Zawód: szpieg
Michał Majewski

Mimo licznych umów międzynarodowych, stowarzyszeniowych, wspólnych interesów polityczno-gospodarczych i współdziałań w jednej organizacji typu NATO czy UE, to każdy kraj "gra" na swojej połowie boiska.  Każdy kraj dba o swoje wewnętrzne bezpieczeństwo i ochronę swoich interesów. Tak było, jest i będzie zawsze.Każdy system polityczny, który panuje ówcześnie, ale ten przed 1989 roku( jeśli mowa o Polsce) posiadał i  posiada swoją siatkę informatorów, choć wolimy chyba określenie szpieg. 

Chyba każdy z was pamięta niedawną aferę związaną z licznymi podsłuchami i gromadzeniem informacji przez wywiad amerykański, na terenie choćby Niemiec? W naszej historii nie należy długo szukać także. Do dziś historycy spierają się czy generał Kukliński był szpiegiem, który pracował na rzecz Polski, a może był zdrajcą. 

Jednak najsłynniejszym polskim szpiegiem był Marian Zacharski. Jego celem było pozyskanie planów najnowocześniejszych maszyn wojskowych właśnie dla Polski, aby uniezależnić nasz kraj od ZSRR. Obecnie Marian Zacharski mieszka w Szwajcarii i skutecznie milczy na temat swojej szpiegowskiej działalności.

Bardziej rozmowny był bohater dzisiejszej recenzji-pułkownik Aleksander Makowski. Aleksander Makowski stał się legenda polskiego wywiadu, w czasach PRL-u. W najnowszej książce dwójki dziennikarzy: Pawła Reszki oraz Michała Maciejewskiego, ten szpieg zdradza szczegóły szpiegowskiego świata.

Aleksander Makowski szpiegostwo ma we krwi. Jego ojciec był także szpiegiem i za jego poparciem młody Makowski rozpoczął naukę w szkole dla szpiegów w Kiejkutach. Radził sobie tak dobrze, że dostawał swoje pierwsze zajęcia i zadania. I o zapleczu wykonywania zawodowych zadań opowiada pułkownik Aleksander Makowsju. Począwszy od szkolenia w Kiejkutach, szukania kontaktu do weryfikacji i zwerbowaniu go na swoją stronę, po czasy, gdy  zmiana systemu socjalistycznego zweryfikowała go i zaklasyfikowała  i przekierowała jego życie na inne tory niż praca w wywiadzie. 

Książka jest wywiadem rzeką. Aleksander Makowski opowiada z pasją, ze szczegółami (oczywiście tylko tymi, które mu można wyjawić). Dla mnie najciekawszym aspektem było, jak po co i dlaczego rekrutuje się ludzi, od których szpieg "wyciąga" informację i przekazuje je komórkom, które stopniowo składają się na łańcuch wywiadu. Aleksander Makowski zdradza także powody, dla których zwerbowany człowiek jest wstanie zdradzić tajemnice swojej ojczyzny, komuś kto ewidentnie chcę je wykorzystać na rzecz obcego kraju. Powód jest zazwyczaj prozaiczny- pieniądze.

Innymi ciekawymi smaczkami są tajemnice i kulisy rozpracowywania grup opozycjonistów w Polsce w czasach przemian, zabiegom przeciwko terrorystom Irlandii Północnej czy najgroźniejszych grup terrorystycznych obecnych czasów- afgańskich talibów.

"Zawód szpieg. Rozmowy z Aleksandrem Makowskim" jest ciekawą, wciągającą lekturą, która zdradza dużo. Informacje w niej zawarte burzą kreacje filmowych szpiegów i obnaża rzeczywistość.

Szpiegostwo jest  jedną z najniebezpieczniejszych profesji na świecie. Z każdej strony grozi zdemaskowanie, w takim przypadku grożą najwyższe kary - dożywocie lub kara śmierci. Jedyna szansa na oswobodzenie przychodzi w przypadku wymiany agentów. Mimo wielu niebezpieczeństw nie brak ochotników do wykonywania tego zawodu. Być może są oni szantażowani, kierują nimi wyższe ideały, a może po prostu podoba im się posiadanie kilku paszportów i ciągłe zmiany tożsamości. 

Aleksander Makowski swoim wywiadem udowadnia, że ten zawód pociąga i będzie pociągał. Stabilizacja życia szpiegowi nie grozi, ale daje dużo adrenaliny,  od której on i inni jego koledzy po fachu są uzależnieni. 

Więc jeśli pociąga was wiedza o tajemniczym życiu na walizkach, wędrowaniu od skrytki do skrytki, tajnikach szpiegowskich akcji, szkoleniu, ideologii i pobudkach działania szpiegów, to ta literatura faktu będzie dla was.