Zimno mi, mamo
Hanna Samson

Książka robi mocne wrażenie. Jest bardzo prawdziwa, pokazuje uczucia, myśli bohaterki wprost, bez żadnych upiększeń, bez żadnej delikatności. Forma monologu stwarza wręcz bardzo osobiste spotkanie z nią, z jej emocjami, bardzo silnymi. Właściwie w każdym fragmencie przejmował mnie los Basi, od dziecka pragnącej miłości własnej matki, po latach rozumiejącej, jak ogromny wpływ miał jej brak, na jej całe życie. Przygnębiający jest fakt, że bohaterka mimo świadomości tego, mimo zrozumienia powodów, mimo przebaczenia, nie jest już w stanie się od tego odciąć. Pragnie dać swojej córce jak najwięcej miłości, ale boleśnie zdaje sobie sprawę, że sama nigdy jej nie zaznała. To swoista spowiedź, która jednak nie daje Basi ukojenia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)