „zbliżenia” i skupia się tylko na wybranej przedstawicielce wyodrębnionego przez siebie „gatunku”. Czwórkę głównych, reprezentujących różne pokolenia bohaterów – bo jeden z nich to zniewieściały mężczyzna – łączy to, iż są mieszkańcami tej samej kamienicy. Ich oddzielne światy składają się więc na jedną rzeczywistość. Jeśli potraktuje się ją jako „rzeczywistość ulicy Opaczewskiej” w Warszawie, to, stosując biologiczne kryteria Sylwii Chutnik, można o niej mówić jako o ekosystemie, a o jej mieszkańcach jako o reprezentantach gatunku autochtonicznego, który decyduje o relacjach wewnątrz systemu.
Jeśli połączy się ze sobą dwa chwyty zastosowane przez pisarkę, to nasuwa się porównanie do dokumentalnego filmu przyrodniczego. A jednak: wybrane typy nie są reprezentatywne, nie odzwierciedlają charakterystycznego modelu życia, lecz są intrygujące psychologicznie. Autorka nie postępuje jak behawiorystka, lecz dokonuje wglądu w duszę portretowanych. Czy raczej tę duszę im stwarza. Próbując dociec, dlaczego Maryśka oszalała, pani Maria postanawia umrzeć, pan Marian nie jest w stanie związać się z żadna kobietą, a nastoletnia Marysia nocą zamienia się w terrorystkę. Bada więc nie społeczne, lecz indywidualne uwarunkowania ich życiowych decyzji.
Dla przykładu pani Maria wciąż nie może się otrząsnąć z wojennej traumy. Ta była dzielna łączniczka z powstania warszawskiego, cudem ocalona, gaśnie w całkowitej samotności. Schorowana i bezradna, zdobywa się na ostatni akt protestu, zdaje sobie jednak sprawę, iż jej samobójcza demonstracja pozostanie niezauważona. Przypadek pani Marii odzwierciedla losy dawnych bohaterów, którzy pod koniec życia skazani są na zapomnienie i wegetację w straszliwych warunkach.
Inne opisane w książce losy są równie poruszające, choć Chutnik opisuje je w tonacji tragikomicznej.
Dystans, z jakim się do nich odnosi i jaki wymagany jest od biologa-dokumentalisty, nie przesłania jej ogromnej wrażliwości. To ona, obok przemyślanej koncepcji tego zbioru opowiadań i umiejętności konstruowania zarówno narracji, jak i wiarygodnych portretów grupy społecznej oraz jednostki, wyróżnia młodą autorkę. Jeszcze nie w pełni samodzielną, dopiero szukającą własnego głosu, ale znakomicie rokującą i z pewnością najciekawszą spośród debiutujących w tym roku dwudziestokilkulatków.
Marta Mizuro/Instytut Książki
O autorce
Sylwia Chutnik- ur.1979 w Warszawie. Kulturoznawczyni i absolwentka Gender Studies. Działaczka społeczna. Prowadzi Fundację MaMa, zajmującą się prawami matek w Polsce. Jest członkinią Porozumienia Kobiet i przewodniczką miejską po Warszawie, oprowadzającą po autorskich trasach śladami wybitnych kobiet. Prywatnie Radykalna Gospodyni Domowa.
"Kieszonkowy atlas kobiet" jest jej literackim debiutem.
REKLAMA
